Του Απόστολου Σκουμπούρη
Ορατός είναι ο κίνδυνος να υπάρξει – τις επόμενες δεκαετίες – ολικός αφελληνισμός της ελληνικής ναυτιλίας και να αλλάξει μετά από πολλούς... αιώνες το status quo των θαλασσών, καθώς ολοένα και περισσότερο, τα ελληνικά πληρώματα εκλείπουν από τα ελληνικών συμφερόντων βαπόρια.
Ολοένα και λιγότεροι Έλληνες ναυτικοί απασχολούνται στα ελληνικά καράβια, κάτι που νομοτελειακά όχι μόνο θα αλλάξει τις επόμενες... γενιές της ναυτιλίας, αλλά κινδυνεύει να διαφοροποιήσει τις παγκόσμιες ισορροπίες στον κλάδο, καθώς οι εργαζόμενοι «γεννούν» τους επόμενους καπεταναίους και πλοιοκτήτες!
Παράλληλα, παρ'' ότι η χώρα μας εξακολουθεί να είναι ηγέτιδα δύναμη παγκοσμίως, ελέγχοντας και το 50% της ευρωπαϊκής ναυτιλίας με 4.136 πλοία, εντούτοις μόνο το 1/6 εξ αυτών συνεχίζει να διακρατά ελληνική σημαία. Επιπλέον, πάρα πολλές εταιρείες έχουν φύγει από τον Πειραιά, ενώ πολλές άλλες θέλουν να αλλάξουν έδρα.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι, σε μια τόσο παγκοσμιοποιημένη βιομηχανία, είναι δύσκολο να επικρατήσουν και να ισχύσουν παρωχημένα στεγανά περιοριστικού τύπου, συνδικαλιστικές και συντεχνιακές διατάξεις άλλων εποχών, ή άλλοι κανόνες που στην ουσία δεν μπορούν να εφαρμοστούν, ακριβώς λόγω της ιδιαιτερότητας αυτής της βιομηχανίας.
Εύλογα, η... ναυτιλία θα προχωρήσει. Είτε έτσι, είτε αλλιώς. Αυτό που κινδυνεύει να μείνει πίσω, είναι η Ελλάδα σε σχέση με τη ναυτιλία.
Η ουσία είναι ότι οι Έλληνες, εδώ και πολλά χρόνια, έχουν πάψει να πηγαίνουν στα... καράβια και τη θέση τους την παίρνουν όλες οι (άλλες) φυλές του Ισραήλ! Από τη μία τα χαμηλά – σε σχέση με το βαθμό δυσκολίας της δουλειάς – μεροκάματα, από την άλλη η παγκόσμια προσφορά εργασίας, που είναι μεγάλη.
Η αλήθεια είναι ότι οι συνδικαλιστικές αγκυλώσεις άλλων δεκαετιών, στερούν τη δυνατότητα σε δεκάδες χιλιάδες Έλληνες να βρουν εργασία στα ελληνικά πλοία… Σ'' ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, το να υπάρχει απαίτηση να εργάζονται οι Έλληνες ναυτικοί με χρήματα δύο ή και τρεις φορές πάνω από ότι ισχύει διεθνώς, δεν είναι κάτι ρεαλιστικό.
Το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό – ειδικά στις ημέρες που ζούμε – με την ανεργία στα ύψη και δεκάδες χιλιάδες νέους να κάθονται χωρίς καμιά ελπίδα, ενώ θα μπορούσαν – αν το επέλεγαν και αν… επιτρέπονταν – να εργαστούν σε ελληνικά πλοία, με 1.200 – 1.800 ευρώ το μήνα.
Η πρώτη κατά μέτωπο επίθεση της Ένωσης Εφοπλιστών στους συνδικαλιστές
Ιδιαίτερη αίσθηση έκανε σ'' όλη την Ακτή Μιαούλη η χθεσινή – πρώτη στα χρονικά – κατά μέτωπο δημόσια επίθεση του προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών κ. Θεόδωρου Βενιάμη κατά των συνδικαλιστών με σκληρές εκφράσεις.
Κύκλοι που γνωρίζουν καλά πρόσωπα και πράγματα στη ναυτιλία, τονίζουν ότι μόνο τυχαίο δεν ήταν τόσο το timing, όσο και η... καυστικότητα των δηλώσεων του κ. Βενιάμη, κάτι που ίσως προοιωνίζει εξελίξεις στο εγγύς διάστημα, σ'' ότι αφορά τις διεργασίες στα εργασιακά.
Μιλώντας στον Alpha 9.89 ο κ. Βενιάμης ήταν λάβρος κατά των συνδικαλιστών, τονίζοντας ότι ευθύνονται για το γεγονός ότι τα ελληνικών συμφερόντων πλοία, δεν απασχολούν Έλληνες.
Ο κ. Βενιάμης εξαπέλυσε επίθεση κατά του προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), Αντώνη Νταλακογιώργου, σημειώνοντας ότι θα μπορούσαν 50.000 Έλληνες να βρουν δουλειά στα πλοία, αλλά οι συνδικαλιστές το μπλοκάρουν.
«Ο Νταλακογεώργος και άλλοι έχουν σφραγίδες και μπλοκάρουν το σύστημα. Υπάρχουν σωματεία για ειδικότητες που έχουν καταργηθεί. Επάνω σε ένα πλοίο έχουμε 18 άτομα για κατώτερο πλήρωμα. Αν σήμερα σαν Έλληνες πλοιοκτήτες απορροφήσουμε στην αρχή 10 μετά 20 μετά 50 χιλιάδες...», τόνισε ο κ. Βενιάμης.
Παράλληλα, ουσιαστικά... ακύρωσε το ρόλο του κ. Νταλακογιώργου, τονίζοντας ότι «δεν εκπροσωπεί την ποντοπόρο ναυτιλία. Δεν έχει Έλληνες ναύτες το ελληνόκτητο βαπόρι! Μετά τη δεκαετία του ''80, λόγω των τότε συνδικαλιστικών αιτημάτων, έπαψαν οι μισθοί των κατωτέρω πληρωμάτων να είναι ανταγωνιστικοί. Στο κατώτερο πλήρωμα ελάχιστοι πάνε. Ορισμένοι συνδικαλιστές δεν ξέρω γιατί, έχουν κυρίαρχο αίτημα πάντα στις συμβάσεις νέες αυξήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουμε την ανταγωνιστικότητα».
Αυτά είναι τα διεθνή μισθολόγια
Συνεχίζοντας ο πρόεδρος των εφοπλιστών τόνισε ότι «η ΠΝΟ εκπροσωπεί και τη Διεθνή Ένωση Ναυτικών και ξέρει ποια μισθολόγια επικρατούν. Αυτά τα πληρώματα έχουν ένα μισθολόγιο, μια σύμβαση. Ο ναυτόπαις είναι περίπου στα 700-800 δολάρια. Ο ναύτης είναι 1.800 ευρώ, αυτό που πρέπει να ρωτήσετε είναι γιατί κάποιοι σαν τον κ. Νταλακογιώργο θέλουν και μπλοκάρουν στο όνομα συνδικαλιστικών αιτημάτων το δικαίωμα αυτών των παιδιών να φύγουν από τις καφετέριες και το αδιέξοδο».
«Έχω καλέσει κάθε κυβέρνηση να επαναφερθεί η έννοια της ναυτοσύνης. Πώς όμως; Να δώσουμε το δικαίωμα να ανέβουν οι Έλληνες ναύτες με ανταγωνιστικά μισθολόγια με βάση τη σύμβαση που υπερασπίζεται η ΠΝΟ για τους ξένους ναυτικούς που υπηρετούν στα πλοία. Αυτήν έχουμε προτείνει ώστε να δώσουμε νέες θέσεις εργασίας με βάση τα διεθνή κρατούντα», επισήμανε ο Θ. Βενιάμης.
Τι τόνισε πρόσφατα ο Καπετάν Τσάκος
Η δημόσια, ιδιαιτέρως καυστική τοποθέτηση του κ. Βενιάμη, ήρθε μόλις λίγες ημέρες από αντίστοιχη παρέμβαση του καπετάν Παναγιώτη Τσάκου, που μιλώντας σε πάνελ στο ναυτιλιακό συνέδριο με θέμα «Ελληνική και Ευρωπαϊκή Ναυτιλία: Ανταγωνιστικότητα και προοπτικές σε καιρούς αβεβαιότητας», εξήγησε γιατί δεν πάνε Έλληνες πλέον στα καράβια.
«Αν θέλουμε Έλληνες ναυτικούς στη ναυτιλία μας, θα πρέπει να τους χειριστούμε όπως τους χειρίζονται οι ανταγωνιστές μας. Έλληνες ναυτικοί άνεργοι δεν υπάρχουν, αντιθέτως υπάρχουν εκατοντάδες και χιλιάδες νέα παιδιά άνεργα, που αν τους αφήσουμε και δεν τα εμποδίσουμε, θα έρθουν με πολύ χαρά στο βαπόρι για να πάρουν 1.500 δολάρια ή 1.500 ευρώ το μήνα», είπε ο κ. Π. Τσάκος.
«Πρέπει οι εργασιακοί όροι να γίνουν σύννομοι με ότι ισχύει διεθνώς. Ζητάμε οι εργασιακοί κανόνες, να είναι ίδιοι με τους ανταγωνιστές μας», τόνισε.
Η ευθύνη, η πραγματική ευθύνη των συνδικαλιστών
Η ευθύνη των συνδικαλιστών είναι μεγάλη και καίρια. Ευθύνη που δεν άπτεται μόνο του... κοντόφθαλμου, προσωρινού συμφέροντος, αλλά αφορά ολόκληρο το μέλλον ενός κλάδου με μακρά παράδοση στη χώρα μας. Ως γνωστόν, οι συνδικαλιστές είναι που δεν συναινούν στην υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με διεθνώς ανταγωνιστικούς όρους.
Έτσι, οι εφοπλιστές, όντας κινούμενοι από θέση ισχύος, απασχολούν αλλοδαπούς, τους οποίους πληρώνουν με λιγότερα – απ'' ότι ισχύει στο ελληνικό δίκαιο – χρήματα, καθώς ακολουθούν διατάξεις που ισχύουν διεθνώς!
Όπως αναρωτιούνταν κάποιοι στους διαδρόμους του πρόσφατου συνεδρίου, «πως και γιατί να πάρει ένας εφοπλιστής Έλληνα για πλήρωμα όταν κοστίζει δύο ή τρεις φορές παραπάνω απ'' ότι κοστίζει ένας Φιλιππινέζος;».
Παράλληλα, οι καλά γνωρίζοντας το... DNA του συνδικαλιστικού φορέα των ναυτικών, σημειώνουν ότι «αυτό ίσως να μην βολεύει τους εκλεγμένους εργατοπατέρες, αφού τα νέα μέλη των ναυτεργατικών σωματείων μπορεί να φέρουν αλλαγή στα αντιπροσωπευτικά τους όργανα στις επόμενες και μεθεπόμενες εκλογές, διαγράφοντας τις εξουσίες που επί χρόνια έχουν».
Φωτογραφία: SOOC
