Θανάσης Μαυρίδης

Ο κ. Τσίπρας δεν εισχώρησε εσχάτως στην αντίληψη περί κατάληψης όλων των… δομών του κράτους. Μπορεί τις βαθιά αυτές αντιδημοκρατικές απόψεις να τις έχουν εκφράσει δημόσια πρώτοι το alter ego του Παύλος Πολάκης και η συντρόφισσα Μπαζιάνα, αλλά ο γεννήτωρ νους είναι αναμφισβήτητα ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Δεν πυροβόλησαν χτες «οι κάτοικοι» στα νησιά κατά των ανδρών της ελληνικής αστυνομίας. Δεν ήταν «οι κάτοικοι» αυτοί που μπήκαν στο ξενοδοχείο και επιτέθηκαν στους αστυνομικούς. Πρόκειται για ακροδεξιούς που επιδίωξαν να χυθεί αίμα. Λοιπόν! Ας αποφασίσουν οι διάφοροι Μουτζούρηδες: Με τον Νόμο ή με την ακροδεξιά. Όποιος θέλει αυτόνομες πολιτείες ανομίας στα νησιά θα αντιμετωπίσει και τις συνέπειες.

Έπειτα από τα όσα πέρασαν οι νησιώτες μας επί 5 ολόκληρα χρόνια με την διαχείριση του προσφυγικού, θα μπορούσε κανείς να βρει δικαιολογημένη την αντίδρασή τους. Δεν θέλουν το πρόβλημα στην αυλή τους. Είναι εύκολο να τους πει κανείς λαϊκιστές και ακραίους. Όπως και να επισημάνει το αυτονόητο, ότι κάποιοι κέρδισαν πολλά χρήματα από τα ανοικτά κέντρα. Πάμε, όμως, να δούμε τα πράγματα από την αρχή.

Υπάρχουν δύο επιλογές για την κυβέρνηση στο θέμα της αντιμετώπισης του Κορονοϊού. Η μία είναι να κλείσει τα σύνορα . Κάτι που δεν το έχει κάνει μέχρι στιγμή άλλη χώρα στην Ευρώπη. Η δεύτερη είναι να προσπαθήσει να είναι ουσιαστική και αποτελεσματική, γνωρίζοντας ότι οι επιδημίες δεν σταματάνε με διοικητικές πράξεις. Η κυβέρνηση αποφάσισε, λοιπόν, να αφήσει τον εντυπωσιασμό και να ακολουθήσει την οδό της λογικής.

Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε, είπε ο «παρεξηγημένος» ΓΑΠ. Πολλά μπορείτε να του χρεώσετε, αλλά θα πρέπει να του αναγνωρίσετε ότι ώρες – ώρες είχε αυτό που λέμε έμπνευση ή αλλιώς επαφή με το υπερβατικό. Το ερώτημα είναι αν αλλάξαμε. Κι αν όχι γιατί δεν βουλιάξαμε. Λέτε να είναι αλήθεια ότι η «Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» ή μήπως δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα του λογαριασμού;

Όλα τα πετυχημένα σενάρια βγαίνουν μέσα από την ζωή. Κάπως έτσι έγινε το «σπίτι των ανέμων» και ο «άνθρωπος δίχως πρόσωπο». Έπαιζαν τα σήριαλ και κορόμηλο εμείς από κάτω το δάκρυ. Οπότε, ερωτώ: Ποιος είναι ο Μάξιμος Σαράφης και ποια η Αικατερίνη Κελέση; Αν ζούσε ο συγχωρεμένος ο Φώσκολος θα σας έκανε κάθε βράδυ να στήνεστε γεμάτοι αγωνία μπροστά στις τηλεοράσεις σας.

Στα κρυφά σχολειά της αριστεράς οι καθοδηγητές δίδασκαν τους μικρούς κομμουνιστές ότι ο τελευταίος καπιταλιστής θα κρεμαστεί από τα έντερα του τελευταίου γραφειοκράτη. Στην εποχή του ερυθρού καπιταλισμού του Πεκίνου είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς ποιος είναι ο καπιταλιστής και ποιος ο γραφειοκράτης. Αυτός που θέλει πάντως να διορίσει 3-4 χιλιάδες δικαστικούς για να αλλάξει την… Δικαιοσύνη, γραφειοκράτης είναι σίγουρα. Μάλλον θα πεθάνει πρώτος… 

Οι διάφοροι νόμοι για την «προστασία» της πρώτης κατοικίας το μόνο που κατάφεραν ήταν να τραυματίσουν σοβαρά την αγορά ακινήτων και να επιφέρουν έτσι πλήγμα στην Οικονομία και στην πράξη να καταστρέψουν πολλούς ανθρώπους που επιχείρησαν δήθεν να διασώσουν. Η λύση δεν βρίσκεται στην παροχή ασπιρίνης για βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Αλλά σε σοβαρά στεγαστικά προγράμματα.

«Σιγά τον εγκληματία»! Έτσι αντέδρασε εκλεγμένος βουλευτής του Κοινοβουλίου όταν του τέθηκε το θέμα της σύλληψης του γνωστού «τοξοβόλου». Δεν επρόκειτο περί λάθους. Το πιστεύουν. Η Αριστερά έχει υπερασπιστεί επί της ουσίας πολλές φορές την τρομοκρατία στο παρελθόν. Είναι μία στάση που ερμηνεύεται μόνο μέσα από την ανάγνωση των πιο σκοτεινών σελίδων της ελληνικής ιστορίας. Αλλά δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την πολιτική νομιμοποίηση της τρομοκρατίας και των παραφυάδων της.

Τι θα συνέβαινε αν τα επιτόκια δανεισμού είχαν υποχωρήσει σε επίπεδα κάτω του 1% επί Αλέξη Τσίπρα; Πρώτον, δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Αλλά αποδεχόμαστε την υπόθεση ως σενάριο εργασίας. Τότε, λοιπόν, η άρχουσα τάξη της χώρας θα οργάνωνε εκδηλώσεις λατρείας του μεγάλου ηγέτη. Σήμερα, είναι αρκετό να βάλει μερικά λεφτά στο τραπέζι. Για το καλό της πατρίδας.

Οι πρώτες σελίδες των sites έχουν φιλοξενήσει εδώ και καιρό την καταγγελία πρώην εργαζόμενου σε εταιρεία ιχθυοκαλλιέργειας, σύμφωνα με την οποία οι εταιρείες «ταΐζουν» τον κόσμο με φορμόλη. Βαριά κατηγορία. Ποιος θέλει στο τραπέζι του φορμόλη και άλλα δηλητήρια; Είναι όμως έτσι; Ή εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε παγιδευτεί στην λογική της αναπαραγωγής των αναρτήσεων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Ο Ανδρέας Παπανδρέου χρησιμοποιούσε τους ανασχηματισμούς ως καθαρτήριο ή ως εφαλτήριο ενός νέου κύκλου, ανανεώνοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών στο πρόσωπό του. Οι κυβερνήσεις του μπορεί να μην τα πήγαιναν καλά, αλλά ο ηγέτης τους έριχνε στα λιοντάρια τους ανεπιθύμητους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ευτυχώς, έχει άλλη λογική. Θα αλλάξει πρόσωπα. Όχι γιατί το θέλει το φιλοθεάμον κοινό, αλλά γιατί δεν «προχωράει» αλλιώς η δουλειά.

Το Mega και πάλι στις οθόνες μας; Κάποιο λάθος θα έγινε. Άδικα πήγαν οι υπερωρίες των πραιτοριανών του Αλέξη Παππά; Συγνώμη, του Νίκου Τσίπρα ήθελα να πω. Και πάλι συγνώμη. Του Νίκου του Παππά, του αυτοκόλλητου του Αλέξη Τσίπρα. Μία απορία έχω ακόμη! Το έχουν μετανιώσει όσοι άφησαν τα κλειδιά του μαγαζιού πάνω στο τραπέζι και δραπέτευσαν; Το γιατί το έκαναν είναι μια άλλη ιστορία.

Η ανάπτυξη είναι πράγματι η μοναδική βιώσιμη πρόταση για τη χώρα. Δύσκολη άσκηση! Μοιάζει με το να προσπαθεί κάποιος να σηκώσει από το κρεβάτι του έναν χρόνια κλινήρη ασθενή και να τον βάλει να τρέξει αμέσως σε ένα κατάμεστο από θεατές στάδιο. Η ελληνική οικονομία είναι βαριά ασθενής από την εποχή των προβληματικών του Αρσένη. Ο κ. Μητσοτάκης καλείται να ανακαλύψει το «μαγικό φίλτρο»...

Υπήρξε συνωμοσία σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων του κ. Τσίπρα; Εισαγγελείς ορκίζονται στο ευαγγέλιο για τον ρόλο του Μίμη Παπαγγελόπουλου. Να με συγχωρείτε, αλλά αν αυτό που καταλάβατε ότι κατάλαβαν όλοι συνέβαινε επί των ημερών της επάρατης, θα συνεδρίαζαν νυχθημερόν τα δημοτικά συμβούλια για την μετονομασία οδών και περιοχών. Σαν να λέμε Λεωφόρος Σαμαρά, Οδός Άδωνη, Πάρκο Βενιζέλου.

Πριν από δύο χρόνια ο τότε αναπληρωτής υπουργός Έρευνας και Τεχνολογίας Κώστας Φωτάκης και ο συνεργάτης του Αλέξανδρος Σελίµης κατέγραψαν τις απόψεις τους για την 4η Βιοµηχανική Επανάσταση. Πρόκειται για ένα µνηµειώδες κείµενο, αφού περιγράφει µε απόλυτη σαφήνεια την κυρίαρχη αντίληψη στην ελληνική κοινωνία για τη νέα εποχή. Μην κάνετε το λάθος να θεωρήσετε απλώς ότι αυτή ήταν η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ για τις τεκτονικές αλλαγές στον κόσµο.

Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τα τουρκικά γεωτρύπανα να «τραυματίζουν» την υφαλοκρηπίδα έξω από το Σούνιο. Όσο και να είμαστε υπέρ της ελληνοτουρκικής φιλίας, η ιδέα της γεώτρησης με φόντο τον ναό του Ποσειδώνα είναι λίγο σουρεαλιστική. Όσο σουρεαλιστική είναι και η εικόνα των υπερπατριωτών που πιστεύουν ότι η επιβίωση της Ελλάδας περνάει μέσα από μία πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία.

Σήμερα θα «κλέψω» από το καλάθι των εμπειριών ενός καλού φίλου, του Κωνσταντίνου Ζανετόπουλου, ο οποίος και γράφει στην Liberal markets, στην επενδυτική και οικονομική εφημερίδα που κυκλοφορεί μαζί με τον Φιλελεύθερο κάθε Σάββατο. Σε κάποιο project, λοιπόν, ο Ιταλός συνάδελφός του, σύμβουλος, επίσης, επιχειρήσεων, θέλησε να μπει στο κομμάτι του marketing και ρώτησε για ποιες ελληνικές φίρμες είναι υπερήφανοι οι Έλληνες.

Η «Ομάδα Ε» διαθέτει απόρρητη εξωγήινη τεχνολογία που μπορεί να δημιουργήσει ένα ηλεκτρικό φράγμα στα θαλάσσια σύνορά μας. Ένα αδιαπέραστο τείχος που θα λύσει μια δια παντός το πρόβλημα των παράνομων μεταναστών. Επίσης, η «Ομάδα Ε» έχει αόρατα πλοία που πετούν σε όλο το μήκος και πλάτος του FIR Αθηνών! Άπιστα γατάκια, ο πλανήτης Χ πλησιάζει, η αποκάλυψη έρχεται!

«Έξω πάμε καλά»! Υπήρξε η πιο εύστοχη δήλωση που έγινε ποτέ από Έλληνα πολιτικό και ανήκει στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Θα μπορούσε να το πει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προσθέτοντας δύο λέξεις: «Ευτυχώς» και «πλέον». Οπότε η φράση διαμορφώνεται ως εξής: «Ευτυχώς, έξω πάμε, πλέον, καλά». Μέσα; Και μέσα θα πάμε καλά αν γίνουν αυτά που έγιναν έξω, έτσι ώστε να προστεθούν οι δύο λέξεις.