Τάσος Αβραντίνης

H επίταξη για να είναι νόμιμη δεν πρέπει να προκαλεί βλάβη, η οποία είναι δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με την επιδιωκόμενη ωφέλεια. Στην περίπτωσή μας η επίταξη θα προκαλέσει μεγάλη βλάβη στις ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας, καθώς, όπως γνωρίζουν οι νομικοί, στις περιπτώσεις επίταξης, σε αντίθεση με την αναγκαστική απαλλοτρίωση, δεν καταβάλλεται πλήρης αποζημίωση, αλλά εύλογη αποζημίωση όσων θίγονται από το μέτρο.

Η προτεινόμενη αντικατάσταση του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα περί διασποράς ψευδών ειδήσεων, είναι μια απολύτως λανθασμένη επιλογή. Θέτει σε κίνδυνο την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου. Οι πάσης φύσεως «εθνικοί μηνυτές» θα ξεσαλώσουν. Ούτε και πρόκειται να λειτουργήσει αποτρεπτικά απέναντι στους φανατικούς αντιεμβολιαστές. Αντιθέτως, θα τους ηρωοποιήσει και θα τους μετατρέψει σε «νεομάρτυρες». Τους στρώνει τον δρόμο να μπουν στις επόμενες εκλογές στη Βουλή εν κυμβάλοις αλαλαγμού.

Εάν θέλουμε να ακολουθήσουμε τον υπόλοιπο προηγμένο κόσμο θα πρέπει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης να εφαρμόσουμε ένα περισσότερο ανταγωνιστικό και αξιοκρατικό μοντέλο που δεν θα έχει καμία απολύτως σχέση με το ισοπεδωτικό «σοβιετικό» εκπαιδευτικό σύστημα που μας κληρονόμησε η δεκαετία του '80 και κυριαρχεί ακόμη και σήμερα παντού.

Η ουσία βρίσκεται στο ερώτημα, εάν η απόφαση της κυβέρνησης για αύξηση του κατώτατου μισθού είναι κάτι καλό ή όχι και ποιες μπορεί να είναι οι μακροπρόθεσμες πραγματικές επιπτώσεις αυτής της αύξησης. Ωφέλιμη για την οικονομία και η μόνη πραγματικά φιλεργατική πολιτική δεν είναι η αύξηση του κατώτατου μισθού. Είναι η πλήρης κατάργησή του.

Στον χώρο της εκπαίδευσης η νοοτροπία της θρασύτατης επαιτείας μπορούμε να υποστηρίξουμε με ασφάλεια ότι κυριαρχεί. Θεσμοθετήθηκε με τον αλήστου μνήμης νόμο πλαίσιο της πρώτης «επαναστατικής περιόδου» του ΠΑΣΟΚ, νόμος που οδήγησε κατά κοινή ομολογία των σοβαρών ανθρώπων σε διάλυση τα ελληνικά Πανεπιστήμια. Εάν αξίζει κάπου να αναλάβει ένας μεταρρυθμιστής ηγέτης το πολιτικό κόστος, είναι ο χώρος της εκπαίδευσης.

Ο μισθός ενός εργαζομένου δεν είναι τίποτε άλλο από μια τιμή. Η αξία που έχει η εργασία του. Η επιβολή διατίμησης στις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών γνωρίζουμε καλά από την οικονομική επιστήμη, ότι προκαλεί αρνητικά αποτελέσματα στην οικονομία. Οι περισσότεροι πολίτες θα αντιδρούσαν στην επιβολή διατίμησης στην τιμή ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Γιατί η τιμή της μισθωτής εργασίας να εξαιρείται;

Η κατανομή των διαφόρων Τμημάτων ΑΕΙ είναι μια χαρακτηριστική απόδειξη της διαχρονικής παθογένειας της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης· έχει πραγματοποιηθεί, όχι με βάση τις ακαδημαϊκές, εκπαιδευτικές και παραγωγικές ανάγκες αλλά αντανακλά περισσότερο τοπικά συμφέροντα. Η βελτίωση της ανώτατης εκπαίδευσης πρέπει να αποτελέσει μια από τις πλέον βασικές προτεραιότητες της παρούσας κυβέρνησης.

Οι φορολογικές ελαφρύνσεις που ανακοίνωσε μέσα στην εβδομάδα ο πρωθυπουργός είναι σε θέση να δημιουργήσουν τις προυποθέσεις μιας μακροχρόνιας και διατηρήσιμης οικονομικής ανάπτυξης. Βασική όμως προυπόθεση για αυτό είναι την μείωση των φόρων να ακολουθήσει και μείωση των δαπανών. Εξάλλου, μόνο με την περιστολή των τελευταίων εξασφαλίζεται η μακροχρόνια διατήρηση των φόρων σε χαμηλά επίπεδα. Kαι υπάρχει πληθώρα δαπανών που δεν γίνονται υπέρ των πολίτων.

Στην Ελλάδα, για μια ακόμη φορά δαιμονοποιείται η αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών και η ελεύθερη επιλογή σχολείου από τους γονείς. Από ποιους; Από τις πλέον ακραία συντηρητικές δυνάμεις που αντιπαρατίθενται σε κάθε ευκαιρία στον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Αντιδρά μια ετερόκλητη συμμαχία «δεινοσαύρων της εκπαίδευσης».

Χωρίς αξιολόγηση δεν μπορείς να έχεις ανταγωνισμό και κατ' επέκταση αξιοκρατία. Χωρίς θεσμικά κατοχυρωμένη αξιοκρατία δεν μπορείς να ελπίζεις πολλά σαν χώρα σε κανένα τομέα. Πόσο μάλλον όταν η αξιολόγηση απουσιάζει από την ελληνική εκπαίδευση.

Εφόσον η κυβέρνηση αποφάσισε, ορθότατα, το κλείσιμο σχολείων, καταστημάτων, θεάτρων και κινηματογράφων, επιβάλλεται οι εκκλησίες να λειτουργήσουν κεκλεισμένων των θυρών για όλη την περίοδο των εορτών. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος θα πρέπει να επιδείξει μέγιστη σύνεση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η κυβέρνηση τον τελευταίο χρόνο διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας υπό καθεστώς ανωτέρας βίας. Υπό τις συνθήκες αυτές το ισοζύγιο της μέχρι σήμερα εκπαιδευτικής πολιτικής της είναι θετικό. Όμως για να καταστεί η εκπαίδευση από «χαίνουσα πληγή» της χώρας σε βασικό πυλώνα της μελλοντικής μας ανάπτυξης και ευημερίας πρέπει να κινηθούμε με μεγαλύτερη ταχύτητα και περισσότερη τόλμη.

Μετά την τελευταία απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ουγγαρίας, ανοίγει ένα ακόμη μεγάλο παράθυρο ευκαιρίας για τη λειτουργία και στην Ελλάδα αλλοδαπών, ιδιωτικών ή μη, πανεπιστημίων. Είναι βέβαιο ότι πολύ γρήγορα το Συμβούλιο της Επικρατείας θα κληθεί να απαντήσει κατά πόσο το ενωσιακό δίκαιο υπερισχύει της «συνταγματικής ταυτότητας» του παλαιολιθικού άρθρου 16 του Συντάγματος.

Στις αρχές του 19ου αιώνα, οι απολύτως κυρίαρχες σε επιστημονικό επίπεδο φιλελεύθερες ιδέες ασκούν ήδη πολύ μεγάλη επιρροή και στην πολιτική των κυβερνήσεων των περισσοτέρων κρατών της Ευρώπης. Η συντεχνιακή οργάνωση της οικονομίας της μεταμεσαιωνικής εποχής υποχωρεί όλο και περισσότερο, καθιερώνονται σταδιακά οι περισσότερες ατομικές ελευθερίες...

Σήμερα εν όψει και του δυσεπίλυτου δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, είναι επιτακτική ανάγκη να καθιερωθεί ένας και μοναδικός φορολογικός συντελεστής στη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων, ο οποίος δεν θα υπερβαίνει σε καμία περίπτωση το 20%. Το ίδιο ποσοστό θα ισχύει και στη φορολογία των επιχειρήσεων. Ολα τα εισοδήματα φυσικών και νομικών προσώπων ανεξαρτήτως πηγής και ύψους θα φορολογούνται το πολύ με ένα 20%.

Πίσω από κάθε παλαβό πιστοποιητικό κρύβεται προσεκτικά ένα δόλιο ειδικό συμφέρον μιας καλά οργανωμένης συντεχνίας (μηχανικοί, συμβολαιογράφοι κ.λπ.). Δυστυχώς, δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλη ζημιά κάνει στη ζωή και την ελευθερία μας η αφύσικη αυτή συμβίωση με το τέρας της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας.

Το κύριο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση με τις καταλήψεις των σχολείων δεν είναι τα κόμματα της Αριστεράς, οι ιδεοληψίες τους και η ομόθυμη υποστήριξή τους στο «κίνημα», ούτε βεβαίως η χωρίς αμφιβολία αντιδραστική συντεχνία της ΟΛΜΕ που εκπροσωπεί ένα πολύ μικρό μέρος μόνο των εκπαιδευτικών.

Οπως είναι τα πράγματα σήμερα, καμία άλλη δύναμη δεν μπορεί να βγάλει το ελληνικό πανεπιστήμιο από το τέλμα και το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει εκτός από τη δύναμη της εκπαιδευτικής ελευθερίας και του ελεύθερου ανταγωνισμού. Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι η μόνη λύση.

Δεν φτάνει που έχουμε υπεράριθμους και σε έναν βαθμό εντελώς ακατάλληλους υπαλλήλους (υπάρχουν λ.χ. δημόσιοι υπάλληλοι που δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν να χρησιμοποιήσουν υπολογιστή για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της τηλεργασίας), το χειρότερο είναι ότι οι υπάλληλοι αυτοί έχουν το «δικαίωμα» της τυραννίας του πολίτη διά της «μίας υπογραφής».

Την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου στο Προεδρικό Μέγαρο και στο Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου ...άνοιγαν σαμπάνιες. Μόλις είχε ανακοινωθεί η παγκόσμια ακαδημαϊκή κατάταξη των πανεπιστημίων όλων των χωρών για το 2021 από τους Times Higher Education (THE) και οι Κύπριοι αδελφοί μας είχαν κάθε λόγο να χαμογελούν.