Σάκης Μουμτζής

«Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά έπεσαν πάνω στα λεφτά», θα μπορούσε να ήταν μια επίκαιρη παραλλαγή του γνωστού τριτοδιεθνιστικού άσματος. Έγινε γνωστό πως στην Ελλάδα θα εισρεύσουν από διάφορες πηγές (δανεισμός και επιχορηγήσεις) περίπου 32 δισεκατομμύρια ευρώ. Το ζητούμενο πλέον δεν είναι τα ευρώ, αλλά πώς αυτά θα διατεθούν.

Ευθύς ως συγκροτήθηκε η επιτροπή για τον εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, πολλοί αναρωτηθήκαμε ποιος ο σκοπός αυτής της επιτροπής. Ποια η αποστολή της. Ως καλοπροαίρετος άνθρωπος απέρριψα την εκδοχή πως συγκροτήθηκε για να βρουν ρόλους διάφορες προσωπικότητες. Μια τέτοια ερμηνεία απάδει στην προσωπικότητα των εμπνευστών της.

Ο Α. Τσίπρας πείστηκε πως το κόμμα του μπορούσε να διεκδικήσει ακόμα και την νίκη στις ευρωεκλογές του 2019. Έτσι όταν δήλωνε πως «δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μια στο εκατομμύριο να χάσω από τον Μητσοτάκη», αυτό δεν ήταν μια ένεση ηθικού προς τα στελέχη του. Το πίστευε. Και ο τρόπος που αντέδρασε το βράδυ της 26ης Μαΐου, θα πρέπει να διδάσκεται στις πολιτικές ακαδημίες ως παράδειγμα προς αποφυγήν.

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με αυτά που λένε και κάνουν, μας βοηθούν να μην ξεχνάμε τους 54 μήνες της διακυβέρνησης τους. Και αυτό κάνει καλό στον τόπο. Κατά την κατάθεση του στην Προανακριτική επιτροπή, ο πρώην υπουργός Π.Πολάκης παραδέχθηκε πως υπήρχαν σκέψεις, το αμαρτωλό καλοκαίρι του 2015, να κατασχεθεί το περιεχόμενο των θυρίδων που βρισκόταν στα υπόγεια των τραπεζών.

Μέχρι στιγμής την οικονομική κρίση, λόγω κορονοϊού, την πληρώνουν οι επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι σε αυτές, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι ιδιοκτήτες ακινήτων. Όλοι αυτοί είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται δραματικά, με μικρές ενέσεις ανακούφισης. Για τους επιχειρηματίες, μάλιστα, το μέλλον τους είναι άδηλο. Οι δε ελεύθεροι επαγγελματίες και οι ιδιοκτήτες ακινήτων είχαν δυσαναπλήρωτη, έστω κατ΄ελάχιστον, απώλεια εισοδήματος.

Χθες, συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από τότε που η Ελλάδα αναγνώρισε το Κράτος τού Ισραήλ. Είναι αλήθεια πως αργήσαμε να «ανακαλύψουμε» το Ισραήλ, την μοναδική δημοκρατία της Μέσης Ανατολής. Θέλω να πιστεύω πως το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος θα διευρύνει την συνεργασία των δύο κρατών σε όλα τα επίπεδα, αποβάλλοντας τις παιδικές ασθένειες του παρελθόντος.

Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η Νέα Δημοκρατία κρατά ένα σταθερό προβάδισμα, που ξεπερνά κατά πολύ το όριο ασφαλείας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σπάνιο φαινόμενο, για τα ελληνικά δεδομένα, ένα κόμμα μετά από σχεδόν 12 μήνες διακυβέρνησης, όχι μόνον να συντηρεί τα ποσοστά του, αλλά να τα αυξάνει. 

Η σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα είναι επόμενο να ξαναφέρει στην επικαιρότητα την συνωμοσία Novartis, που την είχε επικαλύψει για μεγάλο χρονικό διάστημα η επιδημία του κορονοϊού. Χθες είχαμε στην βουλή συζήτηση για την διεύρυνση του κατηγορητηρίου κατά του Δ.Παπαγγελόπουλου, κατά την οποία ο Α.Τσίπρας κάλυψε πλήρως τον πρώην συνεργάτη του.

Χθες είχαμε μια συνάντηση που φανερώνει την δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο τέως πρωθυπουργός, καθώς πλέον τα εσωκομματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει δεν του επιτρέπουν να αναλάβει καμιά πρωτοβουλία κινήσεων. Η περίφημη διεύρυνση έχει βραχυκυκλωθεί ελλείψει νέων «προθύμων». Κουβεντιάζουν μεταξύ τους και νομίζουν πως έσπασαν την πολιτική απομόνωση στην οποίαν έχουν περιέλθει.

Αυτό ήταν το δίλημμα που απασχόλησε τις κυριακάτικες εφημερίδες. Η κυβέρνηση βέβαια διέψευσε το ενδεχόμενο ανασχηματισμού, ο οποίος, ως γνωστόν, σπανίως προαναγγέλλεται. Η απάντηση που θα κληθεί να δώσει ο πρωθυπουργός σε αυτό δίλημμα εξαρτάται και ορίζεται αποκλειστικά από τις πολιτικές που θα θελήσει να εφαρμόσει.

Φαίνεται πως οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν συγχώρεσαν την κυβέρνηση γιατί αντιμετώπισε με επιτυχία την απόπειρα εισβολής στον Εβρο. Είναι τόσο ιδεοληπτικοί που δεν έχουν αντιληφθεί το σχέδιο του Ερντογάν. Δεν έχουν αντιληφθεί πως δεν μιλούμε πλέον για πρόσφυγες ή μετανάστες, αλλά για πιόνια της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας.

Χθες στο Σύνταγμα έκαναν πορεία κάποιοι εκπαιδευτικοί, διαμαρτυρόμενοι για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Δεν σεβάστηκαν, αυτοί οι κρατικοδίαιτοι, την αγωνία των μικροεπιχειρηματιών και των εργαζομένων που είδαν για μιαν ακόμα φορά το κέντρο της Αθήνας να νεκρώνει. Δεν σεβάστηκαν όλους αυτούς του ιδιωτικού τομέα που δεν γνωρίζουν αν αύριο οι επιχειρήσεις τους, τα καταστήματα τους, θα εξακολουθούν να υπάρχουν.

Χθες η κυβέρνηση πρότεινε την ανανέωση της θητείας του Γιάννη Στουρνάρα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Μοιραία μού ήρθαν στον νου εκείνες οι δύσκολες, οι εφιαλτικές ημέρες, του 2012. Τότε που η Ελλάδα βρισκόταν στην εντατική, διασωληνωμένη, και κρατιόταν στην ζωή με τα ευρώ που έστελνε αεροπορικώς η ΕΚΤ. Κι όμως η πατρίδα μας σώθηκε στην συνέχεια, χάρη σε αυτούς τους τρεις ανθρώπους.

Αυτό το σύνθημα δεν το είπα εγώ, αν και το βρήκα εξαιρετικά χιουμοριστικό. Το είχε γραμμένο σε ένα πλακάτ μια κοπέλα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ που είχε χθες εκδήλωση διαμαρτυρίας μπροστά στο Υπουργείο Εργασίας. Προσπάθησα να εξηγήσω με την λογική πώς μπορεί σε μια επιχείρηση οι εργαζόμενοι να δουλεύουν λιγότερο και να παίρνουν και αυξήσεις στους μισθούς.

Η μαρξιστική Αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, δεν συγχώρεσε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για το γεγονός πως διαχειρίσθηκε με επιτυχία δύο κρίσεις, συσπειρώνοντας συγχρόνως, τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Έτσι, σήμερα, μόλις περιορίσθηκαν οι περιορισμοί της κίνησης έβαλαν σαν στόχο να υπονομεύσουν την προσπάθεια τής ομαλοποίησης τής κατάστασης. Επιδιώκουν να αναζωπυρωθεί η επιδημία, ώστε να επιβληθεί ένα νέο lockdown.

Ως γνωστόν, επί δεκαετίες τους καθηγητές τους αξιολογούσαν οι επιθεωρητές. Τους αντικατέστησαν οι σχολικοί σύμβουλοι, ένας άχρους και άοσμος θεσμός. Τελικά ακόμα και σήμερα, οι εκπαιδευτικοί αγωνίζονται παντοιοτρόπως να μην αξιολογηθούν. Αν συζητήσετε και με τον πιο ανοιχτόμυαλο καθηγητή ή δάσκαλο, θα διαπιστώσετε πως όταν ακουμπήσετε το ευαίσθητο θέμα της αξιολόγησης, αντιδρά.

Μέχρι και απειλές δέχθηκε ο επιχειρηματίας. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα το είδαμε και αυτό. Ένας άνθρωπος να επενδύει και να στοχοποιείται. Όλο το σύστημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς επιτέθηκε στον συγκεκριμένο επιχειρηματία, με πρωτοφανή οξύτητα. Γιατί άραγε συνέβη αυτό; ποιο το κίνητρο όλων αυτών που προσπαθούν να απαξιώσουν αυτήν την επένδυση;

Φέτος και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός με δηλώσεις τους τίμησαν την μνήμη των νεκρών της Marfin. Εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι το γεγονός πως ο Α. Τσίπρας δεν αναφέρθηκε ποτέ στους νεκρούς της Marfin. Δεν βρήκε να πει έστω μια κουβέντα συμπαράστασης προς τους οικείους των δολοφονηθέντων και να καταδικάσει την δολοφονία. Γιατί, άραγε; Υπάρχει λόγος;

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα διάβασα και άκουσα μύδρους κατά του καπιταλιστικού συστήματος, καθώς για κάποιους, με πολύ συγκεκριμένα ιδεολογικά χαρακτηριστικά, αυτός ευθύνονταν κυρίως για την επιδημία. Συγχρόνως, άλλοι «προοδευτικοί» στοχαστές ανακάλυπταν τα αγαθά του κεντρικού σχεδιασμού και του κρατικού παρεμβατισμού.

Είχα γράψει πριν από λίγες ημέρες πως ο πρωθυπουργός θα πρέπει να μην επαναλάβει το λάθος του Γ.Α.Παπανδρέου το 2010 και, εφ όσον κρίνει ότι η αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης μετά την πανδημία, διαφοροποιεί ριζικά το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, να ζητήσει την ανανέωση της λαϊκής εντολής με βάση τα νέα δεδομένα. Είναι ο μοναδικός λόγος για την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών.