Λένα Κολιοπούλου

Οι συγκυρίες της υπερδεκαετούς οικονομικής κρίσης, της πανδημίας αλλά και της πρόσφατης ενεργειακής κρίσης, που την ακολουθεί η διάσπαση της προμηθευτικής αλυσίδας, έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικά ανησυχητικό επιχειρηματικό περιβάλλον. Ενώ η επί μήνες χορήγηση επιδομάτων στο πλαίσιο της πανδημίας έχει κάνει πιο επιλεκτικούς τους εργαζόμενους.

Δουλεύουμε εδώ και μήνες με ζημιές. Καμία βιομηχανία δεν είναι πλέον σε θέση να ανταποκριθεί, όχι στα ποσά που καλούμαστε να πληρώσουμε για ενέργεια και πρώτες ύλες, αλλά ούτε καν σε μέρος των αυξήσεων αυτών. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία κρίση που κάθε μέρα γιγαντώνεται, χωρίς να διακρίνουμε φως στο τούνελ. Αναγνωρίζουμε τις μέχρι τώρα προσπάθειες της κυβέρνησης, όμως χρειάζονται πολύ πιο γενναία μέτρα.

Η βιωσιμότητα των παραγωγικών επιχειρήσεων πλήττεται βαθιά από τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές ενέργειας που συμπαρασύρουν το παραγωγικό κόστος. Όποιος μπει στον κόπο να συνομιλήσει με μικρομεσαίες παραγωγικές επιχειρήσεις, θα αντιληφθεί ότι οι στιγμές που ζουν είναι χειρότερες των τελευταίων ετών. Η αντιμετώπιση του προβλήματος του κόστους ενέργειας για τη βιομηχανία συνιστά ιστορική ευθύνη για την προστασία του παραγωγικού ιστού της χώρας.

Ο Υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας ανακοίνωσε κάποια πρώτα μέτρα για τη βιομηχανία χαμηλής και μέσης τάσης, αναστέλλοντας για 5 μήνες τις χρεώσεις των ΥΚΩ. Αναστολή σημαίνει ότι κάποια στιγμή, έστω και μετά τον Μάρτιο 2022, θα χρειαστεί οι επιχειρήσεις να πληρώσουν μαζεμένα αυτά τα χρήματα. Πρόκειται για ένα πρώτο βήμα σε θετική κατεύθυνση, το οποίο, ωστόσο, δε λύνει το τεράστιο πρόβλημα, απλώς το μετατοπίζει.

Μήπως κάνουμε το λάθος να ξεχνάμε τη βιομηχανία; Τη βιομηχανία που έχει αποδείξει περίτρανα πια μέσα στην πανδημία ότι κράτησε την οικονομία στις ράγες, συγκράτησε την ανεργία σε σταθερά επίπεδα και τις εξαγωγές ζωντανές; Την ώρα που ήταν έτοιμο το μεγάλο άλμα της ανάπτυξης, έχει έρθει η μεγάλη κρίση της ενέργειας. Αυτή η «τέλεια καταιγίδα» μπορεί να απειλήσει με αφανισμό μεγάλο κομμάτι της παραγωγής του τόπου, αν δεν ληφθούν άμεσα και δραστικά μέτρα.

Τους τελευταίους μήνες, ο τριπλασιασμός της τιμής του φυσικού αερίου αλλά και ο διπλασιασμός της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας, που συνεχίζουν να αυξάνονται ανεξέλεγκτα, απειλεί να παραλύσει τις παραγωγικές βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας. Απαιτούνται έκτακτα μέτρα και πολιτικές για τη συγκράτηση του ενεργειακού κόστους στις παραγωγικές επιχειρήσεις και εν τέλει για την προστασία της ανάπτυξης.