Ιωακείμ Γρυσπολάκης

Με αφορμή τα γεγονότα στην υπό ανέγερση βιβλιοθήκη στο Βιολογικό Τμήμα του ΑΠΘ, θεωρώ σκόπιμο να επισημάνω την άρνηση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ να καταδικάσει τις προχθεσινές καταστροφές από οργανωμένη ομάδα αντιεξουσιαστών και σήμερα να στηρίξει δια της Νεολαίας του την έφοδο κουκουλοφόρων κατά των αστυνομικών δυνάμεων, που προστατεύουν την περιουσία του ιδρύματος.

Διαβάζουμε αυτές τις μέρες και πάλι τις θέσεις, που λαμβάνουν κάποια ελληνικά πανεπιστήμια στην παγκόσμια κατάταξη, βάσει κάποιων δεικτών. Αυτό, όχι μόνον δεν πρέπει να μας εφησυχάζει, αλλά, αντιθέτως, σε συνδυασμό με τη φυγή εκατοντάδων καταξιωμένων επιστημόνων, με την έλλειψη καλά καταρτισμένων πτυχιούχων σε σύγχρονες ειδικότητες, θα πρέπει να μας οδηγήσουν σε σκέψεις και μεγάλη πίεση προς την πολιτική ηγεσία για άμεσες, τολμηρές και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.

Στη Μεταπολίτευση πολλές κυβερνήσεις έχουν προσπαθήσει να νομοθετήσουν και εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση. Ωστόσο, μονίμως προσκρούουν στις οπισθοδρομικές διαθέσεις των μετρίων, που ενυπάρχουν σε όλα τα κόμματα, ενώ βρίσκουν αδιαπέραστο τείχος στις ιδεολογικές αρτηριοσκληρώσεις της Αριστεράς. Η πλειονότητα της κοινωνίας, όμως, έχει ήδη αντιληφθεί την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων.

Τα φαινόμενα βίας στα ελληνικά πανεπιστήμια πληθαίνουν, μετά από μία περίοδο ύφεσης. Η επίδειξη δύναμης εκ μέρους ομάδων, που πρόσκεινται στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά αλλά έχουν την ανοχή αν όχι τη στήριξη και της κοινοβουλευτικής, οφείλεται σε δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η τρομοκρατία προς τον καθένα που επιθυμεί να αποβάλει τις γιάφκες ανομίας. Ο δεύτερος λόγος είναι διατυπωμένος από ηγετικά στελέχη της Αριστεράς.

Οι αιτίες, για τις οποίες το ελληνικό πανεπιστήμιο στερείται ελευθερίας είναι πολύ απλές και γνωστές εδώ και χρόνια. Ας θυμηθούμε αυτά, που είπε ο Νίκος Φίλης τον Φεβρουάριο 2021 σε μια στιγμή επαναστατικού οίστρου: «Τα πανεπιστήμια είναι φυτώρια πολιτικοποίησης των νέων προς τα αριστερά». Από την άλλη, η κυβέρνηση αφήνει ανυπεράσπιστες τις πανεπιστημιακές κοινότητες από βανδάλους που εμποδίζουν την ορθή λειτουργία των πανεπιστημίων.

Διάβασα την οδηγία της ΔΟΕ προς τους Συλλόγους δασκάλων και παρά λίγο να πέσω σε κατάθλιψη. Θυμήθηκα και τις διαμαρτυρίες κάποιων συνδικαλιστών και οπισθοδρομικών αρνητών της προόδου, που απαιτούσαν να μη συγχωνευτούν δύο τάξεις με 12 και 14 μαθητές. Δεν μπορούσα, βέβαια, να μη θυμηθώ και τις κορώνες του Α. Τσίπρα και του Ν. Φίλη, που διακήρυσσαν ότι οι νόμοι για την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων δεν θα περάσoυν.

Το σύνθημα «Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες» μας οδηγεί στην κοινωνική αποσύνθεση και στη μετριότητα και είναι ξεπερασμένο. Χρησιμοποιείται από τα κόμματα της αποκαλούμενης αριστεράς για την επαναστατική γυμναστική και τη στρατολόγηση ψηφοφόρων εντός των Πανεπιστημίων. Γεγονός που καθιστά απαραίτητη την εφαρμογή του νόμου για την πανεπιστημιακή αστυνομία. H προστασία των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων πρέπει να είναι από τις πλέον επείγουσες υποθέσεις της κυβέρνησης.

Υποκρισία και προσπάθεια παραπλάνησης των πολιτών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο «πόνος», που έπιασε μερικούς για τα τμήματα που πήραν ελάχιστους ή καθόλου φοιτητές, λόγω της εφαρμογής της ΕΒΕ. Αυτά τα τμήματα ήδη είχαν φοιτητές, οι περισσότεροι εκ των οποίων μπήκαν με χαμηλή βαθμολογία προ του 2021. Η έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους υποψηφίων με ικανοποιητική βαθμολογία σημαίνει πολλά.

Το «ΟΧΙ» σε «ΟΛΑ» είναι η εύκολη και ηρωική απάντηση. Η άρνηση των φορέων της πόλης των Χανίων να εγκρίνουν τις προτάσεις ανάπλασης του κτιρίου της πρώην Μεραρχίας Κρητών, με αποτέλεσμα να κάνει πίσω η εταιρεία που είχε αναλάβει το έργο, ήταν η «περιφανής νίκη» για τους παραπάνω, που θα πληρώσει ακριβά η τοπική κοινωνία.

Η χώρα δεν μπορεί να πορεύεται πλέον με 24 πανεπιστήμια και 451 τμήματα διάσπαρτα σε δεκάδες πόλεις, αλλά με κανένα Τεχνολογικό Ίδρυμα και υποβαθμισμένη εκπαίδευση για εξειδικευμένους τεχνίτες για τη γεωργία και τη μεταποίηση. Η μεμονωμένη απόφαση του Πανεπιστημίου Πατρών για συγχώνευση 4 τμημάτων αποτελεί την εξαίρεση, που επιβεβαιώνει τον κανόνα της αδράνειας εκ μέρους ΑΕΙ και υπ. Παιδείας.

Οι κραυγές της αντιπολίτευσης, που καταψήφισε το νόμο για τη αστυνόμευση στα Πανεπιστήμια και σήμερα κατηγορεί τον πρύτανη του ΑΠΘ για την πρόσκληση της Αστυνομίας, έχουν έναν πολύ συγκεκριμένο στόχο. Την συνέχιση της ανομίας στα πανεπιστήμια, τη δράση των «κινημάτων», όπως γράφει και το προσφάτως δημοσιευμένο Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να συνεχίζεται η στρατολόγηση κομματικών στελεχών.

Οι αιτίες, για τις οποίες το ελληνικό πανεπιστήμιο στερείται τόσο πόρων όσο και ελευθερίας είναι πολύ απλές, αλλά μη ομολογούμενες από την Αριστερά. Τις κρύβουν κάτω από το χαλί, προκειμένου να μην αποκαλυφθεί αυτό που είπε προχθές ο Νίκος Φίλης, σε μια στιγμή επαναστατικού οίστρου: «Τα πανεπιστήμια είναι φυτώρια πολιτικοποίησης των νέων προς τα αριστερά».

Οι πανεπιστημιακοί χώροι πρέπει να επανενταχθούν στην Ελληνική Επικράτεια και να μην παραμένουν άβατα. Όμως, το πρόβλημα θα παραμείνει και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Διότι δεν υπάρχει το νομικό πλαίσιο διοίκησης και επιλογής-ανάκλησης της διοίκησης των πανεπιστημίων. Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να θεσμοθετήσει τα Συμβούλια Ιδρυμάτων, τα οποία θα έχουν τη δικαιοδοσία να επιλέγουν τους πρυτάνεις και τους κοσμήτορες.

Τα πάντα άπτονται της παιδείας. Η κατάργηση της βάσης του 10 για την προαγωγή στην επόμενη τάξη σε Γυμνάσιο και Λύκειο. Οι μάχες της ΟΛΜΕ ενάντια στους κανόνες αξιολόγησης στην εκπαίδευση. Η είσοδος στα πανεπιστήμια με 2,6/20. Η συμπαράσταση από τα κόμματα της Αριστεράς. Ας μην έχουμε απορίες γιατί η εγκληματική οργάνωση «Χρυσή Αυγή» έφθασε τρίτο κόμμα με ποσοστό 9,41% στις Ευρωεκλογές του 2014.