Γιάννης Σιδέρης

Η Κυβέρνηση δείχνει να κατάλαβε τον κίνδυνο, έκλεισε αρχικά το τελωνείο στις Καστανιές και προτίθεται να κλείσει όλα τα χερσαία σύνορα. Δεν χρειάζεται καμία άλλη νομιμοποιητική βάση,  πέραν αυτής που απορρέει από την προστασία των συνόρων και του ελληνικού λαού.  

Ως τώρα μιλούσαμε για την σκευωρία της υπόθεσης Novartis. Τώρα αρχίζει να αναδύεται το ανάγλυφο ενός παραδικαστικού κυκλώματος, που θα αφήσει έκθετους πολλούς, γιατί και αν προϋπήρχε, φαίνεται ότι η κυβέρνηση Τσίπρα το υιοθέτησε και το υπέθαλψε προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως αθέμιτο εργαλείο κατά των πολιτικών της αντιπάλων.

Ξαφνιάζει η απότομη μεταστροφή και ο δυναμισμός που εκδηλώνεται στην  άρνηση των δομών. Τι συνέβη και βρέθηκε σε καθεστώς απόλυτης άρνησης ο περιφερειάρχης Μουτζούρης. Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτή η αντίδραση δεν συμφέρει τους νησιώτες και το ακόμη πιο εντυπωσιακό ότι δεν το καταλαβαίνουν.

Η κυβέρνηση δεν έχει άλλη επιλογή. Αν δεν υπάρξει απόφαση της ΕΕ για αλλαγή πολιτικής, θα αναγκαστεί να δυσαρεστήσει και περιοχές της ηπειρωτικής χώρας. Αλλά δεν μπορεί να μην επιβάλλει την θέλησή της. Αν υποχωρήσει στα νησιά θα υποχωρήσει παντού.

Όσο θα προχωράει η υπόθεση για τη διερεύνηση της σκευωρίας της Novartis τόσο θα αποκαλύπτεται ο ερασιτεχνισμός και η ηθική γύμνια μέσα από την οποία 10 πολιτικά πρόσωπα παραπέμφθηκαν και διαπομπεύτηκαν. Και αυτή η φθορά θα είναι διαρκής για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Τα όσα φέρεται να καταθέτει ο «Μάξιμος Σαράφης» είναι χαρακτηριστικά.

Αναμφίβολα αποτελεί επιτυχία του Αλέξη Τσίπρα. Να εκφωνεί τις πλέον απίθανες παραδοξότητες, αυτές που δεν αντέχουν σε καμία λογική και θεσμική αξιολόγηση, και το πλήθος το πιστών να χειροκροτεί ενθουσιασμένο!

O Αλ. Τσίπρας χρειάζεται εχθρούς για να βρει τον αντιπολιτευτικό εαυτό του. Η σημερινή ομιλία του έχει την ανάλογη σκηνοθεσία για να ενθουσιάσει έναν στενό πυρήνα οπαδών, που παρότι κυβέρνησαν με τα μνημόνια, θεωρούν ότι αποκαθάρθησαν επειδή θεατρινίστικα δεν ανέλαβαν την ιδιοκτησία τους

Μπορεί ο Δημητράς να έχει έφεση στη βιοτεχνία μηνύσεων, με τελευταίο θύμα του τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο, ωστόσο υπάρχει το νομικό βήμα που του το επιτρέπει, και αυτό είναι ο αντιρατσιστικός νόμος. Ο οποίος καταρτίσθηκε με συγκεκριμένο σκεπτικό αλλά έχει καταλήξει στο να μην τιμωρούνται πράξεις αλλά ιδέες.

Οι… «ήρωες», όπως είχε αποκαλέσει τους «κουκουλοφόρους» μάρτυρες της Novartis ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 2018, οι… «σύγχρονοι ήρωες της εποχής μας», όπως τους αποκάλεσαν προχθές οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, έγιναν τώρα εξαφανισμένοι μάρτυρες. Γιατί άραγε; 

Ο αχός που ακούστηκε για τους περίφημους «αρμούς της εξουσίας» που είπε ο Αλέξης (είναι θέματα γνωστά και τετριμμένα για όσους παρεπιδημούν στην Αριστερά) επικάλυψε το ουσιαστικό πρόβλημα που ανέδειξαν οι εργασίες της ΚΕ: Tον βαθιά διχοτομημένο ΣΥΡΙΖΑ και την αποδυνάμωση του Αλέξη.

Η Ελλάδα δεν έχει χρόνο. Η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να προχωρήσει σε άμεσα μέτρα για το μεταναστευτικό και να δείξει αποφασιστικότητα. Αν υποχωρήσει εκεί, θα υποχωρεί σε όλη την Ελλάδα, όπου θελήσει να στήσει δομές στο πλαίσιο του σχεδιασμού της.

Η εποχή της παντοδυναμίας του Αλέξη Τσίπρα φαίνεται πλέον να παρέρχεται, καθώς οι εσωκομματικές αντιστάσεις των διαφόρων τάσεων στις προτάσεις του προς την Κεντρική Επιτροπή, υπήρξαν εντονότερες από ποτέ, όπως στην περίπτωση για το όνομα που θα τεθεί δίπλα στο brand ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα συνέρχεται η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ η οποία δεν αναμένεται να αποτελέσει καθαρτήριο διαδικασία. Ίσως τελικά και ο ίδιος ο Τσίπρας από πολιτική κουλτούρα δεν μπορεί να κάνει επανεκκίνηση. Εξ' ου και επανήλθε στα παλιά επιχειρήματα, με ένα ριμέικ του 2012-14.

Στο ΚΙΝΑΛ η δημοσκοπική καθίζηση δημιουργεί δυσαρέσκεια, την στιγμή που η στάση της ηγεσίας ως προς έναν «αρραβώνα» με τον ΣΥΡΙΖΑ εκλαμβάνεται ως επαμφοτερίζουσα. Οι αντιδράσεις που πλέον εξωτερικεύονται δημιουργούν τέτοια προσκόμματα που θα είναι σαν η Φώφη να επιχειρεί τη διάλυση του εύθραυστου κόμματός της.

Από τα Ιωάννινα ο Αλέξης Τσίπρας, σε μια μίξη troll του διαδικτύου και μαχαλόμαγκα αναφέρθηκε στα εθνικά θέματα και την κυβέρνηση με γλώσσα που κανείς πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης δεν έχει χρησιμοποιήσει. Επιλέγοντας τον λαϊκισμό και δρώντας υπονομευτικά για τη χώρα.

«Σύντροφοι τρέξτε, ο παλιός κόσμος είναι πίσω σας», έλεγε ένα από τα συνθήματα του γαλλικού Μάη, αλλά οι εδώ σύντροφοι ζουν μια αντεστραμμένη πραγματικότητα. Και δεν κατανοεί ότι μεγάλο τμήμα του κόσμου μπάφιασε με τις ιδεοληψίες που μεταπλάθονται σε κοινωνικές δυσλειτουργίες.

Θυμηθήκαμε την φράση του Νικίτα Χρουτσόφ «Δεν τολμούσα  να εκφράσω ευθέως τις απόψεις μου», με αφορμή τον απολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ για τα αίτια της ήττας, το οποίο συνέταξαν οι κ.κ. Γ. Δραγασάκης, Α. Μπαλτάς και Θ. Δρίτσας.

Δεν είναι κατανοητό γιατί θα πρέπει η όποια κυβέρνηση να υποκύψει στις προθέσεις της αντιπολίτευσης, οι οποίες δεν αποτελούν παρά συγκεκαλυμμένη πρόθεση να συγκυβερνά. Για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά, ένα κόμμα που αποδοκιμάστηκε από τον λαό, έχει την προπέτεια να απαιτεί να συνδιευθύνει τη χώρα.