Bίβιαν Ευθυμιοπούλου

Αν θέλετε να εκνευρίσετε πολύ κάποιον κυβερνητικό παράγοντα, πείτε του ότι οι νέοι εργαζόμενοι των 500 και 600 ευρώ νοσταλγούν την κυρία Έφη Αχτσιόγλου ως υπουργό Εργασίας. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι όποιος στην κυβέρνηση το ακούσει, αντί να ρωτήσει τι σε κάνει να το λες, τι στοιχεία έχεις, απλώς θυμώνει. Και μπορεί και να σου κάνει και μούτρα επειδή τον στεναχώρησες.

Ήταν μια πικρή υπόμνηση αλλά σίγουρα κάποιος έπρεπε να την κάνει: ο καθηγητής Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου του Cincinnati Jack Davis που παρασημοφορήθηκε από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας προχθές, Ημέρα του Φιλελληνισμού, για την προσφορά του στη χώρα μας ήταν μέλος του Συμβουλίου του ΕΚΠΑ την περίοδο 2012-2016. 

Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα ζουν 1,8 εκατομμύρια αδέσποτοι σκύλοι και περίπου 2 εκατομμύρια αδέσποτες γάτες. Σημειώνουμε ότι για τις γάτες υπάρχει 25% απόκλιση από αυτό το νούμερο. Κάποια από αυτά τα αδέσποτα, πολύ λίγα, ούτε καν το 25% (δηλαδή μόλις το ¼)  φέρουν ηλεκτρονική σήμανση, το περίφημο τσιπάκι, με δηλωμένο ιδιοκτήτη κάποιο Δήμο.

Αφού μέχρι και τα ανεξάρτητα Ellinika Hoaxes ανασκεύασαν τα fake news που επιχειρούσαν να εμπλέξουν σε υποτιθέμενη «διαρροή» προς την τουρκική πλευρά δήθεν «απόρρητης έκθεσης» του ΕΛΙΑΜΕΠ το 2010 από τον τότε γενικό διευθυντή του και νυν Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας του Πρωθυπουργού κ. Θάνο Ντόκο, μπορούμε να σχολιάσουμε αυτό το συμβάν, άλλο ένα από το πλήθος τέτοιων συμβάντων που στόχο έχουν να αμφισβητήσουν τον πατριωτισμό του ΕΛΙΑΜΕΠ...

Παλιός και καλός φίλος ζωής και πρωτοκλασάτο σήμερα στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, επικοινώνησε χθες μαζί μας για να συζητήσουμε τις αλλαγές που ετοιμάζει η κυβέρνηση στα Εργασιακά. Ο προβληματισμός του έδειχνε εύλογος: με ανύπαρκτη παρουσία στις συνδικαλιστικές οργανώσεις και την Κοινωνία των Πολιτών πώς θα καταφέρει η Νέα Δημοκρατία να στηρίξει το νομοσχέδιο; Μήπως δώσει στο ΣΥΡΙΖΑ την ευκαιρία να «αναγεννηθεί»...

Το επιχείρημα ότι η αμερικανική πολιτεία διέκοψε τη χορήγηση εμβολίων που εμφανίζουν παρενέργειες επειδή έχει πληθώρα εναλλακτικών είναι απαράδεκτο και πρέπει να σταματήσει αμέσως να λέγεται και μάλιστα από σοβαρούς ανθρώπους. Πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι οι ανεξάρτητες υγειονομικές αρχές των ΗΠΑ έλαβαν την απόφασή τους με γνώμονα το πλήθος των εναλλακτικών που διαθέτουν και όχι τα επιστημονικά δεδομένα;

Με 158 έδρες στη Βουλή, χωρίς σοβαρή αντιπολίτευση, με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις αποδυναμωμένες και απαξιωμένες και το σύνολο του Τύπου στοιχισμένο πίσω της, η κυβέρνηση δεν χρειάζεται να δώσει καμία μάχη για οτιδήποτε. Κι όμως. Ακριβώς γιατί έχει μεγάλη άνεση να νομοθετήσει και ακόμα μεγαλύτερη όρεξη να συγκρούεται καθημερινά και με ένταση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ας δει τα ζητήματα που νομοθετεί ως ευκαιρία για σφοδρή ιδεολογική σύγκρουση με τις ιδεοληψίες του παρελθόντος.

To «μίνι δράμα» που παίχτηκε πρόσφατα μεταξύ της Amazon και μια ομάδας εργαζομένων της σε αποθήκη που εδρεύει στην πόλη Bessemer στην Πολιτεία της Αλαμπάμα όταν επιχείρησαν να ιδρύσουν σωματείο εργαζόμενων, άνοιξε ένα νέο κύκλο συζητήσεων για το μέλλον της Εργασίας, τα δικαιώματα των εργαζομένων, τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων αλλά και τη συγκέντρωση υπέρμετρης ισχύος σε κάποιες από αυτές.

Η κόπωση που έχει προκαλέσει η πανδημία δεν αποτυπώνεται μόνο στις γεμάτες πλατείες αλλά και στον σχολιασμό. Ο ένας αγανακτεί που οι συμπολίτες μας δηλώνουν κουρασμένοι, η άλλη εξανίσταται που οι δυτικές κοινωνίες έχουν γίνουν μαλθακές και δεν εμπνέονται από κάποια (σπαρτιατικά;) ιδεώδη πειθαρχίας και όλοι μαζί κουνάνε το δάχτυλο στους νέους που δεν τηρούν τα μέτρα. Δηλαδή, στα ίδια τους τα παιδιά, τα οποία οι ίδιοι έχουν μεγαλώσει.

Πόσες πιθανότητες έχεις να τελειώσεις το σχολείο αν γεννηθείς σε κάποιον από τους οικισμούς Ρομά ανά την επικράτεια; Πόσο πιθανό είναι να γλιτώσεις το γάμο από την παιδική ηλικία αν είσαι κορίτσι ή την παιδική εργασία αν είσαι αγόρι; Κι αν αυτά τα ερωτήματα ακούγονται κάπως «βαριά» ας πάμε στα πιο «ελαφριά». Πόσο εύκολο είναι να τηρήσεις τα μέτρα για την πανδημία όταν μένεις σε κάποιο από τους οικισμούς Ρομά που δεν έχουν τρεχούμενο νερό και δεν μπορείς να πλύνεις ούτε τα χέρια σου; 

Είναι ανεκδοτολογικό αλλά απολύτως αληθές: όποιος χρήστης των σόσιαλ μήντια σχολιάσει ο,τιδήποτε αφορά τις νέες πλατφόρμες ψηφιακής διακυβέρνησης θα δεχτεί μήνυμα από κάποιον συνεργάτη του αρμόδιου υπουργείου που θα του ζητά διευκρινίσεις με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων, προς τον πολίτη υπηρεσιών. Μας έχει συμβεί πολλές φορές και έχει συμβεί και σε άλλους κι αυτό λέει πολλά.

Στη συζήτηση που διοργάνωσε την περασμένη Παρασκευή το think tank The Catalyst με θέμα τον αντισημιτισμό στο σύγχρονο δημόσιο λόγο και με αφορμή την ανάληψη από την Ελλάδα της προεδρίας της Διεθνούς Συμμαχίας για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος (IHRA), αναφερθήκαμε στο ρόλο των σόσιαλ μήντια στη διάδοση θεωριών συνωμοσίας αλλά και στην αναπαραγωγή του ρατσιστικού μίσους.

Την προηγούμενη εβδομάδα το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) έδωσε στη δημοσιότητα τη 15η ετήσια έκθεσή του για τις ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων. Τα αποτελέσματα για το 2021 είναι αποκαρδιωτικά σε παγκόσμιο επίπεδο και ιδιαίτερα για τη χώρα μας η οποία κατακρημνίστηκε κατά 14 θέσεις σε σχέση με την περσινή ετήσια έκθεση. Η σιωπή και η αδιαφορία γυναικείων οργανώσεων ήταν και παραμένει εκκωφαντική.

Από το νοσοκομείο όπου αναρρώνει μετά από εγχείρηση, ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης έκανε ένα τουίτ για να ενημερώσει για ένα πρόβλημα που αντιμετώπισε, ευτυχώς επιτυχώς. Οι αντιδράσεις στο τούιτ του υπουργού ήταν, εν πολλοίς, οι αναμενόμενες: από εγκάρδιες ευχές φίλων και συμπολιτών του μέχρι ύβρεις. Μέσα στο πλήθος των σχολίων όμως ξεχωρίζει μια ιδιαίτερη κατηγορία ευχών: αυτές των πολιτικών του αντιπάλων...

Μπορεί ο διευθυντής ή η διευθύντρια του διπλωματικού γραφείου του εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργού να διατηρεί σχέση με Τούρκο/Τουρκάλα διπλωμάτη; Σαφέστατα όχι. Αν η σχέση είναι τόσο σημαντική, κάποιος από τους δύο θα πρέπει να παραιτηθεί ή να ζητήσει να μετακινηθεί σε άλλο μέρος του πλανήτη, ώστε να μην έχει την παραμικρή εμπλοκή με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. 

Φυσικά και δεν είναι αστεία όλα όσα η κυβέρνηση Τσίπρα φαντασιώθηκε ότι μπορεί να κάνει σε μια χώρα με ισχυρά βιώματα δημοκρατίας. Σίγουρα όμως κατέληξαν ένα αστείο θέαμα όσες φορές επιχείρησαν να θέσουν υπό έλεγχο τη Δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ, τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και του κ.Τσίπρα προσωπικά ήταν ότι δεν γνώριζε πώς λειτουργεί ο σύγχρονος κόσμος. Αποδεικνύεται ότι ούτε ο υπόκοσμος ήξερε πώς λειτουργεί.

Ο Μάριο Ντράγκι είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει όσο ελάχιστοι τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν σε ολόκληρη την Ένωση αλλά και σε κάθε κράτος-μέλος της χωριστά. Γνωρίζει τη δαιδαλώδη και γραφειοκρατική αρχιτεκτονική της ΕΕ, γνωρίζει πως σκέφτονται τα «μεγάλα παιδιά» του ευρωπαϊκού κλαμπ και ως οικονομολόγος καταλαβαίνει καλύτερα από τον καθένα την έννοια της πολιτικής η οποία ταυτίζεται με την οικονομία.

Οι αναγνώστες του Liberal έχουν ήδη πληροφορηθεί τις εξελίξεις των νέων επεισοδίων του επονείδιστου σήριαλ Γεωργίου. Αρκετοί συνάδελφοι μάλιστα παρομοιάζουν την υπόθεση του πρώην διοικητή της ΕΛΣΤΑΤ με την ιστορική «Υπόθεση Ντρέιφους». Αν ο Ανδρέας Γεωργίου είναι ένας σύγχρονος Ντρέιφους ποιο είναι το αντίστοιχο αποτύπωμα που θα αφήσει η ταλαιπωρία του στην ελληνική κοινωνία;

Ούτε η διαφορά που καταγράφεται μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ στο δείκτη της πρόθεσης ψήφου ούτε η φθορά της κυβέρνησης στο διάστημα ενός, μόλις, μηνός αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής στις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Ο δείκτης πρόθεσης ψήφου είναι, εν πολλοίς, ελάχιστα χρήσιμος, όταν δεν έχουν προκηρυχθεί οι εκλογές ενώ κάποια φθορά της κυβέρνησης πρέπει να είναι αναμενόμενη, αν και οι κρίσεις που διαχειρίζεται είναι μάλλον προνομιακές για κάθε εξουσία.

Ίσως να είναι η πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας που οι πολίτες δεν αισθάνονται εξαπατημένοι για το «τέλος υπέρ ΕΡΤ» που πληρώνουν στους λογαριασμούς ρεύματος. Με μια σειρά εξαιρετικά επιτυχημένων πρωτοβουλιών η σημερινή διοίκηση της ΕΡΤ κατάφερε να παρέχει στους πολίτες περιεχόμενο ικανό να ανταγωνιστεί επί ίσοις όροις πλατφόρμες κολοσσούς. Κι όμως. Κατά τη γνώμη μας, το ErtFlix δεν είναι η μεγαλύτερη επιτυχία, δεν είναι αυτό το success story της σημερινής διοίκησης της ΕΡΤ.