Αλέξανδρος Σκούρας

Υπάρχουν στιγμές που νομίζει κανείς ότι οι Έλληνες ζουν σε έναν παράλληλο κόσμο. Για παράδειγμα, δείτε τριγύρω σας πόσο έχουν χαλαρώσει όλοι οι συμπολίτες μας με τα μέτρα προστασίας κατά του κορονοϊού. Κυκλοφορεί κανείς σε πλατείες, σούπερ μάρκετ, μέσα μαζικής μεταφοράς, και είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ελάχιστοι φορούν μάσκες προστασίας και ακόμα λιγότεροι δείχνουν να ανησυχούν.

Αύριο οι Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται 244 ετών. Υπό κανονικές συνθήκες εκατομμύρια Αμερικανοί θα αντάμωναν φίλους και συγγενείς για να γιορτάσουν με πατριωτικά τραγούδια, αρκετό μπάρμπεκιου, πικ-νικ και κυρίως πυροτεχνήματα γύρω στις 7 το απόγευμα (τοπική ώρα). Αύριο, λόγω της πανδημίας και της κοινωνικοπολιτικής έντασης που επικρατεί, οι εορτασμοί θα είναι σίγουρα λιγότερο εύθυμοι και ενθουσιώδεις. 

Στην Ελλάδα, ακόμη δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι μπορούμε να κάνουμε πού, ούτε βεβαίως πώς. Όπως αποδείχθηκε στην πράξη, ούτε οι άδειες αρκούν, ούτε οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της εκάστοτε κυβέρνησης, ούτε οι δικαστικές αποφάσεις. Χρειάζεται όλοι μα όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς να συμφωνήσουν - πράγμα τις περισσότερες φορές πρακτικά αδύνατο - ειδάλλως καθένας απ' αυτούς έχει τη δυνατότητα να παγώσει ουσιαστικά επ' αόριστο το εκάστοτε επενδυτικό σχέδιο.

Σε συνέντευξή του στην Καθημερινή πριν από λίγες μέρες ο Νόαμ Τσόμσκι, ένας από τους παγκοσμίου φήμης αριστερούς διανοούμενους, προστέθηκε στην ατελείωτη λίστα των αριστερών (διανοούμενων και μη) που εντόπισαν τις απεχθείς συνέπειες του νεοφιλελευθερισμού και του καπιταλισμού στην πανδημία

Η Αθήνα είναι μια πόλη με έντονη προσωπικότητα. Δεν είναι όμως - κι εδώ ας είμαστε ειλικρινείς - μια πόλη όμορφη, παρά μόνο σε κάποια συγκεκριμένα της σημεία. Θέλετε απόδειξη; Δείτε τη νέα ισραηλινή κατασκοπευτική σειρά «Tehran» όπου οι σκηνές που υποτίθεται ότι συμβαίνουν στην Τεχεράνη γυρίστηκαν στην Αθήνα. Μάλλον όχι κολακευτική η σύνδεση.

Οι αναλύσεις για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τις επιπτώσεις τόσο του πρώτου εξαμήνου όσο και του δημοψηφίσματος είναι αρκετές. Όμως, τα χρόνια των μνημονίων αναδείχθηκαν ορισμένα βαθύτερα και πιο διαπεραστικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Η άνοδος αυτού του φτηνού λαϊκισμού μπορεί να βρήκε πολιτική έκφραση σε μία περίοδο εντονότατης οικονομικής και πολιτικής κρίσης όμως το έδαφος είχε γίνει πρόσφορο τις προηγούμενες δεκαετίες.

Στην Ελλάδα όταν μιλάμε για την ανάμειξη των επιχειρήσεων στην πολιτική συνήθως έρχονται στο μυαλό μας έννοιες όπως η διαφθορά, οι κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις, η σπατάλη κλπ. Πέρα από αυτό, η ενεργή ενασχόληση μεγάλων επιχειρήσεων με πολιτικά ζητήματα σε θέματα αρχής ήταν σχεδόν ανύπαρκτη για πολλές δεκαετίες. Τα τελευταία χρόνια, όμως, παρατηρούμε έναν πολύ πιο καθαρό και διάφανο τρόπο με τον οποίο οι επιχειρήσεις ασχολούνται με την πολιτική.

Σαν σήμερα το 1903 γεννήθηκε ο Τζωρτζ Όργουελ, ο οποίος δικαίως συγκαταλέγεται μεταξύ των σπουδαιότερων επικριτών του ολοκληρωτισμού όλων των εποχών. Μολονότι ο ίδιος αυτοπροσδιοριζόταν ως δημοκράτης σοσιαλιστής, στα έργα του είναι ξεκάθαρη η προειδοποίησή ως προς το πού οδηγείται μια κοινωνία που αποφασίζει να θυσιάσει την ατομική ελευθερία στο βωμό άλλων στοχεύσεων.

Τις τελευταίες ημέρες κυριαρχούν στα μέσα ενημέρωσης καταγγελίες για παρακράτος, παραδικαστικά κυκλώματα, πρακτικές μαφίας και ούτω καθεξής. Αν κανείς προσπαθήσει να αποστασιοποιηθεί από το τρέχον πολιτικό κλίμα και αξιολογήσει αυτού του είδους τις κατηγορίες ενδέχεται να υποψιαστεί ότι κάποια βαθύτερα αίτια υποβόσκουν.

Μία μόνιμη κατάρα του ευρύτερου ιδεολογικού χώρου του φιλελευθερισμού είναι η πολυδιάσπαση. Αυτό είναι αναμενόμενο για έναν χώρο που δεν έχει μεσσίες και μετρά κοντά τρεις αιώνες αυτόνομης παρουσίας στην πολιτική, οικονομική, και κοινωνική φιλοσοφία. Μέσα σε ένα τόσο πλούσιο παρελθόν με διαφορετικές σχολές σκέψης, εκφραστές, πολιτικούς εκπροσώπους και διανοητές, είναι αυτονόητο ότι ο φιλελευθερισμός δεν προβάλλει κάποια απόλυτη και αδιαμφισβήτητη αυθεντία.

Μία καλή και δοκιμασμένη αρχή που δίνουν αρκετοί γονείς στα παιδιά τους είναι κάθε μήνα να αποταμιεύουν το 10% των εσόδων τους. Οι σοφοί γονείς που το προτείνουν αυτό στα παιδιά τους έχουν υπόψη τους ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη και γεμάτη αναποδιές. Αν τα παιδιά αποταμιεύουν το 10% των εσόδων τους, σε μερικά χρόνια θα έχουν μαζέψει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό που μπορεί να τους φανεί χρήσιμο σε περίπτωση ανάγκης.

Το Σάββατο ο Φιλελεύθερος θα κυκλοφορήσει τον 49ο τίτλο βιβλίου σε συνεργασία με το ΚΕΦίΜ. Το βιβλίο «Απεγκληματοποίηση των Ναρκωτικών στην Πορτογαλία» αγγίζει ένα ακόμα θέμα-ταμπού της κοινωνίας μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με μία εις βάθος μελέτη των αποτελεσμάτων του πειράματος μέσα στην πρώτη οκταετία από την αλλαγή στάσης των πορτογαλικών αρχών στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Μπορεί στην Ελλάδα η αριστερά να έχει χάσει το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» αλλά φαίνεται ότι το ανακτά σε άλλες χώρες της Δύσης. Οι κεντρώες δυνάμεις ανέκοψαν έστω και δύσκολα τον αριστερό λαϊκισμό του Σάντερς και του Κόρμπιν , όμως απέτυχαν στην Ισπανία όπου ο Ιγκλέσιας των Ποδέμος είναι αναπληρωτής πρωθυπουργός ή στην Αργεντινή που είδε την επάνοδο των περονιστών στην εξουσία.

Προχθές το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έγραψε ιστορία με την απόφαση Μπόστοκ εναντίον της Κομητείας του Κλέιτον (Bostock vs. Clayton County, Georgia) να επεκτείνει την προστασία του Νόμου Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964 από διακρίσεις βάσει φυλετικής ταυτότητας και σεξουαλικού προσανατολισμού.

Σαν σήμερα το 1723 γεννήθηκε ο πατέρας της οικονομικής επιστήμης, Άνταμ Σμιθ. Η επίδρασή του έργου του υπήρξε τεράστια, και δεν περιορίζεται στους φιλελεύθερους στοχαστές, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το οικονομικό του μέρος, οφείλει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ύπαρξή του στις θεμελιώδεις ιδέες που πρώτος διατύπωσε συστηματικά ο μεγάλος αυτός Σκωτσέζος φιλόσοφος.

Σαν χθες, 14 Ιουνίου του 1985, πέντε ευρωπαϊκές χώρες υπέγραψαν μία από τις σημαντικότερες συνθήκες του σύγχρονου κόσμου, τη Συνθήκη του Σένγκεν. Με την υπογραφή αυτής συνθήκης ξαφνικά οι πέντε αυτές χώρες κατάργησαν τα μεταξύ τους σύνορα και επέτρεψαν στους πολίτες τους να ταξιδεύουν ελεύθερα.

Η διαδικασία αποκαθήλωσης ενός αγάλματος, ιδίως όταν μιλάμε για δημοκρατικά πολιτεύματα, είναι κάτι το πολύ απλούστερο. Αρκεί να ληφθεί μια απόφαση από τα εκλεγμένα δημοτικά όργανα ή να διεξαχθεί κάποιο τοπικό δημοψήφισμα. Η εναλλακτική, να αποφασίζει δηλαδή η εκάστοτε ομάδα ανθρώπων να παρεμβαίνει δυναμικά και να γκρεμίζει αγάλματα, να πετάει μπογιές σε αυτά ή να τα παραμορφώνει, είναι μάλλον απευκταία.

Αυτό το Σάββατο ο Φιλελεύθερος σε συνεργασία με το ΚΕΦίΜ παρουσιάζουν για πρώτη φορά στα ελληνικά το βιβλίο «Ισλαμικά Θεμέλια μιας Ελεύθερης Κοινωνίας». Διαβάζοντας στα σχόλια κάτω από τη σχετική ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, διαπίστωσα πως είτε οι σχολιαστές είχαν ήδη διαβάσει το βιβλίο είτε ο τίτλος τούς σόκαρε τόσο πολύ ώστε να γράφουν τα χειρότερα. 

Μία από τις μεγαλύτερες ευλογίες για εκατομμύρια Έλληνες χρήστες του διαδικτύου είναι οι εφαρμογές που μας επιτρέπουν να μισθώσουμε ένα ταξί για τις μετακινήσεις μας εντός πόλης. Το θεσμικό πλαίσιο που ορίζει τη λειτουργία αυτών των υπηρεσιών ορίστηκε το 2018 από το νόμο Σπίρτζη, έναν κάκιστο ποιοτικά και οικονομικά νόμο που στέρησε από εταιρείες τη δυνατότητα να παρέχουν στους χρήστες τους την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση.

Το σύνθημα "Black Lives Matter" που βρίσκεται στον πυρήνα των διαδηλώσεων στις ΗΠΑ κυριαρχεί παντού. Το φορούν τηλεοπτικοί αστέρες, διαδηλωτές, γίνεται γκράφιτι σε τοίχους, τυπώνεται πάνω σε καπέλα, κούπες, ποτήρια και παγούρια. Μία μερίδα πολιτών, συνήθως συντηρητικών, δείχνει να ενοχλείται από το σύνθημα και απαντά με το "All Lives Matter" δηλαδή «όλες οι ζωές έχουν αξία».