Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Δεν είχαμε σκοπό να ασχοληθούμε με το συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που θα γίνει τις επόμενες ημέρες στην Αθήνα. Άλλωστε, έχουμε αφιερώσει αρκετά σημειώματα στο ρόλο που πιστεύουμε ότι η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει να παίξει μέσα στην ευρωπαϊκή της οικογένεια. Όμως, δεν μας αφήνουν να... αγιάσουμε.
Ο εξαίρετος αρθρογράφος Μιχάλης Μητσός στη χθεσινή του στήλη “Αγιογραφίες” στα ΝΕΑ και σε άρθρο με τον τίτλο “Επενδύσεις” επιστρέφει στο θέμα των τάσεων, της δεξιάς και της φιλελεύθερης, που συνυπάρχουν στο ΕΛΚ, ένα υπαρκτό ζήτημα που κάποιοι το βλέπουν ως αντίφαση ενώ εμείς ως δύναμη του συγκεκριμένου χώρου.
Αυτό όμως που μας οδήγησε στο να σχολιάσουμε το συγκεκριμένο άρθρο δεν ήταν τόσο τα περί συνύπαρξης του “φιλελεύθερου Μητσοτάκη με το δεξιό Βέμπερ και τον ακροδεξιό Όρμπαν”, αυτά θα τ'ακούμε συνεχώς μέχρι το Μάιο, όσο η άποψη που διατυπώνει ο Μιχάλης Μητσός ότι για να τραβήξουν την προσοχή από αυτή την αντίφαση στο ΕΛΚ, επέλεξαν ως θέμα του συνεδρίου της Αθήνας ένα “ασφαλές θέμα”: τη νεανική ανεργία.
Αυτό πραγματικά μας αφήνει άναυδους.
Είναι “ασφαλές” το θέμα που έχει οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες νέους στην Ευρώπη στην άκρα δεξιά και στην άκρα αριστερά;
Είναι “ασφαλές” θέμα συζήτησης η νεανική ανεργία στη συγκυρία των ειδήσεων από οικονομικούς οργανισμούς και think tank ότι η οικονομική ύφεση για την Ευρώπη είναι, πάλι, καθ'οδόν;
Είναι “ασφαλές” το θέμα πάνω στο οποίο το φαιοκόκκινο μέτωπο και ειδικά οι δεξιοί εθνολαϊκιστές έχουν εξυφάνει όλη τους τη ρητορική κατά της παγκοσμιοποίησης και της μετανάστευσης;
Είναι “ασφαλές” το θέμα πάνω στο οποίο η κυβέρνηση των Ελλήνων εθνολαϊκιστών (που συγκυβερνά με τους ορμπανίσκους ΑΝΕΛ) έχει στήσει ολόκληρο θέατρο με τον κατώτατο μισθό;
Γράφαμε προχθές ότι το πολιτικό Κέντρο είναι τόσο απογυμνωμένο από πολιτικό περιεχόμενο που ο τίτλος δεν είναι πλέον ταυτότητα παρά μόνο περιγράφει ένα ύφος εκφοράς του λόγου. Φαίνεται ότι και η κεντροαριστερή αρθρογραφία εξαντλείται στο να μας επισημαίνει ότι ο Όρμπαν είναι ακροδεξιός και ο Μητσοτάκης φιλελεύθερος ότι δηλαδή το πρωί εμφανίζεται ο Ήλιος και το βράδυ η Σελήνη.
Αναρωτιόμαστε αν στις εφημερίδες της δεξιάς στη Γερμανία θα δημοσιευθούν άρθρα όλο ενόχληση επειδή ο Μάνφρεντ Βέμπερ θα βρεθεί να συνυπάρχει μ' εναν “Έλληνα φιλελεύθερο” ενώ θα του ζητείται να δηλώσει, τέλος πάντων, πόσο αναγκαία αυστηρός θα είναι αύριο απέναντι στον μετριοπαθή Μητσοτάκη.
Αλλά μιας και φτάσαμε στο γερμανικό Τύπο να σημειώσουμε ότι οι Έλληνες κεντροαριστεροί αρθρογράφοι που καθημερινά περιγράφουν την πολυσυλλεκτικότητα της ελληνικής κεντροδεξιάς ως πρόβλημα προσπαθώντας να ανακόψουν το ρεύμα ροής κεντροαριστερών ψηφοφόρων προς τη ΝΔ, βρίσκονται σε πολύ καλύτερη μοίρα από τους Γερμανούς συναδέλφους τους. Αυτοί οι καημένοι μπροστά στην επικείμενη συντριβή των σοσιαλδημοκρατών κι αναζητώντας ένα λόγο ύπαρξης κάθονται και συγκρίνουν τον Αλέξη Τσίπρα με τον Βίλυ Μπράντ. Έχουν, τελικά, δίκιο όσοι θυμίζουν ότι υπάρχουν πάντα χειρότερα.
