Τους ενοχλεί που τον αποκαλούμε Ρασπούτιν και όχι ότι είναι Ρασπούτιν

Τους ενοχλεί που τον αποκαλούμε Ρασπούτιν και όχι ότι είναι Ρασπούτιν

Του Σάκη Μουμτζή

Η ναυαρχίδα του «ρασπουτινισμού» ενοχλήθηκε γιατί ο Α.Σαμαράς και η Φ.Γεννηματά αναφέρθηκαν στην παρακρατική δράση ενός αναπληρωτή υπουργού, τον οποίον ένα από τα θύματά του αποκάλεσε Ρασπούτιν. Μάλιστα, ο πρώην πρωθυπουργός σε συνέντευξη του έκανε ένα βήμα παραπέρα. Είπε πως θα κυνηγήσει τους σκευωρούς μέχρι τέλους. Και όσοι γνωρίζουν τον Α.Σαμαρά, γνωρίζουν πως το εννοεί. Και αυτό πόνεσε.

Αλλά γιατί ενοχλήθηκαν για την επίθεση στον Ρασπούτιν; Έχει κάποια ασυλία; Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει ανεξέλεγκτος; Γιατί δεν ενοχλούνται από τις δραστηριότητες του και ενοχλούνται με αυτούς που καταγγέλλουν αυτές τις δραστηριότητες;

Η απάντηση είναι απλή. Γιατί και αυτοί οι εκδότες και οι δημοσιογράφοι υπηρετούν το ίδιο σύστημα εξουσίας. Υπηρετούν τον άνθρωπο που θέλει πάση θυσία να μην γίνει πρωθυπουργός ο Κ.Μητσοτάκης και, κυρίως, η επόμενη βουλή να μην μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας.

Εκεί επάνω θα παιχτούν τα σενάρια συγκυβέρνησης με άλλον πρωθυπουργό. Αυτή η στρατηγική προϋποθέτει τη σπίλωση πολιτικών αντιπάλων, ώστε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ να προσέλθουν στις εκλογές όσο γίνεται πιο αποδυναμωμένοι. Λέγεται πως το άνοιγμα των λογαριασμών του πρώην πρωθυπουργού Κ.Σημίτη το κρατούσαν για την προεκλογική περίοδο, αλλά το «έκαψε» κορυφαίος πολιτικός της Κεντροαριστεράς, που πληροφορήθηκε έγκαιρα αυτόν τον σχεδιασμό.

Την Κυριακή, είδε το φως της δημοσιότητας μια «περίεργη» δικογραφία για το C4I που, εξίσου «περίεργα», εξαφανίστηκε και αφορούσε τις δραστηριότητες των κ.κ. Παυλόπουλου, Μαρκογιαννάκη και Πολύδωρα, ο οποίες όπως έγραφε το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών χρήζουν περαιτέρω ποινικής διερεύνησης.

Και, ω, του θαύματος αυτό το βούλευμα εξαφανίστηκε. Λέτε να έβαλε το χέρι του ο Ρασπούτιν για να προστατέψει τον «προστάτη» του; Οι κακές γλώσσες αυτό λένε. Αλλά κακές γλώσσες είναι, τέτοια πράγματα θα λένε.

Ομως η προϊστορία του Ρασπούτιν μάλλον δικαιώνει αυτές τις κακές γλώσσες. Μάλλον αφήνει υπόνοιες πως κάπου, κάπως, θα έβαλε το χεράκι του να εξαφανισθεί από προσώπου γης αυτό το βούλευμα που «τσαλακώνει» την εικόνα του προστάτη του και, αν λάβει την πρέπουσα δημοσιότητα, του ψαλιδίζει τις όποιες μελλοντικές φιλοδοξίες του.

Συνεπώς, τι το μεμπτόν είπαν ο Α.Σαμαράς και η Φ.Γεννηματά; ενόχλησε που διαφάνηκε πως θα κυνηγήσουν τους σκευωρούς μέχρι τέλους; Μα, καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται που λέει και η μόνιμη επωδός των, υπό κατηγορία, πολιτικών. Πολύ απλά, αν είναι αθώοι ο Ρασπούτιν και η συμμορία του αυτό θα φανεί στο δικαστήριο. Μέχρι τότε πολλά στόματα θα έχουν ανοίξει. Δρυός πεσούσης...

Δυστυχώς, τα δύο συστήματα που υπηρετούν την σημερινή εξουσία, δηλαδή το σύστημα Μαξίμου και το σύστημα της «ψεκασμένης» Δεξιάς, έκαναν την συνειδητή επιλογή να πολώσουν το κλίμα μέχρι τις εκλογές. Είναι εύλογο και προφανές πως μετά τις εκλογές θα υποστούν τις συνέπειες των επιλογών τους. Και δεν αναφέρομαι στις πολιτικές συνέπειες.

Ο Ρασπούτιν και τα δημοσιογραφικά «παπαγαλάκια» του μιαν επιλογή έχουν. Να ζητήσουν συγγνώμη από τα θύματα τους. Και επειδή δεν πρόκειται να το πράξουν, οσονούπω, θα λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους.