Το «Γκόλουμ» της αντίδρασης

Ήταν γνωστό ότι κάποιοι δυσφορούσαν με το γεγονός της εκλογής μιας άμεμπτης προσωπικότητας στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Γιατί φυσικά για κάποιους κύκλους, μικρής διαμέτρου και εμβέλειας ευτυχώς, το πρόβλημά τους με την κυρία Σακελλαροπούλου δεν είναι ούτε το φύλο της, ούτε οι προοδευτικές της απόψεις. Η πορεία της στη Δικαιοσύνη είναι που τους ενοχλεί. Τους ταράζει το γεγονός ότι δεν βρέθηκε ποτέ κανείς να ψελλίσει το παραμικρό για το ήθος της. Και αυτό σε μια εποχή που στις επιτροπές της Βουλής εκστομίζονται τρομακτικές κατηγορίες για παραδικαστικά κυκλώματα και μεθοδεύσεις που αν τελικά αποδειχθούν, δεν θα είναι μόνο ποινικά εγκλήματα αλλά θα πρέπει να αποτιμηθούν και ως απόπειρα εκτροπής του πολιτεύματος.

Δεν ήταν δυνατόν να αρέσει σε κάποιους η κυρία Σακελλαροπούλου, λοιπόν αλλά μπροστά στο ιστορικό γεγονός της υπερψήφισής της από το σύνολο του πολιτικού συστήματος, δεν μπορούσαν και να εκφράσουν τη δυσφορία τους με την ένταση που θα επιθυμούσαν.

Όμως, δεν τους επικρίνουμε, αν και τα κριτήρια του καθενός προφανώς και είναι δεκτικά σχολιασμού.  Η χώρα είναι ελεύθερη, δημοκρατική και το θεωρούμε έως και αρρωστημένο να υπάρχει ομοφωνία σε όλα και δη στην επιλογή των προσώπων. Καλά κάνουν οι άνθρωποι και εκφράζονται.

Έχει περάσει ένας μήνας από τη μετακόμιση της κυρίας Σακελλαροπούλου στο προεδρικό μέγαρο και είναι δύσκολο, ακόμα και για εμάς τους... υπερταλαντούχους στο να ανακαλύπτουμε λόγους για γκρίνια και κριτική να βρούμε κάτι να της καταλογίσουμε. Μέσα σ’ένα μόλις μήνας στο θώκο κι εν μέσω πανδημίας,  τι να βρεις να επικρίνεις; Παρ’όλα αυτά όμως, κάποιοι βρήκαν να πουν και χαιρόμαστε πολύ που τα σχόλιά τους έπεσαν στην αντίληψή μας. Αυτοί μας παρακίνησαν να αξιολογήσουμε όσα έκανε στον ένα, μόλις, μήνα της θητείας της η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Στο σάιτ της Προεδρίας της Δημοκρατίας διαβάσαμε τη δήλωση προθέσεων για τον εξορθολογισμό των υπηρεσιών της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Η αναφορά στην ανάγκη οι υπηρεσίες να απλοποιηθούν και να είναι λιτές καθώς και η απόφαση να θεσπιστεί ο θεσμός άμισθων συμβούλων, δημιουργεί απορίες. Συμπεραίνει, κανείς, αβίαστα ότι η Πρόεδρος δεν ήθελε να επιβαρύνει περαιτέρω τον ελληνικό λαό με μισθούς και προσλήψεις. Αξίζει να γίνει ένα ρεπορτάζ για το πόσους υπαλλήλους βρήκε στην Προεδρία. Ελπίζουμε το ρεπορτάζ αυτό να γίνει και μάλιστα σύντομα. Η Πρόεδρος δεν προέρχεται από την πολιτική, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει συνεργάτες κι ένα δικό της «σύστημα εξουσίας» όπως έχουν όλοι οι βουλευτές και οι πολιτευτές ακόμα. Ο μόνος δικός της άνθρωπος με προφίλ τεχνικού συμβούλου είναι ο σύντροφός της. Μόνο θάρρος δηλώνει η απόφασή της να τον διορίσει άμισθο σύμβουλο.

Ελάχιστα πρόσωπα έχουν το σθένος να δηλώσουν δημόσια ποιοι τους επηρεάζουν. Είναι ζήτημα διαφάνειας να γνωρίζουμε ποιος είναι ο «κύκλος» που μπαινοβγαίνει στην Προεδρία γιατί και οι σύμβουλοι θα κριθούν κι αυτοί κυρίως για το ύφος τους αφού η Προεδρία δεν κυβερνά, δεν ασκεί κάποια εξουσία.  Οι πολίτες θέλουμε διαφάνεια και καθαρές κουβέντες.

Στα επικριτικά σχόλια που διαβάσαμε υπήρχε μια αναφορά για μετακόμιση της Προέδρου στο προεδρικό μέγαρο. Αποτελεί διαχρονικό αίτημα των πολιτών της Αθήνας η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας να μην ταλαιπωρεί την πόλη με τις μετακινήσεις της, πολλαπλασιάζοντας και τις δαπάνες φύλαξής της. Ελπίζουμε η Πρόεδρος να επιλέξει το Προεδρικό Μέγαρο και ως τόπο κατοικία της. Θα μειώσει σημαντικά τα έξοδα του κράτους και θα ανακουφίσει την ταλαιπωρημένη πόλη.

Θα ήταν μια παράλειψη να μην αναφερθούμε στη φοβερή… κατηγορία για τη δημιουργία καναλιών στα social media. Η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα του δυτικού κόσμου η προεδρία της οποίας δεν είχε κανάλια στα social media. Μέσα σ’ένα μόλις μήνα η κ.Σακελλαροπούλου διόρθωσε και αυτό.

Αντιμετωπίζουμε την εκλογή της κ.Κατερίνας Σακελλαροπούλου ως ένα στοίχημα που αν κερδηθεί θα είναι μια κανονική αλλαγή παραδείγματος. Είναι αναμενόμενο το «Γκόλουμ» της αντίδρασης, το τέρας στην τριλογία του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», να αυτοαναφλέγεται στη λύσσα που του προκαλεί κάθε εκατοστό χαμένου εδάφους πόσο μάλλον η απώλεια της εξουσίας. Είμαστε σχεδόν ευγνώμονες για την ύπαρξή του και τις παρεμβάσεις του: μας θυμίζει διαρκώς όσα δεν θέλουμε να είμαστε και μας πεισμώνει να συνεχίσουμε την προσπάθεια για τη μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό της χώρας σε κάθε επίπεδο, από το χαμηλότερο έως το υψηλότερο πολιτειακό της αξίωμα.