Photo by Rama - Own work, CC BY-SA 2.0 fr.
Του Γιάννη Κουζηνού
Ο Leonard Cohen προετοίμασε την έξοδο του από τον κόσμο των ζωντανών με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έζησε όλη του τη ζωή. Γράφοντας ποίηση, ντύνοντας την ποίηση του με νότες και ψιθυρίζοντας προσευχές για τον ?ρωτα, τη μνήμη, την απώλεια και τα τελευταία χρ?νια για τον Θεό.
Δεν έγινα ξαφνικά μουσικοκριτικός. Η στήλη ονομάζεται ακόμα «ΕΔΩ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ» και εγώ συνεχίζω να γράφω ανταποκρίσεις από ένα κόσμο όχι τόσο μακρινό όπως αυτός που βρίσκεται τώρα o Cohen αλλά αρκετά μακριά από την Ελλάδα για να δίνει το δικαίωμα στους συμπατριώτες μας να διατηρούν ρομαντικές αυταπάτες για ένα καλύτερο κόσμο,ένα παράδεισο ισότητας και ευτυχίας κάπου μακριά. Οι ομοιότητες με την π?στη και μάλλον τις αυταπάτες, των ανθρώπων που πιστεύουν ότι ο Cohen βρίσκεται πλέον σε ένα καλύτερο κόσμο είναι πολύ μεγάλες με τις αυταπάτες αυτών που πιστεύουν ότι και εμείς εδώ στη Βενεζουέλα ζούμε κάτι παρόμοιο επί της γης.
Αφορμή για αυτό τον παραλληλισμό της κατάστασης στη Βενεζουέλα με τον θάνατο του Leonard Cohen στάθηκε πρώτα από όλα η επιθυμία μου να γράψω έστω δυο γραμμές για ένα καλλιτέχνη που θαύμαζα αλλά περισσότερο η έμπνευση που άντλησα ακούγοντας ένα από τα τελευταία του τραγούδια. Αν και το συγκεκριμένο τραγούδι είναι μια συνομιλία του καλλιτέχνη με τον Θεό του, μια προσπάθεια συμφιλίωσης και αποδοχής λίγο πριν το αναπόφευκτο του θανάτου, όπως κάθε δημιούργημα στην τέχνη από τη στιγμή που θα φύγει από τα χεριά του δημιουργού ανήκει πλέον στην κρίση και την ερμηνεία των αποδεκτών του. «You wanted darker, we kill the flame - Το επιθυμείς πιο σκοτεινό, θα σβήσουμε την φλόγα».
Ό,τι και να εννοεί ο ποιητής στην προσευχή του, προσωπικά αυτή η φράση με άγγιξε βαθιά. Την πήρα και την έκανα δική μου. Σαν σε παράλληλο σύμπαν με τελε?ως αντεστραμμένη τη συνομιλία και τους ρόλους, εδώ αυτός που ρωτά είναι ο Θεός καθεστώς, οι κυβερνώντες που ρωτούν την κοινωνία: «Το επιθυμείς πιο φωτεινό; θα σβήσουμε τη φλόγα».
Το επιθυμείς πιο φωτεινό; Μα φυσικά, όπως όλοι μας. Θα σβήσουμε όλες τις φλόγες τη μια μετά την άλλη. Θα είμαστε οι αποκλειστικοί ιδιοκτήτες του φωτός, θα σβήσουμε κάθε φλόγα, ελπίδα και επιθυμία για ζωή. Γιατί μπορούμε και γιατί δεν θέλουμε να βρεις ποτέ την έξοδο. Δεν θα σηκώσεις κεφάλι. Θα μπουσουλάς θα πεινάς και θα κλαις σαν νεογέννητο, θα χτυπάς τους τοίχους της φυλακής σου με οργή σαν έφηβος και θα πεθαίνεις μέσα στην αναξιοπρέπεια, μέσα στο σκοτάδι που σε κάναμε να πιστέψεις για όλη σου τη ζωή ότι είναι φως.
Οι ευθύνες τον πολιτών στη Βενεζουέλα που στήριξαν και πίστεψαν το καθεστώς είναι χωρίς αμφιβολία πολύ μεγάλες. Σε καμιά όμως περίπτωση δεν μπορώ να πιστέψω ότι η στήριξη τους αυτή είχε σαν σκοπό να βυθίσει τη χ?ρα στο σκοτάδι. Πάντα όμως, ή σχεδόν πάντα, οι καλύτερες προθέσεις φέρνουν και τις μεγαλύτερες καταστροφές. 2016 μια μ?νο αν?σα πριν το 2017 και για μια ακ?μα φορ? γρ?φω σε χαρτ?. Χωρ?ς ρε?μα, αλλά τουλ?χιστον υπό το φως του ήλιου. Χωρίς ίντερνετ και επικοινωνία με τον έξω κ?σμο. Πρέπει να κλείσω γρήγορα το κείμενο μου και να βγω στη γύρα, να ψάξω τρόπο να το στείλω στον προορισμό του. Νωρίς όμως, πριν η μόνη δεδομένη πηγή φωτός αποσυρθεί για να ζεστάνει και να φωτίσει άλλους συνανθρώπους μας. Καμιά φορά αναρωτιέμαι. Αν μπορούσαν, θα έσβηναν και τον ήλιο;
