Το σχέδιο οικονομικά ισχυρών παραγόντων της χώρας ήταν απλό: Μέσω του απόλυτου ελέγχου των πολιτικών εξελίξεων να καθορίζουν τους κανόνες του παιγνιδιού και στο οικονομικό πεδίο. Η «αναπάντεχη» εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ανέτρεψε τα σενάρια για Οικουμενική. Το plan B έχει τεθεί ήδη σε εφαρμογή. Είναι πολλά τα λεφτά…
Όσοι έχουν δει την περίφημη ταινία «Πολυθρόνα για δύο» θα θυμούνται ότι όλη η δράση στην ταινία εξελίχτηκε επειδή δύο πλούσιοι άνθρωποι θέλησαν να βάλουν μεταξύ τους στοίχημα… ενός δολαρίου, πραγματευόμενοι ένα θέμα ανθρώπινης συμπεριφοράς. Αυτό το στοίχημα του ενός δολαρίου τους κατέστρεψε και τους έστειλε στη φυλακή! Είναι πολύ πιθανόν κι αυτά που σήμερα συμβαίνουν στην Ελλάδα να είναι προϊόν εγκεφαλικής δραστηριότητας κάποιων που πιθανότητα βρίσκουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην ενασχόλησή τους με τα κοινά απ' ότι με τα επιχειρηματικά…
Η ίδια η κοινωνία, πάντως, δεν είναι διατεθειμένη να γίνει πιόνι στα χέρια ανθρώπων που επιχειρούν δήθεν πολύπλοκους πολιτικούς ελιγμούς, διότι οι σχεδιασμοί αυτοί έχουν αρνητική επίδραση στην καθημερινότητά τους. Η εκλογή του Κυριάκου δεν ήταν μία απόφαση των παλαιών μηχανισμών της Ν.Δ. Κάθε άλλο! Ήταν μία αντίδραση της ίδιας της κοινωνίας. Τον Κυριάκο τον έβγαλαν οι παραγωγικές τάξεις κι αυτό έχει ως γεγονός από μόνο του μία ιδιαίτερη σημασία. Το τελευταίο λάθος των «οικουμενικών» ήταν ότι έστειλαν τους εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου να συμφωνήσουν με τον Αλέξη Τσίπρα για το ασφαλιστικό, ανατρέποντας οποιαδήποτε άλλη συλλογική απόφαση είχε ληφθεί για το θέμα!
Οι τελευταίοι ψηφοφόροι του Βαγγέλη Μεϊμαράκη που αποφάσισαν να ψηφίσουν Κυριάκο Μητσοτάκη την ύστατη ώρα το έκαναν σκεπτόμενοι ότι δεν μπορούν να ψηφίζουν –για παράδειγμα– Φέσσα και να τους βγαίνει Αλέξης Τσίπρας! Κατά συνέπεια, η οποιαδήποτε προσπάθεια των «οικουμενικών» να επαναφέρουν τα σχέδιά τους από την πίσω πόρτα θα έχει ανάλογες αντιδράσεις από την κοινωνία. Αν θέλουν με την καθιέρωση της απλής αναλογικής, για παράδειγμα, να βάλουν φραγμό στον Κυριάκο, το πολύ - πολύ να καταφέρουν να σπρώξουν τη Ν.Δ. σε εκλογικά ποσοστά που θα ξεπεράσουν εκείνα του… Εθνάρχη.
Το ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα μεταπολίτευση δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται εκείνοι που σχεδίασαν την τακτική και τη στρατηγική των τελευταίων μηνών. Κι αυτό διότι είναι πλήρως ξεκομμένοι από την κοινωνία. Το γεγονός ότι κατόρθωσαν στο παρελθόν να εκλεγούν οι… εκλεκτοί τους σε διάφορα μικρά κόμματα ενίσχυσε την αυτοπεποίθησή τους για τις πολιτικές τους ικανότητες.
Ο αρχικός σχεδιασμός, λοιπόν, προέβλεπε την αναδιανομή σε τομείς όπως η Ενέργεια, η διαχείριση απορριμμάτων, οι κατασκευές, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Deals που θα γινόντουσαν κάτω από την ασφυκτική πίεση των συνθηκών της κρίσης και τα οποία θα έδεναν τη χώρα χειροπόδαρα στα συμφέροντα των ολιγαρχών για τις επόμενες δεκαετίες. Χωρίς τη συμμετοχή ξένων επενδυτών στο γενικότερο επιχειρηματικό παιγνίδι, έτσι ώστε να εξασφαλιστούν χαμηλές τιμές κτήσης! Κάτι που ίσως εξηγεί τη σημερινή συμπεριφορά συγκεκριμένων κυβερνητικών παραγόντων έναντι μεγάλων ξένων επενδύσεων…
Η εκλογή του Κυριάκου προκάλεσε νευρικό σοκ σε επιχειρηματικά γραφεία στην Αθήνα και στο Λονδίνο. Οι επιλογές που έχουν είναι δύο. Είτε να εγκαταλείψουν τον αρχικό τους σχεδιασμό και να επανατοποθετηθούν στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται, είτε να επιμείνουν! Οι ισχυρότεροι των ολιγαρχών φαίνεται, πάντως, να επιλέγουν την οδό που είχαν αρχικά χαράξει, συνεπικουρούμενοι από «συμβούλους» που είχαν στο παρελθόν διαδραματίσει ρόλο στα πολιτικά δρώμενα. Η διαφορά σε σχέση με πριν είναι ότι προτάσσουν πλέον τις πολιτικές εξελίξεις, αφήνοντας το επιχειρηματικό κομμάτι– αναγκαστικά– σε δεύτερο χρόνο. Δεν θα βιαστούν να κάνουν επιχειρηματικές κινήσεις, με εξαίρεση ίσως τα media και για προφανείς λόγους.
Το αρνητικό για τη χώρα είναι ότι ο χρόνος λειτουργεί –δυστυχώς– υπέρ τους! Όσο η Ελλάδα καθυστερεί να βρει λύση στο πολιτικό της πρόβλημα, τόσο πιο κοντά βρίσκεται στο διπλό νόμισμα. Μία παρατεταμένη περίοδος ακυβερνησίας, λοιπόν, την οποία επιδιώκουν οι υπερπατριώτες είναι βούτυρο στο ψωμί όσων θα ήθελαν την Ελλάδα έξω από την Ευρωζώνη και κυρίως ορισμένων ακραίων γερμανικών κύκλων. Το οξύμωρο είναι ότι για άλλη μία φορά οι επιζήμιες πράξεις θα έχουν τον μανδύα του πατριωτισμού…
Θανάσης Μαυρίδης
