Θ. Μαυρίδης

Ο Γιάννης Μαστρογεωργίου, νυν γενικός γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, μας έστειλε κάποιες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις σχετικά με το ευρωομόλογο. Κάνει μια σύγκριση δύο περιόδων, της σημερινής και εκείνης του 2010, όταν έγινε για πρώτη φορά η πρόταση. Μιλάει για τον «ηθικό κίνδυνο» των Γερμανών και την αδιαπραγμάτευτη θέση τους σε σχέση με το ευρωομόλογο. Τότε και σήμερα. Αλήθεια, είναι ίδιες οι συνθήκες;

Ο COVID-19 θα αφήσει πίσω του χιλιάδες επιχειρήσεις κλειστές και εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη καλείται να διαχειριστεί την τρίτη μεγάλη κρίση της διακυβέρνησής της, μετά τον Έβρο και τον κορονοϊό. Η διαχειριστική λογική που ακολούθησαν στο παρελθόν σχεδόν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις αποτελεί σε αυτή την φάση συμβόλαιο αποτυχίας. Χρειάζεται μία σκληρή μεταρρυθμιστική ατζέντα. Ή τώρα ή ποτέ!

Μπορούν να βγουν δημοσιογραφικά προϊόντα χωρίς δημοσιογράφους; Να είναι όλοι οι δημοσιογράφοι σε διαθεσιμότητα και οι εφημερίδες να βγαίνουν κανονικά; Να προσπαθεί το κράτος σε μία τόσο δύσκολη στιγμή να σταθεί αρωγός σε κάθε επιχείρηση και κάποιες από αυτές να καταστρατηγούν τον Νόμο; Η επιθεώρηση εργασίας του κ. Βρούτση θα κάνει την δουλειά της. Τι όχι; Σε μας θα έρθει; Που πληρώνουμε κανονικά τους ανθρώπους;

Οι Ιταλοί και οι Ισπανοί έχουν λόγους να σηκώσουν το λάβαρο της επανάστασης και να δηλώσουν «ευρωομόλογο ή θάνατος». Εμείς ναι μεν πιστεύουμε στο ευρωομόλογο, αλλά έχουμε άλλες προτεραιότητες. Δεν θα γίνουμε κυνικοί για να πούμε ότι η τουριστική μας βιομηχανία είναι ανταγωνίστρια με τις αντίστοιχες άλλων μεσογειακών χωρών. Θα πούμε όμως ότι η Ελλάδα έχει άλλες δυνατότητες, αλλά και έναν μόνιμο βραχνά στα ανατολικά της σύνορα.

Αν η Ελλάδα έχει επιλογές σε αυτή την πολιτική κρίση που έχει ξεσπάσει στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με αφορμή το ευρωομόλογο, αυτές έχουν σχέση με τις αντίστοιχες επιλογές της Γαλλίας. Έτσι διαμορφώνονται πλέον οι συμμαχίες της χώρας στην διπλή κρίση που περνάμε! Δεν είναι μόνο ο Κορονοϊός, είναι και η Τουρκία! Η οποία θα επανέλθει στις όποιες διεκδικήσεις της. Αργά ή γρήγορα.

Οι Γερμανοί πουλάνε υπέροχες μηχανές. Εμείς προσφέρουμε μεταξύ άλλων μία καλή θέση στην παραλία και κάτω από τον ήλιο. Η κρίση αυτή έρχεται για να αλλάξει πολλά απ΄ αυτά τα πράγματα που μέχρι χτες τα θεωρούσαμε δεδομένα. Για παράδειγμα, ο τουρισμός υπήρξε πράγματι η βαριά βιομηχανία της χώρας. Μήπως έφτασε η ώρα για μία πολύ πολύπλευρη ανάπτυξη; Να δημιουργήσουμε κι άλλους πυλώνες;

Η καραντίνα μπορεί να κρατήσει μέχρι τα μέσα ή και τα τέλη Απριλίου. Οι πιο απαισιόδοξοι μιλάνε ακόμη και για τον Μάιο. Κι ύστερα, λέει, θα επιστρέψουμε στις εργασίες μας. Θα ήταν στρουθοκαμηλισμός να πιστέψει κάποιος ότι θα επιστρέψει σε μία κανονικότητα, σαν να έχει φύγει την Παρασκευή για το εξοχικό του και να επιστρέφει τη Δευτέρα το πρωί στο γραφείο του. Ο κόσμος της εργασίας δεν θα είναι ο ίδιος. Ούτε και οι κοινωνίες μας…

Για κάποιον μυστήριο λόγο σταματάει η παροχή ρεύματος σε όλο τον πλανήτη. Και η ζωή πρέπει να συνεχιστεί με αυτό το δεδομένο! Έχουμε ωραία σπίτια, εντυπωσιακές και πρωτοποριακές συσκευές, μεγάλους δρόμους, εξαιρετική πολεοδομία, αλλά στερούμαστε της ενέργειας που θα θέσει σε λειτουργία την «μηχανή» του σύγχρονου πολιτισμού μας. Πως θα συνεχίσουμε την ζωή μας; Μοιάζει λίγο με την επιστροφή στην εποχή των σπηλαίων!

Με την πρόεδρο Ζωή δεν έχουμε χημεία. Εμείς οι φιλελέδες και η Ζωή αντιπροσωπεύουμε δύο διαφορετικούς κόσμους. Ο αυταρχικός της λόγος, ο ξυπόλητος οικονομολόγος που περιφερόταν στο Κοινοβούλιο για να «ανακαλύψει» τα μυστικά του χρέους, το γνωστό βουλκανιζατέρ, όλα αυτά είναι για μας «η Ζωή». Θα πρέπει, πάντως, να το παραδεχτούμε: Η Ζωή με την ανακοίνωσή της για τον Κορονοϊό έβαλε τα γυαλιά στους Καρανίκες.

Όταν ακούτε ότι θα περάσουν τα ελικόπτερα για να πετάξουν χαρτονομίσματα στο κεφάλι μας, είναι μία καλή στιγμή για την αγορά χρυσού. Τα ελικόπτερα χρησιμοποιούνται σε «αποδράσεις» κι αυτή την φορά δεν ξέρουμε αν θα πετύχει το «κόλπο». Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πάντως, πρέπει να προετοιμάζεται να ρίξει στην αγορά πολλά περισσότερα από τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ που ήδη έχει εξαγγείλει. Πόσα;

Αυτό ήταν λοιπόν; Το κράτος παίρνει την εκδίκησή του απέναντι στους φιλελεύθερους που το αμφισβήτησαν; Εδώ τελειώνουν οι ωραίες ιστορίες περί ελεύθερης αγοράς; Η αγωνία των ανθρώπων για την τύχη του φιλελευθερισμού είναι πραγματικά συγκινητική. Αφήστε δε που πιστεύουν ότι ζούμε στον Παράδεισο. Δεν υπάρχουν μονοπώλια, το κράτος έχει συντονιστικό και μόνο ρόλο, οι πολίτες απολαμβάνουν συνθήκες οικονομικής και πολιτικής ελευθερίας.

Έχετε μία ιδιωτική επιχείρηση και ξέρετε ότι δεν θα εισπράξετε για έναν μήνα ή ακόμη και για δύο. Αυτό μπορείτε να το αντέξετε. Εδώ έχετε αντιμετωπίσει τα capital controls! Έχετε παρελθόν, δεν είστε για πρώτη φορά εκτεθειμένοι. Αν όμως η κρίση κρατήσει περισσότερο και δεν εισπράξετε για τρεις ή τέσσερις μήνες, δεν θα σας σώσει κάποια αναστολή πληρωμής του ΦΜΥ.

«Η πεταλούδα του κορονοϊού που πέταξε απ την Κίνα θα γίνει η σπίθα που θα κάψει τα σπαρτά στον κάμπο του Νεοφιλελευθερισμού που έσπειρε η σχολή του Σικάγου και του Μίλτος Φρίντμαν», είπε ο Κομαντάντε Παύλος. Νιώθω συγκινημένος. Περιμένουμε γονατιστοί στην μέση του κάμπου, φορώντας τις λευκές μας κελεμπίες, την λάβα να πάρει τις ψυχές μας και να γίνουμε θυσία στον Μολώχ του σοσιαλισμού.

Με ένα βαρέλι πετρέλαιο να «απειλεί» να γίνει φθηνότερο από ένα μπουκάλι μεταλλικό νερό, αμφιβάλλουμε κατά πόσο η κρίση αυτή θα είναι «πρόσκαιρη». Η πτώση του πετρελαίου δείχνει ύφεση, πτώση της κατανάλωσης και της παραγωγής. Ο ιός του κορονοϊού συναντήθηκε στο σταυροδρόμι με τον υιό των υπερτιμημένων αγορών. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Σαν να έχει πέσει πυρηνική βόμβα. Οι επιζήσαντες θα είναι λίγοι.

Οι υπουργοί θα ανακοινώσουν σήμερα τα μέτρα για την Οικονομία. Είναι δύσκολο για την κυβέρνηση να κλείσει όλα τα θέματα. Πρέπει όμως να ακούσει τις κραυγές αγωνίας από εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες και ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων. Από υπερήφανους ανθρώπους που θέλουν να συνεχίσουν. Είμαστε σε πόλεμο, αλλά αυτός θα τελειώσει νωρίς αν οι στρατιώτες έχουν χαθεί πριν καν ξεκινήσει η μάχη.

Φοβόμαστε! Η ανθρώπινη φύση μας επιτρέπει να πανικοβληθούμε ελεύθερα. Αν δεν πανικοβληθούμε τώρα, πότε άλλοτε θα έχουμε την ευκαιρία να το κάνουμε; Οι μόνοι που μπορούν να ανησυχούν μόνο για την υγεία τους είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι! Δεν έχουν να πληρώσουν εργαζόμενους, ΦΠΑ, ΦΜΥ, προμηθευτές και φόρους. Οι υπόλοιποι ξέρουμε ότι έχουμε πόλεμο. Και ότι είμαστε ήδη αιχμάλωτοι της νέας κρίσης.

Το οικονομικό και πολιτικό σύστημα απειλείται σήμερα από το μεγαλύτερο κραχ που έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας. Όχι γιατί ο καπιταλισμός απέτυχε να δώσει λύσεις. Κάθε άλλο! Κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Δεν έχει άλλο αντίπαλο από μία πανδημία. Κάπως έτσι πρέπει να ένιωσαν και οι δεινόσαυροι την ώρα που έβλεπαν τον μετεωρίτη να διασχίζει τον ουρανό…

Η κρίση του Κορονοϊού αναμένεται να κορυφωθεί τον Απρίλιο και στη συνέχεια να υπάρξει ύφεση. Αυτό είναι το καλό σενάριο! Η ανάκαμψη, πάντως, θα περιμένει τον Οκτώβριο, όταν και θα είναι πιο ξεκάθαρα τα πράγματα. Η καταστροφή στην Οικονομία, δεν μπορεί να υπολογιστεί και δεν υπάρχουν «μέτρα» που να μπορούν να την αντιμετωπίσουν. Ας ετοιμαστούμε για σκληρές καταστάσεις. Μόνη πραγματική ελπίδα είναι το «εμβόλιο»!

Αυτή την στιγμή έχει σημασία να κατορθώσουμε να σταματήσουμε τον ρυθμό εξάπλωσης του Κορονοϊού. Αν φτάσουμε στο σημείο της Ιταλίας, τότε θα είναι αργά για όλους μας. Τι κάνουμε; Απλά πράγματα! Ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες των ειδικών. Μια φορά στην ζωή μας ας αποδεχτούμε ότι δεν τα ξέρουμε όλα και ότι τα πράγματα είναι σοβαρά. Ο κίνδυνος κατάρρευσης του συστήματος υγείας είναι μπροστά μας.

Στην Χίο οι «αγανακτισμένοι» πολίτες ήσαν «ήρωες» για την Αριστερά επειδή στόχευαν με τις καραμπίνες τους αστυνομικούς που μόλις είχαν φτάσει από την Αθήνα για να επιβάλλουν την τάξη. Οι «ήρωες» έγιναν στην συνέχεια «φασίστες», όταν στόχος τους δεν ήταν πλέον οι ένστολοι. Στην ΑΣΟΕΕ αστυνομικός κινδύνευσε να λιντσαριστεί με την παρουσία του. Στον Έβρο οι στολές προκάλεσαν παροξυσμό αντίδρασης στους ανθρωπιστές των Αθηνών.