Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται

Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται

Του Γιάννη Ανδρουλάκη*

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που τόσο ταλαιπώρησε τον τόπο τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε αποδρομή από την εξουσία. Τα ψέματα αποκαλύφθηκαν, οι πολίτες συνειδητοποίησαν ποια ήταν η μοναδική συγκολλητική ουσία αυτής της συνεργασίας και είναι πλέον βέβαιοι με ποιους συγκυβέρνησε ή μάλλον ποιους επέλεξε για να συγκυβερνήσει ο κ.Τσίπρας.

Οι πολίτες αντιλήφθηκαν, με οδυνηρό δυστυχώς τρόπο, δύο πράγματα: πρώτον, ότι αυτό που επιδίωκαν εκείνοι που κατόρθωσαν να υφαρπάξουν την ψήφο τους, εκμεταλλευόμενοι την τιμωρητική διάθεση του λαού εναντίον όλων των προηγούμενων που κυβέρνησαν την χώρα, ήταν αποκλειστικά και μόνο η νομή της εξουσίας. Και, δεύτερον, ότι οι προηγούμενοι, αυτοί που «τιμωρήθηκαν» από την λαϊκή ψήφο, ήταν πολύ καλύτεροι από τους σημερινούς.

Εκδηλώνεται έτσι, με κάθε ευκαιρία, με ιδιαίτερη ένταση και διάρκεια η λαϊκή αποδοκιμασία εναντίον αυτών που διαπιστωμένα ενέπαιξαν τον λαό. Και από αυτούς που αποδοκιμάζονται, εκείνοι που δέχονται την μεγαλύτερη περιφρόνηση είναι αυτοί που επέλεξαν να στηρίξουν τον σημερινό πρωθυπουργό στο καταστροφικό για την χώρα εγχείρημά του, ερχόμενοι από την εθνολαϊκιστική δεξιά, εξαργυρώνοντας με δυσανάλογα μεγάλα ανταλλάγματα την καταστροφική τους συνεισφορά.

Οι ΑΝΕΛ και ο αρχηγός τους, δεν δίστασαν μάλιστα να παρέχουν στον πρωθυπουργό ευθεία στήριξη ώστε να προλάβει να υπογράψει την ετεροβαρή και κακοζυγισμένη συνθήκη με την πΓΔΜ εμπαίζοντας ταυτόχρονα τον ελληνικό λαό μέσα από το πλέον επίσημο βήμα της ελληνικής δημοκρατίας. Ο συγκυβερνήτης είναι πλέον «γυμνός» και παγιδευμένος στα αδιέξοδά του και χρεώνεται όλες τις αποτυχίες της κυβέρνησης. Τον λογαριασμό τον πληρώνει με την ραγδαία καθίζηση της δημοτικότητάς του και την εν εξελίξει διάλυση του κόμματός του. Κανείς πλέον από αυτούς που τον πλαισίωσαν στο ταξίδι της συγκυβέρνησης δεν πιστεύει ότι μπορεί το κόμμα τους να ανακάμψει και ο αρχηγός τους να επανακτήσει την εμπιστοσύνη του αναγκαίου αριθμού ψηφοφόρων ώστε να ξαναμπεί στην βουλή. Οι περισσότεροι μάλιστα είναι τόσο σίγουροι ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και σπεύδουν να εγκαταλείψουν το σκάφος. Ένα σκάφος, που δεν είναι παράξενο ότι βυθίζεται αλλά ότι κατόρθωσε τόσα χρόνια να επιπλεύσει (αλλά η συζήτηση αυτή δεν είναι του παρόντος σημειώματος).

Η προϊούσα διάλυση των ΑΝΕΛ είναι προϊόν της κατακόρυφης πτώσης της κυβέρνησης και της αποτυχίας της πλέον να πείσει ακόμη και τον εαυτό της για την αποτελεσματικότητα και την ωφελιμότητα των ανεκδιήγητων επιλογών της. Αν τα πράγματα ήταν αλλιώς, θα διατηρούσαν την συνοχή τους και τις δυνάμεις τους. Βεβαίως, για να ήταν τα πράγματα αλλιώς αυτοί δεν θα έπρεπε να είναι αυτοί που είναι αλλά άλλοι και πρωθυπουργός δεν θα ήταν ο κ.Τσίπρας. Ταυτόχρονα η διάλυση αυτή συμπαρασύρει σε πολιτική και κοινοβουλευτική απομόνωση και ήττα την κυβέρνηση.

Και, κάπως έτσι όλα τα ωραία τελειώνουν. Το «όμορφο χωριό» που αυτοί οι ετερόκλητοι συνεταίροι έχτισαν πριν από 3,5 χρόνια για να στεγάσουν τα όνειρα και τις παραδοξολογίες τους όμορφα καίγεται. Αυτό είναι μία καλή αρχή.

*O Γιάννης Ανδρουλάκης είναι δικηγόρος και γεν.γραμματέας της Δράσης