Τα αυτόνομα δουκάτα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Τα αυτόνομα δουκάτα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Θα σας πω, κύριε Πρόεδρε, μια ιστορία από έναν δήμο της Αττικής. Για τις περιπέτειες ενός δημάρχου, που πίστεψε, ο δόλιος, ότι είναι εκπρόσωπος των δημοτών και ότι θα πρέπει να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους. Δηλαδή, να λειτουργεί ο δήμος σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή! Αμ δε! Έχασε.

Οι εργαζόμενοι ήσαν όλοι διορισμένοι από κάποιον δήμαρχο ή αντιδήμαρχο του παρελθόντος. Είχαν λοιπόν την αίσθηση ότι διαθέτουν «ισχυρές πλάτες». Και οι περισσότεροι, επίσης, ήταν στην καθαριότητα. Ήταν ο πιο εύκολος τρόπος για να «χωθεί» κανείς στον δήμο. Έπειτα θα ερχόταν κάποια μονιμοποίηση και από εκεί και πέρα «ο μήνας έχει εννιά»! Δεν συνάντησε ο φίλος μας κάποια ασυνήθιστη κατάσταση. Αυτός δεν ήταν υποψιασμένος!

Το αποτέλεσμα; Πολλοί εργαζόμενοι, υπερβολικά πολλοί, και μια βρόμικη πόλη! Αυτή είναι η αλήθεια σε πολλές πόλεις. Πεταμένα λεφτά από το παράθυρο! Περί αυτού πρόκειται. Οι φορολογούμενοι πληρώνουν χρήματα χωρίς να παίρνουν πίσω το αντίτιμο σε υπηρεσίες. Και την ίδια ώρα έχει δημιουργηθεί ένα καθεστώς στους δήμους της χώρας που δεν μπορεί να ανατραπεί. Και ο πιο φωτισμένος δήμαρχος να αναλάβει τον δήμο, είναι καταδικασμένος να αποτύχει, στην περίπτωση που η «εργατική τάξη» έχει καταλάβει τα… χειμερινά ανάκτορα.

Αυτή, κύριε Πρόεδρε, δεν είναι μία εικόνα που χαρακτηρίζει όλο τον δημόσιο τομέα. Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, για παράδειγμα, φτύνουν στην κυριολεξία αίμα για να μπορέσουν τα νοσηλευτικά τους ιδρύματα να λειτουργήσουν. Οι εργαζόμενοι στα δικαστήρια παλεύουν με τη γραφειοκρατία κάθε μέρα, την ώρα που ο εργοδότης τους, το ελληνικό Δημόσιο, έχει πάρει διαζύγιο με την πληροφορική.

Οι δήμοι όμως είναι πληγή! Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αρκετοί δήμαρχοι έχουν αναζητήσει διέξοδο στην ανάθεση της αποκομιδής των σκουπιδιών σε ιδιώτες. Ακριβώς για να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση που περιγράψαμε πιο πάνω. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ειδικά αυτό το μέτρο, το οποίο υποστήριξε σθεναρά η κυβέρνησή σας, έχει προκαλέσει την αντίδραση των εργατοπατέρων. Είναι σαν να ρίχνει κανείς φωτιά σε φωλιές με σφήκες. Λογικό είναι οι σφήκες να επιχειρήσουν να αμυνθούν. Στα δικά τους μάτια ο δικός τους κόσμος είναι τέλειος.

Ο εν λόγω δήμαρχος, λοιπόν, αποφάσισε κάποια στιγμή να βάλει μία τάξη. Και προσπάθησε να κάνει εσωτερικές μετακινήσεις, να κάνει με άλλα λόγια το αυτονόητο. Κόντεψε να χάσει το δημαρχείο. Αντιδράσεις, παρεμβάσεις, απειλές για κινητοποιήσεις. Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος έχασε για αρκετούς μήνες τον ύπνο του, μέχρι που αποφάσισε ότι αυτός θα κάνει σαν να προχωρά ο εκσυγχρονισμός του δήμου και οι εργαζόμενοι θα κάνουν σαν να εργάζονται. Και θα είναι όλοι χαρούμενοι. Ο δήμαρχος κέρδισε την επανεκλογή του, με μικρότερο ποσοστό από αυτό που είχε πάρει στις προηγούμενες εκλογές. Ξέρετε πόσες ψήφους εκπροσωπούν 500 ή 1.000 δυσαρεστημένοι εργαζόμενοι; Μα, αυτός ήταν ο λόγος που κέρδισαν μια θέση εργάτη καθαριότητας ή κηπουρού στον δήμο: Για να δίνουν ψήφους σε αυτόν που τους διόρισε…

Θα σας έχουν πει, κύριε Πρόεδρε, ότι οι έρευνες δείχνουν πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι μεταξύ των πρωταγωνιστών της διαφθοράς. Ξοδεύονται χρήματα και δεν παράγεται έργο. Είναι φανερό ότι χρειάζονται γενναίες αποφάσεις σ'' αυτό τον τομέα και στον έλεγχο των δημοσίων οικονομικών των δήμων.

Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να δημιουργηθεί ένα σώμα ελεγκτών που θα εξέταζε διαρκώς τα οικονομικά των δήμων και των περιφερειών. Τις συμβάσεις των έργων, τις αμοιβές. Και να δημοσιοποιεί τα αποτελέσματα. Έτσι ώστε οι πολίτες να μαθαίνουν πώς ακριβώς χρησιμοποιούνται οι φόροι τους. Κατά τον ίδιο τρόπο θα έπρεπε να κοστολογηθούν οι υπηρεσίες καθαριότητας του δήμου και μιας ιδιωτικής εταιρείας. Κι έτσι να ξέρουν οι πολίτες τι τους κοστίζει η μία λύση και τι η άλλη. Και το σημαντικότερο όλων, κύριε Πρόεδρε, είναι να συνδέσετε τη χρηματοδότηση των δήμων με την ορθολογική διαχείριση των πόρων τους. Παράγουν έργο με χαμηλό κόστος; Ας πάρουν κι άλλα χρήματα. Δεν παράγουν; Ας αποφασίσουν οι πολίτες τι θα κάνουν με τους τοπικούς τους άρχοντες. Η ευθύνη τους δεν τελειώνει φεύγοντας από την κάλπη. Στο κάτω κάτω της γραφής, το θέμα αφορά την καθημερινή τους ζωή. Δεν θα τους λύσει τα προβλήματα ο βουλευτής! Οι ίδιοι θα πρέπει να πιέσουν αυτούς που ψήφισαν να κάνουν τη δουλειά τους. Αν δεν την κάνουν. Διότι υπάρχουν και οι περιπτώσεις σαν κι αυτή του δημάρχου που αναφέραμε. Ο δήμαρχος αυτός δεν θα είχε συμβιβαστεί αν είχε στο πλευρό του τους δημότες. Αλλά δεν τους είχε…

Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]

Στηρίζουμε τον Κυριάκο, ελέγχουμε την εξουσία. Εμένα μου αρέσει αυτό. Άλλοι στήριζαν την αλλαγή, εμείς τον Κυριάκο! Ξέρω, θα είμαστε και δυσάρεστοι. Και η εξουσία δεν είναι φίλη με τους δυσάρεστους. Αλλά δεν ψάχνουμε φίλους. Ανθρώπους να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναζητούμε...

Όσοι θέλετε να το διαβάσετε νωρίτερα στον Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί το πρωί στα περίπτερα.