ΣΥΡΙΖΑ και Κράτος Δικαίου: Όροι ασύμβατοι

ΣΥΡΙΖΑ και Κράτος Δικαίου: Όροι ασύμβατοι

Του Δημήτρη Τσιόδρα*

Η αρχή του κράτους δικαίου αποτελεί ένα από τα θεμέλια του Δυτικού και ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Η αρχική διατύπωση της ανάγεται στον Αριστοτέλη, ο οποίος θεωρούσε ότι οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται από
όλους συμπεριλαμβανομένων όσων κατέχουν δημόσια αξιώματα. Ο όρος «ευνομούμενη πολιτεία” σημαίνει δίκαιοι (όχι φωτογραφικοί) νόμοι που εφαρμόζονται χωρίς εξαιρέσεις. Οι διαφορές επιλύονται από τη δικαιοσύνη η οποία είναι ανεξάρτητη.

Ο ΟΗΕ βάσει του καταστατικού του, έχει την υποχρέωση να προωθεί την αρχή του κράτους δικαίου. Καθώς η αρχή αυτή εφαρμόζεται με διαφορετικούς τρόπους και σε διαφορετικούς βαθμούς ο ΟΗΕ και η Παγκόσμια Τράπεζα έχουν διαμορφώσει ένα δείκτη ο οποίος ποσοτικοποιεί το βαθμό εφαρμογής του Κράτους Δικαίου σε κάθε χώρα. Παρατίθενται οι δείκτες των τελευταίων ετών για την Ελλάδα:

ΔΕΙΚΤΗΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΕΤΟΣ Δείκτης (-2,4 ως +2,5)

2014 0,36
2015 0,27
2016 0,11
2017 0,08

Μετά το 2009, υπήρξε μια σχετική επιδείνωση ( ο δείκτης προ κρίσης ήταν στο 0,65) που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην «άτσαλη» συμμόρφωση στα μνημόνια, όμως η μεγάλη βουτιά γίνεται στα χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (2014-2017). Η βύθιση οφείλεται σε πολλούς παράγοντας με έναν από τους σημαντικότερους τις πρακτικές που υπαγορεύονται από αντιλήψεις του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το κράτος δικαίου.

Τη βασική πεποίθηση του ΣΥΡΙΖΑ αποκάλυψε ο κ. Τσίπρας μιλώντας στη ΔΕΘ (16.9.2012): «Η κλίμακα της αντίστασης και της διαμαρτυρίας νομιμοποιείται από την αποδοχή της από το κοινωνικό σύνολο και από το δημοκρατικό των διαδικασιών μας μέσα από τις οποίες λαμβάνονται αυτές οι αποφάσεις...».

Ο κ. Τσίπρας δεν ενδιαφέρεται αν μια ενέργεια παραβιάζει τον Ποινικό Κώδικα (όπως η κατάληψη δημόσιας υπηρεσίας, η παρακώλυση συγκοινωνιών, το κάψιμο της σημαίας, η ρίψη μολότοφ, η αποφυγή πληρωμής) αρκεί να εκπληρώνονται οι προϋποθέσεις που θέτει ο ίδιος. Ποιος κρίνει την εκπλήρωση τους; Όχι τα δικαστήρια ή κάποια αρχή, αλλά προφανώς ο ίδιος και οι σύντροφοί του με τα δικά τους κριτήρια.

Οι ενέργειες των «δικών του» είναι εξ ορισμού αποδεκτές από το κοινωνικό σύνολο, αφού είναι «δίκαιες» και το «δημοκρατικό των διαδικασιών» πάντα υπάρχει, αφού για κάθε ενέργεια πάντα υπάρχουν 10-20 άτομα που αποφάσισαν δια βοής. Αν «οι άλλοι» προβούν στις ίδιες ενέργειες, αλλά σε άλλη κατεύθυνση και με διαφορετικούς
στόχους βαφτίζονται συντηρητικοί, ακροδεξιοί, φασίστες κλπ. Δεν έχει σημασία αν οι ενέργειες συνιστούν την αντικειμενική υπόσταση ενός αδικήματος, αλλά ποιος προβαίνει σε αυτές. Οι ενέργειες των «δικών του είναι «προοδευτικές» ενώ των άλλων είναι “ακροδεξιές και φασιστικές”.

Αυτή είναι ο «λογική» με την οποία ασκεί πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ: Οι οδηγίες προς την αστυνομία να μη συλλαμβάνει μέλη του Ρουβίκωνα και αναρχικούς που πετάνε Μολότοφ ή υπαγορεύουν βιαίως αποφάσεις Πανεπιστημιακών Οργάνων είναι «προοδευτικές». «Προοδευτικές» επίσης ήταν οι αντισυγκεντρώσεις τις οποίες ο ίδιος οργάνωνε ή υπέθαλπε πριν σχηματίσει κυβέρνηση, «αντιδραστικές» όμως και «φασιστικές» είναι οι διαμαρτυρίες ή συγκεντρώσεις όσων διαφωνούν με δικές του πολιτικές.

Σύμφωνα με το «προοδευτικόμετρο» που κατέχει αποκλειστικά ο ΣΥΡΙΖΑ, επίσης «προοδευτική» είναι η φωτογραφική νομοθετική ρύθμιση που πέρασε στη βουλή για τη δυνατότητα υπουργών και βουλευτών είναι υποψήφιοι Ευρωβουλευτές, χωρίς πρώτα να απαιτείται παραίτηση από τα σημερινά αξιώματα τους.
Όπως εξηγούσε ο διαβόητος εισαγγελέας Βισίνσκι επί Στάλιν, «Ο τυπικός νόμος είναι κατώτερος του νόμου της επανάστασης».

Σε αυτή την πολιτική παράδοση παραπέμπει η φράση «πήραμε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία». Οι ωμές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, η αποδόμηση των Ανεξάρτητων Αρχών, οι προσπάθειες ελέγχου των ΜΜΕ, δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να εφαρμόσει πολιτικές κράτους δικαίου, γιατί το κράτος δικαίου δεν επιτρέπει σε μια κυβέρνηση να πάρει όλη την εξουσία την οποία ονειρεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ.

Όσο για τα περί εξευρωπαϊσμού του και περί σοσιαλδημοκρατικής στροφής; Σε λίγους μήνες που ο Αλ.Τσίπρας θα βρεθεί στην αντιπολίτευση, ακόμη και οι ελάχιστοι που πίστεψαν το νέο παραμύθι, θα αντιληφθούν ότι πρόκειται για αέρα κοπανιστό.

*Ο κ. Δημήτρης Τσιόρδας είναι δημοσιογράφος, Υποψήφιος βουλευτής ΝΔ στην Α'' Αθηνών