ΣτΕ σε TSJ μια επανάσταση δρόμος

ΣτΕ σε TSJ μια επανάσταση δρόμος

Photo by Mario Tama/Getty Images/Ideal Image

Του Γιάννη Κουζηνού

Ένα απολυταρχικό καθεστώς για να διατηρηθεί στην εξουσία πρώτα απ όλα πρέπει να ελέγχει το στρατό. Ιδιαίτερα όταν πια η επιρροή τους στον λαό έχει εξανεμισθεί, όταν η δημιουργία εχθρών ντόπιων και ξενόφερτων δεν πείθει ούτε τον πιο αφελή των υποστηρικτών τους, η δημιουργία φόβου μέσω της παρουσίας του στρατού σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητας είναι κανόνας και επιβεβλημένη για την επιβίωση τους.

Η παρουσία του στρατού στους δρόμους στην Βενεζουέλα ήταν πάντα έντονη. Ακόμα και πίσω στο 2011 όταν πρωτοήρθα στο Καράκας, όταν ο Τσάβες ήταν ακόμα ζωντανός και παντοδύναμος και η πτώση των τιμών του πετρελαίου δεν είχε  ξεγυμνώσει το σύστημα διακυβέρνησης του.

Για τα δικά μου μάτια όλη αυτή η κατάσταση ήταν κάτι το απίστευτο. Την πρώτη φορά που επισκεφτήκαμε με την γυναίκα μου ένα Super Market για τα απαραίτητα ψώνια για το σπίτι ήταν και η πρώτη φορά που ένιωσα όχι μόνο κατάθλιψη, αφού από τα γεμάτα ράφια που είχα συνηθίσει στην Ελλάδα βρέθηκα σε ένα τεράστιο χώρο που άνθρωποι περιφερόταν άσκοπα ανάμεσα σε μισοάδεια ράφια με ελάχιστες επιλογές αλλά και φόβο, όταν αντίκρισα πάνοπλους στρατιώτες μέσα και έξω από το στο Super Market να ελέγχουν τις ουρές και να επιβλέπουν τα ψώνια μας.

Από τότε βέβαια έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και σήμερα η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε λογική. Tο καθεστώς έχει μετατρέψει κάθε γωνιά της Βενεζουέλας σε στρατικοποιημένη ζώνη και το πέρασμα μας από τα Super Market είναι πιο άσκοπο από ποτέ. Ο έλεγχος του στρατού όμως από ένα απολυταρχικό καθεστώς είναι κάτι αυτονόητο. Είναι το πρώτο πράγμα που αντικρίζεις όταν έρχεσαι να ζήσεις σε μια χώρα με παρόμοιο σύστημα διακυβέρνησης και σαν δυνατό χαστούκι σου δίνει να καταλάβεις ότι αυτά που ήξερες πρέπει να τα ξεχάσεις. 

Τα υπόλοιπα που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά αλλά αποτελούν θεμελιώδεις αρχές ενός απολυταρχικού καθεστώτος,τα αντιλαμβάνεσαι στην πορεία. Δικαιοσύνη, Ανεξάρτητα Όργανα, Δημοκρατία είναι λέξεις που χρησιμοποιούνται κατά κόρον από το καθεστώς αλλά στην ουσία όλα αποτελούν ένα πέπλο που κρύβει, η καλύτερα ξεπλένει κάθε πράξη τους που παραβιάζει Σύνταγμα, νόμους, πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα.

Όπως πάντα παρακολουθώ τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Η πατρίδα μου είναι. Όσοι αγαπώ, εκτός από την γυναίκα μου και την κόρη μου ζουν εκεί. Με πονάει αφάνταστα όταν βλέπω να εφαρμόζονται στην Ελλάδα  πολιτικές πρακτικές που εφαρμόστηκαν στην Βενεζουέλα με την άνοδο του Τσάβες στην εξουσία. Με πονάει γιατί ζω το αποτέλεσμα όλων αυτών των πρακτικών.

Στην Βενεζουέλα βιώνουμε το τέλος ενός πολιτικού συστήματος που στην Ελλάδα προσπαθεί να γίνει καθεστώς. Βλέπω την προσπάθεια ελέγχου του τύπου και μέσω αυτής της προσπάθειας την απόπειρα ελέγχου της Δικαιοσύνης και εν τέλει την απαξίωση της με δηλώσεις όπως «δεσμευόμαστε αλλά δεν σεβόμαστε». Στην Βενεζουέλα το καθεστώς και σέβεται και δεσμεύεται από τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Αλλά μόνο επειδή την ελέγχει πλήρως.

Είναι στατιστικά αδύνατο αυτό που συμβαίνει με τις αποφάσεις των Δικαστηρίων στην Βενεζουέλα.Και όμως είναι θλιβερή πραγματικότητα. Ποτέ, από την στιγμή της ανόδου του Τσάβες στην εξουσία και μέχρι σήμερα επί της Προεδρίας Μαδούρο, ένα Δικαστήριο δεν έχει βγάλει απόφαση αντίθετη με τις επιθυμίες της κυβέρνησης. Αν και τα προηγούμενα χρόνια αυτές οι αποφάσεις περνούσαν ουσιαστικά απαρατήρητες και αφορούσαν μικρο διευκολύνσεις προς το καθεστώς,σήμερα η κατάσταση είναι κυριολεκτικά κωμικοτραγική.

Μόνο τις τελευταίες εβδομάδες  με αποφάσεις Δικαστηρίων έχει αναβληθεί-ακυρωθεί το δημοψήφισμα ανάκλησης, έχει επικυρωθεί ως νόμιμη και Συνταγματική η ψήφιση του προϋπολογισμού του κράτους όχι στο Κοινοβούλιο αλλά στον δρόμο από 3000 υποστηρικτές του καθεστώτος και ταυτόχρονα έχει βγει αντισυνταγματική κάθε απόφαση της εκλεγμένης από τον λαό πλειοψηφίας της αντιπολίτευσης στο Κοινοβούλιο. Το κερασάκι στην τούρτα προστέθηκε προχθές όταν το Ανώτατο Δικαστήριο  απέρριψε κάθε στοιχείο που προσκομίστηκε στην Βουλή, συμπεριλαμβανομένου και του πιστοποιητικού γέννησης του Προέδρου Μαδούρο που αποδεικνύει ότι έχει γεννηθεί στην Κολομβία και ως εκ τούτου δεν μπορεί να κατέχει την θέση του Προέδρου της Βενεζουέλας σύμφωνα με το Σύνταγμα.  Στο αιτιολογικό μάλιστα της απόφασης αναφέρεται ότι ο Μαδούρο έχει γεννηθεί στην Βενεζουέλα στην περιοχή Λα Καντελάρια του Καράκας. Το ότι ο ίδιος ο Μαδούρο δημόσια έχει αναφέρει άλλη περιοχή του Καράκας σαν τόπο γέννησης του είναι ασήμαντη λεπτομέρεια στην ιλαροτραγωδία που ζούμε.

Όλοι οι δικηγορικοί σύλλογοι στην Βενεζουέλα,με αλλά λόγια όλοι οι δικηγόροι της χώρας έχουν καταδικάσει σαν απαράδεκτες και υποκινούμενες τις αποφάσεις του TSJ-Tribunal Supremo de Justicia. Το μόνο που έχω να συμπληρώσω είναι «Έχε το νου σου στο παιδί...και στην δικαιοσύνη» ΣτΕ σε TSJ μια επανάσταση δρόμος.