Του Δημήτρη Καμπουράκη
Και τι μπορούμε να πούμε τώρα, δηλαδή; Ένα οργισμένο «τα 'δωσαν όλα»; Ένα θλιμμένο «αυτό ήταν, όλα τέλειωσαν»; Μήπως ένα ρεαλιστικό «έτσι που ήρθαν τα πράγματα, πάμε για άλλα»; Προσωπικά νιώθω βαθιά αμηχανία από τις εξελίξεις στο Μακεδονικό, αλλά αυτό δεν μ' εμποδίζει να διακρίνω τον μεγάλο κερδισμένο αυτής της ιστορίας, ερήμην του μάλιστα. Τον Κυριάκο.
Ευθύς εξ' αρχής αμφισβήτησα και συνεχίζω να αμφισβητώ τις καλές και αγαθές προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα για την υπογραφή αυτής της συμφωνίας. Πιστεύω, δίχως να 'χω αποδείξεις, ότι υλοποίησε μια υπόσχεση που έδωσε στον Ντόναλντ Τραμπ όταν συναντήθηκαν στον Λευκό Οίκο. Κάποτε θ' ανοίξουν τα αρχεία, απλώς τότε δεν θα μιλάμε για τρέχουσα πολιτική αλλά για ιστορία. Ήδη θα έχουμε κερδίσει τα πλεονεκτήματα ή θα έχουμε υποστεί τα επίχειρα αυτής της υπογραφής που είδαμε ζωντανά απ' τις τηλεοράσεις μας.
Αν το δει κανείς απολύτως κυνικά, ο μεγάλος νικητής αυτής της φιέστας είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο Αλέξης υπέγραψε με τον Ζάεφ και θα εισπράξει τώρα το βαρύ πολιτικό κόστος της επιλογής του. Μια ματιά στην χθεσινή δημοσκόπηση της Marc αρκεί για να καταλάβει κανείς τι ζημιά έχει ήδη υποστεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο εκλογικό σώμα. Την ίδια στιγμή, ο κυβερνητικός εταίρος έχει υποστεί πολιτικό και ηθικό Βατερλό. Ο Καμένος δεν μπορεί να ξανασταθεί στο πολιτικό σκηνικό. Ήδη άρχισαν να του την κοπανάνε αυτοί που το διακρίνουν. Ο αναμενόμενος καταποντισμός του ενδέχεται να προσθέσει στην ΝΔ το κρίσιμο εκλογικό ποσοστό που θα την οδηγήσει στην αυτοδυναμία.
Ο Κυριάκος από την πλευρά του κατάφερε να κρατήσει το κόμμα του ενωμένο, αποφεύγοντας τους σκοπέλους διάσπασης του που είχε απεργαστεί το Μέγαρο Μαξίμου. Ούτε θα δει άλλο κόμμα στα δεξιά του, που θα αποτελούσε σοβαρό πλήγμα στην κυβερνητική του προοπτική. Και –πάλι κυνικά σκεπτόμενος- ο Κυριάκος θα γίνει πρωθυπουργός έχοντας μια χρόνια εθνική εκκρεμότητα κλεισμένη. Προφανώς κλεισμένη με τρόπο που θα τον προτιμούσε διαφορετικό, πάντως κλεισμένη. Φρόντισε ο Αλέξης γι αυτό. Ούτε διεθνείς πιέσεις θα δεχτεί ο Μητσοτάκης, ούτε βέτο θα χρειαστεί να βάλει, ούτε διαφωνίες με Γερμανούς κι Αμερικάνους θα τον κατατρύχουν. Όλα θα ναι «τακτοποιημένα» στα βόρεια σύνορα του και μάλιστα δίχως ο ίδιος να έχει κουνήσει το δακτυλάκι του. Όλα τα 'κανε μονάχος του ο προκάτοχος του.
Αν αντιμετωπίσουμε στεγνά κομματικά το ζήτημα, μπορούμε αβίαστα να πούμε πως ούτε παραγγελιά να την είχε κάνει την συμφωνία ο Κυριάκος. Κανονικά θα 'πρεπε να στείλει στον Αλέξη μια ανθοδέσμη με θερμό ευχαριστήριο σημείωμα. Όλα δούλεψαν γι αυτόν. Ξεπουπουλιασμένος ΣΥΡΙΖΑ, αποκαμωμένος Καμένος, λαϊκή οργή για την συμφωνία, διεύρυνση της ψαλίδας υπέρ της ΝΔ… τι άλλο θα ευχόταν ο αρχηγός της ΝΔ; Είναι όμως αυτό που πρέπει να κοιτάμε; Ή να αναρωτιόμαστε μήπως η πατρίδα έπαθε ανεπανόρθωτη ζημιά; Πολύ θα 'θελα –ειλικρινά μιλάω- να πιστέψω αυτά τα πανανθρώπινα και ειρηνικά που είπε ο Αλέξης στον λόγο του στους Ψαράδες. Όμως συγχωρείστε με, όποιος καεί στον χυλό φυσάει και το γιαούρτι…
