Σιδηρούν Παραπέτασμα

H Άννα Βιατσεσλάβοβνα Μπιρλιάντοβα συνελήφθη στις 29 Αυγούστου 1933 με την κατηγορία της συμμετοχής σε «αντεπαναστατική, τρομοκρατική, μοναρχική οργάνωση» των πιστών της Καθολικής εκκλησίας. Στις 9 Οκτωβρίου 1937 καταδίκασε σε θάνατο. Η ποινή εκτελέστηκε στις 3 Νοεμβρίου 1937. Στις 13 Ιουνίου 1957, το Στρατοδικείο της Στρατιωτικής Περιοχής Μόσχας, αποκατέστησε την Άννα Μπριλιάντοβα. Μετά θάνατον.

Τον Δεκέμβριο του 1985, όταν είχε αρχίσει πια να γίνεται κατανοητό σε όλους πως το σοβιετικό καθεστώς βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, ενώ παράλληλα η πολιτική της Διαφάνειας (Γκλάσνοστ) που είχε διακηρύξει ο νέος, τότε, γενικός γραμματέας του Κ.Κ.Σ.Ε. Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, άφηνε κάποιες χαραμάδες ελευθερίας στην έκφραση, με πρωτοβουλία μίας ομάδας επιστημόνων, διοργανώθηκε δημόσια προβολή της ταινίας «Το αστέρι του Βαβίλοφ» στο κεντρικό αμφιθέατρο της Εταιρείας «Γνώση» στο Πολυτεχνικό Μουσείο. 

Ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974) παραμένει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Στρατάρχης και στρατηλάτης, ξεκίνησε την στρατιωτική του θητεία ως υπαξιωματικός στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο και την ολοκλήρωσε στο ηττημένο Βερολίνο της χιτλερικής Γερμανίας.

Ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974) παραμένει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Στρατάρχης και στρατηλάτης, ξεκίνησε την στρατιωτική του θητεία ως υπαξιωματικός στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο και την ολοκλήρωσε στο ηττημένο Βερολίνο της χιλτερικής Γερμανίας.

Ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974) παραμένει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Στρατάρχης και στρατηλάτης, ξεκίνησε την στρατιωτική του θητεία ως υπαξιωματικός στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και την ολοκλήρωσε στο ηττημένο Βερολίνο της χιτλερικής Γερμανίας.

Ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974) παραμένει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Στρατάρχης και στρατηλάτης, ξεκίνησε την στρατιωτική του θητεία ως υπαξιωματικός στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και την ολοκλήρωσε στο ηττημένο Βερολίνο της χιτλερικής Γερμανίας.

Ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974) παραμένει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Στρατάρχης και στρατηλάτης, ξεκίνησε την στρατιωτική του θητεία ως υπαξιωματικός στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο και την ολοκλήρωσε στο ηττημένο Βερολίνο της χιλτερικής Γερμανίας.

Ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974) παραμένει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες του Β? Παγκοσμίου πολέμου. Παιδί του αιώνα του, πίστεψε στην κομμουνιστική ευαγγελική θεωρία, αφοσιώθηκε σε αυτήν και στην υπόθεση υπεράσπισης της πατρίδας του, η οποία τα χρόνια εκείνα «οικοδομούσε τον σοσιαλισμό σε καπιταλιστική περικύκλωση». 

Προετοιμαζόταν το 20ο συνέδριο του κόμματος. Διαπρύσιοι αντίπαλοι του ζητήματος της προσωπολατρίας του Στάλιν, ήταν οι Μόλοτοφ, Καγκάνοβιτς, Βοροσίλοφ, δηλαδή εκείνοι που μαζί με τον Στάλιν εξόντωναν αδιακρίτως τα κομματικά και κρατικά στελέχη, τους στρατιωτικούς, κατά τα ζοφερά χρόνια 1937 - 1938. Ήταν εναντίον, γιατί φοβούνταν πως μαζί με τον Στάλιν θα αποκαλυφθεί και ο δικός τους ρόλος.

Ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974) παραμένει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Στρατάρχης και στρατηλάτης, ξεκίνησε την στρατιωτική του θητεία ως υπαξιωματικός στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο και την ολοκλήρωσε στο ηττημένο Βερολίνο της χιλτερικής Γερμανίας.

Ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974) παραμένει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Στρατάρχης και στρατηλάτης, ξεκίνησε την στρατιωτική του θητεία ως υπαξιωματικός στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο και την ολοκλήρωσε στο ηττημένο Βερολίνο της χιλτερικής Γερμανίας. 

Ο Γκεόργκι Κωνσταντίνοβιτς Ζούκοφ (1896-1974) παραμένει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Στρατάρχης και στρατηλάτης, ξεκίνησε την στρατιωτική του θητεία ως υπαξιωματικός στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο και την ολοκλήρωσε στο ηττημένο Βερολίνο της χιλτερικής Γερμανίας. 

Πολύς λόγος γίνεται στην εποχή μας για την βαριά κληρονομιά της «συλλογικής ευθύνης» που μας άφησε ο 20ος αιώνας.  Ιστορικοί και απλοί αναγνώστες, πως η έννοια της συλλογικής ευθύνης που εφάρμοσε το ναζιστικό Γ? Ράιχ αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο όταν η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την εφαρμογή της «συλλογικής ευθύνης» στο τεράστιο πειραματικό εργαστήριο της κομμουνιστικής ουτοπίας της Ε.Σ.Σ.Δ.

Ο Αντρέι Ντμίτριεβιτς Σάχαροφ (1921-1989), επιφανής πυρηνικός φυσικός, πατέρας της σοβιετικής υδρογονοβόμβας, κοσμεί την ιστορία της χώρας του, ως άνθρωπος έντιμος, φιλοπρόοδος, υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ειρήνης, μαχητής και ασυμβίβαστος. Η ιστορία της αντιπαράθεσής του με τις σοβιετικές αρχές, η ασυμβίβαστη στάση του στο ζήτημα των ανθρωπίνων ελευθεριών και της αξιοπρέπειας του πολίτη είναι γνωστές.

Το θέμα των απωλειών της ΕΣΣΔ κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, παραμένει μέχρι σήμερα αδιευκρίνιστο λόγω της αυστηρής λογοκρισίας που είχε επιβληθεί από την πρώτη ημέρα των εχθροπραξιών. Αρχικά, για να αποσιωπηθούν οι ευθύνες της ηγεσίας και προσωπικά του Στάλιν, στη συνέχεια για να αποκρυφτούν οι λανθασμένοι χειρισμοί και στη συνέχεια για να μην μάθουν ποτέ οι λαοί της ΕΣΣΔ το βαρύ τίμημα της πολιτικής και των επιλογών που έκανε το ΚΚ.

Ο Νικολάι Αλεξέγιεβιτς Ζαμπολότσκι, πέραν του προσωπικού ποιητικού έργου, μας κληροδότησε πολλές εξαιρετικές μεταφράσεις, ενώ η προσωπική του ζωή, τα δεινά και τα βάσανα που υπέστη με μοναδικό αμάρτημα να μην ασπαστεί τα θέσφατα του κομματικού ιερατείου για τον «σοσιαλιστικό ρεαλισμό», παραμένει ως σήμερα φάρος εντιμότητας, ανθρωπιάς και πίστης στην αποστολή και στον ρόλο του διανοουμένου.

Ο Νικολάι Αλεξέγιεβιτς Ζαμπολότσκι (1903-1958) ήταν ένας από τους κορυφαίος δημιουργούς, οι οποίοι διακόνησαν την ρωσική ποίηση κατά τον 20ο αιώνα. Πέραν του προσωπικού ποιητικού έργου, μας κληροδότησε πολλές εξαιρετικές μεταφράσεις, ενώ η προσωπική του ζωή, τα δεινά και τα βάσανα που υπέστη με μοναδικό αμάρτημα να μην ασπαστεί τα θέσφατα του κομματικού ιερατείου για τον «σοσιαλιστικό ρεαλισμό».

Ο Γενικός Εισαγγελέας της Ε.Σ.Σ.Δ. ανέκρινε πολλές φορές τον Λαβρέντι Μπέρια μετά την σύλληψή του. Μετά από κάθε ανάκριση, ενημέρωνε το κόμμα για την πρόοδο των «συζητήσεων» και την «αποκάλυψη της δράσης του εχθρού του λαού Μπέρια». 

Μία από τις πιο σκοτεινές σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας, είναι εκείνη της ομηρείας εκατοντάδων ανθρώπων από την οργάνωση του Κ.Κ.Ε. Ο.Π.Λ.Α. Πολλοί αναρωτιούνται ποιος είχε την «φαεινή» αυτή ιδέα, να συλλάβουν αθώους ανθρώπους και μέσα από πορείες θανάτου να τους μεταφέρουν πεζή σε απομακρυσμένες περιοχές, από τις οποίες ελάχιστοι γύρισαν ζωντανοί. 

Ο Ίβαρς Κάλνινς, γεννήθηκε την 1η Αυγούστου του 1948 στην Ρίγα. Ήταν γόνος εργατικής οικογένειας, ο πατέρας του ήταν μηχανικός αυτοκινήτων και η μητέρα του νοικοκυρά. Όπως και πολλοί συμπατριώτες του, έχει βιώσει τον ολοκληρωτισμό του κομμουνιστικού καθεστώτος, το οποίο με ιδιαίτερη σκληρότητα φέρθηκε στους λαούς των χωρών της Βαλτικής.