Πρωτοσέλιδα για θλίψη...

Πρωτοσέλιδα για θλίψη...

Tου Γιάννη Παντελάκη

Τα πρωτοσέλιδα του Σαββάτου, προκαλούσαν μια θλίψη. Με εξαίρεση ένα-δυο (Έθνος-Καθημερινή), μας μετέφεραν σ' ένα άλλο κόσμο. Τα κεντρικά τους θέματα, αφορούσαν "Στο κλίμα στην οικονομία", στα "Κόκκινα δάνεια" και ένα σωρό άλλα θέματα που κατά βάση αφορούν την επικαιρότητα μιας άλλης ημέρας. Το μακελειό στο Παρίσι, δεν υπήρχε. Το θέμα που απασχολούσε ολόκληρο τον πλανήτη, δεν είχε την τιμητική του ούτε καν σαν αναφορά. Δεν ευθύνονται οι δημοσιογράφοι γι αυτό. Η ύλη των εφημερίδων του Σαββάτου, "κλείνει" από νωρίς το μεσημέρι της Παρασκευής. Για λόγους τεχνικούς και οικονομικούς. 

Αυτό, αποτελεί μια παθογένεια του eλληνικού Tύπου την οποία δεν θέλουμε οι άνθρωποί του να παραδεχτούμε. Όπως και πολλές ακόμα άλλωστε. Ότι λόγω της δυναμικής πια παρουσίας του διαδικτύου, οι εφημερίδες θα έπρεπε να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Όχι, να αναπαράγουν ειδήσεις που ο κόσμος έχει την δυνατότητα να γνωρίζει πολλές ώρες πριν. Αλλά να τις αναλύουν, να τις σχολιάζουν, να εκμεταλλεύονται την πολυτέλεια του χρόνου που έχουν στην διάθεσή τους για ερευνητική δημοσιογραφία. Και φυσικά, να έχουν προσαρμοστεί στις ανάγκες των καιρών, που δεν τις θέλουν ξεπερασμένες και εκτός ειδησεογραφικής πραγματικότητας.

Η εικόνα των πρωτοσέλιδων και η παθογένεια αυτή, παραπέμπει σε πολλές καταστάσεις που ζει η χώρα. Σε διάφορα επίπεδα. Κατάσταση άρνησης προσαρμογής σε νέα δεδομένα που έχει φέρει η εποχή. Αν κοιτάξουμε δίπλα μας, μια από τις βασικές αιτίες της κακοδαιμονίας μας, είναι πως δεν θέλουμε να ξεβολευτούμε από αυτό με το οποίο έχουμε πορευτεί για πολλά χρόνια...