Πόσα χρόνια οικονομικού χάους αντέχουμε;

Πόσα χρόνια οικονομικού χάους αντέχουμε;

Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου

Φυσικά και δεν ήμασταν ανάμεσα σε αυτούς που ανέμεναν την κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο, σε πανηγυρική συνεδρίαση με ταυτόχρονες λαϊκές εκδηλώσεις στη πλατεία Συντάγματος. Ούτε την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ούτε την τραπεζική σεισάχθεια, ούτε τη διαγραφή του χρέους. Στόχοι όπως η 13η σύνταξη, ο κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ, το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ, η διεκδίκηση των κατοχικών δανείων, των γερμανικών αποζημιώσεων και η τιτλοποίηση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, δεν ήταν παρά δόλιες υποσχέσεις που κέντριζαν το οργισμένο θυμικό και γεννούσαν απατηλές ελπίδες. Πέραν των υποσχέσεων, ακόμα και οι πρακτικές που είχαν εξαγγελθεί κινούνταν από τη φαιδρότητα των νταουλιών μέχρι τη δημιουργική φαντασία συμμαχιών και συσχετισμών και από τον εκβιασμό απέναντι στους δανειστές μέχρι την προσφορά δανεισμού που θα γινόταν άμεσα αποδεκτή.

Αυτά ήταν όλα παραμύθια για μικρά παιδιά, που λειτούργησαν καταλυτικά στ'' αυτιά των πολιτών που δεν είχαν κατανοήσει την αλληλουχία των γεγονότων που έφεραν την κρίση που οδήγησε στο μνημόνιο ως μοναδική επιλογή εξόδου από την κρίση. Και πέρασαν 3 χρόνια, στα οποία η παγκόσμια οικονομία κινήθηκε αθροιστικά με +10,3%. Οι χώρες που βρέθηκαν σε παραπλήσια θέση με την Ελλάδα, όπως η Κύπρος, η Ισπανία και η Πορτογαλία, αναπτύχθηκαν με 8,5%, 9,8% και 5,9% αντίστοιχα. Εδώ τι έγινε;

Το ΑΕΠ βρίσκεται στα 177,735 δισ. ευρώ, δηλαδή χαμηλότερα από τα επίπεδα του 2014. Το ονομαστικό χρέος αυξήθηκε έναντι του 2016 κατά σχεδόν 2,5 δισ., φτάνοντας τα 317,407 δισ. ευρώ. Το πρωτογενές πλεόνασμα του 0,4% του ΑΕΠ του 2014, που ήταν η πηγή των αυτοκτονιών, των λιποθυμιών, της καταστροφής και της δυστυχίας, κατάφερε η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου να το φτάσει στο 4% μέσα στο 2017, χωρίς αυτοκτονίες, λιποθυμίες, καταστροφές, δυστυχίες και λοιπές προπαγανδιστικές γραφικότητες. Το πλεόνασμα του 4% στηρίχθηκε στους νέους άμεσους και έμμεσους φόρους, στην αύξηση των εισφορών, στη μείωση κοινωνικών δαπανών και στην αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου. Δηλαδή στηρίχθηκε στην πλήρη καταστροφή της οικονομίας και στη φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης.

Και τώρα που ακούγεται ο ήχος από τα απόνερα της ανερμάτιστης οικονομικής πολιτικής και βγαίνουν στο φως οι καταστροφικές συνέπειές της, η κυβέρνηση με όπλα το ΚΕΕΛΠΝΟ, τη Novartis, τις offshore και άλλα φαντάσματα οδεύει και πάλι στην όξυνση του κλίματος και τη διέγερση του θυμικού. Δηλαδή στο χάος.

*Αναδημοσίευση από τον «Φιλελεύθερο» της 25ης Απριλίου 2018.