Κάποιοι-και δεν είναι λίγοι—προτάσσουν σχεδόν πάντα τις αρνητικές όψεις ενός θετικού γεγονότος, εφ΄όσον υπάρχουν. Μερικές φορές είναι θέμα χαρακτήρα, άλλες φορές είναι θέμα αντιπολιτευτικής τακτικής.
Έτσι η πολιτική κριτική καταλήγει στην γκρίνια.
Το καλοκαίρι κάποιοι υπουργοί - χωρίς να έχουν μπροστά τους κανένα δεδομένο - μίλησαν για την άφιξη τον Δεκέμβριο 700.000 εμβολίων. Είναι απολύτως θεμιτό ένας υπουργός, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πυρός, να αναζητεί την πιο αισιόδοξη εξέλιξη των γεγονότων και στην προσπάθεια του αυτή να υπερβάλει κιόλας. Ας του ασκήσουν κριτική γι΄ αυτό, αν πρόκειται έτσι να εκτονωθεί το αντιπολιτευτικό μένος τους. Το γεγονός όμως πως τον Δεκέμβριο άρχισαν οι εμβολιασμοί είναι γεγονός που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει και που εξέθεσε ανεπανόρθωτα όσους ειρωνικά αμφέβαλλαν γι΄ αυτήν την εξέλιξη. Κάποιοι μάλιστα επιστήμονες, υποστηρικτές της άποψης πως η πανδημία δεν διαφέρει σε τίποτα από την γρίπη, γελοιοποιήθηκαν ακόμα πιο πολύ, καθώς εκτέθηκαν με δημόσιες δηλώσεις τους πως τα εμβόλια δεν θα φτάσουν στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο.
Βέβαια, ο αριθμός των εμβολίων δεν ήταν 700.000, αλλά πολύ μικρότερος γιατί η διανομή έγινε κεντρικά από την ΕΕ, με ποσόστωση. Τα αποτελέσματα των εμβολιασμών θα φανούν «επί του πεδίου» πολύ αργότερα, και εδώ ακριβώς βρίσκεται ένας υπαρκτός κίνδυνος. Να υπάρξει μια χαλάρωση που δεν θα δικαιολογείται από την πραγματικότητα. Πάντως η χθεσινή ημέρα, κατά την οποίαν εμβολιάστηκε η πολιτική ηγεσία και εργαζόμενοι στα νοσοκομεία είναι μια σημαδιακή ημέρα, που αποπνέει αισιοδοξία.
Όμως για να ξεφύγει από το επίπεδο του συμβολισμού χρειάζεται χρόνος και πολλή δουλειά.
Είναι γεγονός πως η αντιμετώπιση από την κυβέρνηση του δεύτερου κύματος της πανδημίας αποτέλεσε αντικείμενο έντονης κριτικής, με πολιτικές συνέπειες για την δημοτικότητα της. Πάνω σε αυτό το γεγονός έχουν οικοδομηθεί αντιπολιτευτικές τακτικές, που αποβλέπουν στο να πλήξουν καίρια την κυβέρνηση. Εννοείται πως όσο μακρύτερη θα είναι η περίοδο της πανδημίας, τόσο μεγαλύτερες θα είναι και συνέπειες της και συνεπώς τόσο μεγαλύτερη και η κυβερνητική φθορά.
Έτσι παίζεται το πολιτικό παιχνίδι.
Η έλευση του εμβολίου εκτός από μια υγειονομική τομή αποτελεί και μια πολιτική τομή, καθώς διώχνει την αβεβαιότητα θέτοντας, έστω στο «περίπου», το τέλος της πανδημίας. Η σταδιακή πτώση του κρουσμάτων, πέραν των θετικών ψυχολογικών επιπτώσεων, θα δώσει προοπτική στην οικονομία και ανάσες στην αγορά, υπό την αυστηρή προϋπόθεση πως στο κρίσιμο μεταβατικό πρώτο τρίμηνο θα επιδείξουμε αυτοπειθαρχία και αυτοσυγκράτηση.
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι επόμενο να αναθεωρηθούν οι αντιπολιτευτικές τακτικές, καθώς θα πρέπει να αναζητηθούν νέα πεδία άσκησης τους. Προς το παρόν υπάρχει μόνο μια αμήχανη γκρίνια, αποτέλεσμα του αιφνιδιασμού της αντιπολίτευσης από την εμπρόθεσμη άφιξη των εμβολίων.
Πάντως, τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να επαναχαράξουν τις τακτικές τους για την μετά κορονοϊό περίοδο.
