Ποιος φοβάται την Αστυνομία;

Την Τρίτη το βράδυ, ο πρόεδρος Μπάιντεν, ένα μήνα μόλις μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, συναντήθηκε στο Μιλγουόκι με πολίτες για να απαντήσει στις ερωτήσεις τους. Το town hall meeting, όπως λένε οι Αμερικανοί αυτού του είδους τις εκδηλώσεις σε κλειστό χώρο, διοργανώθηκε από το δίκτυο CNN και μάλιστα στην Πολιτεία του Ουϊσκόνσιν, ένα παραδοσιακό «κάστρο» των Ρεπουμπλικανών, την οποία οι Δημοκρατικοί κέρδισαν από τους αντιπάλους τους με μόλις 1% των ψήφων. 

Από όσα είπε σε αυτή την εκδήλωση διάρκειας μιας ώρας και κάτι εμείς ξεχωρίσαμε τις απαντήσεις που έδωσε στο θέμα της αντιμετώπισης της αστυνομικής βίας και στην ερώτηση αν σκοπεύει να μειώσει τη χρηματοδότηση της αστυνομίας, όπως ζητά η ακροαριστερή πτέρυγα του κόμματός του, μετά τις μαζικές διαδηλώσεις που συντάραξαν τη χώρα με αφορμή την τραγική δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ στη Μινεάπολη τον Μάιο του 2020. 

Η απάντησή του ήταν άμεση και καθαρή: «Δεν σκοπεύω να μειώσω τη χρηματοδότηση της αστυνομίας. Αντιθέτως, πιστεύω ότι η τοπική αστυνομία χρειάζεται περισσότερα κονδύλια για να βελτιωθεί η ποιότητα της αστυνόμευσης και να αναθεωρήσουμε τη νομοθεσία, όπου χρειάζεται». 

Είναι αξιοσημείωτος ο τρόπος που ένας κεντρώος, κεντροαριστερός με τα ευρωπαϊκά μέτρα, προοδευτικός πολιτικός αντιστέκεται στο λαϊκισμό της αστυνομοφοβίας.

Με αφορμή την ψήφιση του νόμου για τα ΑΕΙ ακούσαμε διάφορα πραγματικά απίθανα ακόμα κι από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή. Η αστυνομοφοβία που εκφέρεται με λεξιλόγιο και αναφορές σε προ του 1974 εποχές, φαίνεται ότι είναι ελκυστική σε ένα κομμάτι της κοινής γνώμης αλλά όχι και τόσο μεγάλο. Όσοι ανταποκρίνονται στο νεκρό, απολιθωμένο πολιτικό λόγο είναι λίγοι και η αστυνομοφοβία μάλλον μεταβολίζεται ως κομμάτι του αριστερού φολκλόρ, μιας και η αριστερά στη χώρα διακρίνεται για τον έντονα φολκλορικό της χαρακτήρα (πυροτεχνήματα για τη Χούντα, «το τρίκυκλο του Γκοτζαμάνη», την ΕΡΕ).

Το χειρότερο με όλη αυτή την «άσφαιρη» και φολκλορική αστυνομοφοβία την οποία επιστρατεύουν αυτοί που αντιμετωπίζουν και βιώνουν την πολιτική ως τελετουργία είναι ότι δεν αφήνει περιθώρια να συζητήσουμε πώς η Ελληνική Αστυνομία θα γίνει ακόμα πιο δημοκρατική, πώς θα αποκτήσουμε ανεξάρτητες αρχές που θα εξετάζουν καταγγελίες για τα υπαρκτά περιστατικά αστυνομικής βίας, πώς θα απομακρύνονται από τα Σώματα όσοι καταχρώνται της εξουσίας τους, όπως την ορίζει ο νόμος.

Ήδη στην Ελλάδα έχουν γίνει κάποια βήματα. Οι ΛΟΑΤΚΙ αστυνομικοί είναι οργανωμένοι, ορατοί και παρεμβατικοί, διοργανώνονται σεμινάρια στους αστυνομικούς που είναι στο δρόμο (Ομάδα ΔΙΑΣ), η κοινή γνώμη είχε χαιρετίσει την εγκύκλιο που είχε εκδώσει ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Λευτέρης Οικονόμου για τους ελέγχους στο πλαίσιο των μέτρων εφαρμογής της πανδημίας σε τρανς πρόσωπα που δεν έχουν αλλάξει τα νομικά τους έγγραφα. 

Η συζήτηση λοιπόν για την Αστυνομία πρέπει να αφορά όλα τα παραπάνω που είναι θέματα ουσίας, ασφάλειας των πολιτών και ποιότητας ζωής ταυτόχρονα. 

Η αστυνομοφοβία είναι αριστερό φολκλόρ. Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε και με αυτό.