Ποδόσφαιρο: Και στο βάθος Grexit

Ποδόσφαιρο: Και στο βάθος Grexit

Του Σάκη Μουμτζή

Είναι κοινός τόπος πως το Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι βαθύτατα διεφθαρμένο για πάνω από είκοσι χρόνια. Επίσης είναι κοινός τόπος πως οι παρεμβάσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων, υπέρ των ισχυρών ομάδων, επέτειναν το κλίμα της καχυποψίας και της αναξιοπιστίας για το ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.

Πάντοτε, σε παρόμοιες περιπτώσεις έρχεται ένα γεγονός καταλυτικό που βάζει τέλος σε μια νοσηρή κατάσταση. Θέλω να πιστεύω πως τα πρόσφατα γεγονότα σηματοδοτούν μια τέτοια οριακή κατάσταση.

Η παρέμβαση του πρωθυπουργού επικρίθηκε από πολλούς, αδίκως κατά την γνώμη μου. Γιατί όταν παρεμβαίνει ένας πρωθυπουργός αυτό σημαίνει πως την όποια αποτυχία της παρέμβασης του θα την χρεωθεί ο ίδιος.

Κάτι, που μετά βεβαιότητος, αυξάνει τα αντανακλαστικά του και την αποφασιστικότητα του.

Με απλά λόγια ο Κυριάκος Μητσοτάκης απαγορεύεται να αποτύχει, και νομίζω πως αυτό το γνωρίζει και ο ίδιος.

Η κυβέρνηση στους εφτά μήνες της διακυβέρνησης της έθεσε το θέμα παρουσίας στα γήπεδα «ράμπο» με φορητές κάμερες για να καταγράφουν τυχόν επεισόδια, ζήτησε την καταγραφή και την αδειοδότηση της λειτουργίας των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών, ζήτησε τον δειγματοληπτικό έλεγχο ταυτοποίησης κατόχων εισιτηρίων και ακύρωσε την συμφωνία της προηγούμενης κυβέρνησης, βάσει της οποίας, οι ΠΑΕ θα εισέπρατταν θηριώδη ποσά από την οικονομικά δυσπραγούσα ΕΡΤ.

Στο βαθμό και στο μέτρο που το επιτρέπει το αυτοδιοίκητο του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν ήταν ασήμαντες οι παρεμβάσεις της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού. Μάλιστα, επειδή μόνον δέκα (10) σύνδεσμοι αδειοδοτήθηκαν –ουδείς του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού--, ενημερώθηκε γι΄αυτό το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και προχώρησε στο σφράγισμα, σε πρώτη φάση, 20 εξ αυτών. Είναι διαπιστωμένο πως η οπαδική βία με την βία των δύο άκρων στην πολιτική, είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

Σε πολλές περιπτώσεις, κάτω από τις κουκούλες κρύβονται τα ίδια πρόσωπα.

Είναι γεγονός πως εδώ και 2,5 χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκεται υπό την επιτροπεία της ΟΥΕΦΑ. Τα αποτελέσματα αυτής της παρουσίας κρίνονται—εκ του αποτελέσματος—μη ικανοποιητικά.

Το περίφημο VAR θα μας κοστίσει τελικά γύρω στα 12 εκατομμύρια ευρώ κι όμως δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε. Οι διαιτητές που το χειρίζονται προσπερνούν φάσεις που ο τηλεθεατής βλέπει, δια γυμνού οφθαλμού, πως είναι αμφισβητούμενες.

Συνεπώς, από την παρουσία της ΟΥΕΦΑ πολύ λίγα πράγματα θα πρέπει να περιμένουμε.

Σε αυτήν την περίπτωση, ο πρωθυπουργός έχει μόνον ένα όπλο, με μια μόνο σφαίρα. Την έξοδο του ελληνικού ποδοσφαίρου από την ΟΥΕΦΑ, την κατάργηση του αυτοδιοίκητου και, εννοείται, την άμεση διακοπή του πρωταθλήματος.

Στην συνέχεια επιβάλλεται η διοικητική αναδιοργάνωση του ποδοσφαίρου με διεύρυνση των εκλεκτορικού σώματος για την εκλογή Δ.Σ.της ΕΠΟ. Με την υπάρχουσα κατάσταση, κατά την οποία ψηφίζουν οι Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων, το εκλογικό αποτέλεσμα χειραγωγείται πολύ εύκολα.

Και αυτό γίνεται. Οι καθοριστικές, για την πορεία του ελληνικού ποδοσφαίρου, εκλογές της Αλεξανδρούπολης το 1997, αυτό αποδεικνύουν. Και αυτή η κατάσταση συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Νομίζω πως ο πρωθυπουργός έχει αντιληφθεί ότι η παρούσα κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο προκαλεί πολιτική ζημία στην κυβέρνηση του. Επειδή η αρρώστια έχει βαθιές ρίζες και είναι ανίατη, πολύ σύντομα η διακοπή του πρωταθλήματος και το Grexit θα είναι μονόδρομος γι΄αυτόν .

Και μαζί του ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει την συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων, πλην των κάφρων.

Αρκετά!