Πίσω ολοταχώς στην Πανεπιστημιακή Παιδεία με τις ευλογίες μας

Πίσω ολοταχώς στην Πανεπιστημιακή Παιδεία με τις ευλογίες μας

Του Κώστα Μήλα*

Ο καθηγητής Πανεπιστημίου Αριστείδης Μπαλτάς είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ). Ο Νίκος Φίλης, υπήρξε φοιτητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Καμμία σημασία δεν έχει εαν ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας (Α. Μπαλτάς) έχει, στα «χαρτιά», περισσότερες «γνώσεις» από τον επόμενο (Ν. Φίλη). Και οι δύο υπουργοί εκφράζουν (100%) την αριστερή νοοτροπία του ΣΥΡΙΖΑ η οποία, τουλάχιστον σε θέματα Παιδείας, δεν «αλλοιώθηκε» από την εφαρμογή Μνημονίων. Τι εννοώ;

Ως γνωστόν, ο κ. Τσίπρας, κάνοντας την στροφή 180 μοιρών, εξελίχθηκε στον μεγαλύτερο υπερασπιστή των (δικών του) Μνημονίων. Όσον όμως αφορά την Πανεπιστημιακή Παιδεία, κανείς δεν μπορεί να καταλογίσει στον κ. Τσίπρα και στους υπουργούς Μπαλτά/Φίλη «κυνική» αλλαγή πολιτικής. Γιατί λοιπόν διαμαρτυρόμαστε; Δεν τους ψήφισε ο ελληνικός λαός (και) για το Πανεπιστημιακό τους «Πρόγραμμα». Μεταξύ άλλων, ποιες λοιπόν ιδέες επικρότησε ο ελληνικός λαός με την ψήφο του;

  1. Σε απόλυτη συνέπεια με την ιδεολογία ΣΥΡΙΖΑ, καμμία πρόοδος δεν έχει γίνει στο κατά πόσον τα Πανεπιστημιακά κτήρια πρέπει να φυλάσσονται (σε εικοσιτετράωρη βάση) από βανδαλισμούς και καταλήψεις. Έτσι, για μία ακόμη ακαδημαϊκή χρονιά, ο Πανεπιστημιακός χώρος παραμένει απροστάτευτος στην όποια βούληση των φοιτητικών παρατάξεων για καταλήψεις και πιθανούς βανδαλισμούς. Θέματα τα οποία πιθανότατα θα «βρούμε μπροστά μας» εαν ο «λογαριασμός» του Μνημονίου δεν βγει και συνεπώς χρειαστούν νέα οικονομικά μέτρα με (ή χωρίς) κόφτη. Με την ευκαιρία, το θέμα των βανδαλισμών/καταλήψεων το έχουμε επιλύσει στο Liverpool (μέσω της πρόσληψης μόνιμου προσωπικού) εκ της ιδρύσεως του Πανεπιστημίου το...1881. Δηλαδή, πολύ πριν από τη χρεοκοπία του ελληνικού κράτους το 1893! Περισσότερο από έναν αιώνα μετά, αφετέρου μεν φυγομαχούμε στο θέμα της προστασίας των Πανεπιστημιακών κτηρίων, αφετέρου δε αρνούμαστε να αποδεχθούμε ότι φοιτητικές καταλήψεις (οι οποίες βέβαια δεν συμβαίνουν αλλού) πρέπει να επιτρέπονται μόνο μέσω της δημοκρατικής οδού (όπως «στήσιμο» κάλπης ή, ακόμα καλύτερα, μέσω ηλεκτρονικής φοιτητικής ψηφοφορίας). Παρά ταύτα, εξακολουθούμε και έχουμε την «πολυτέλεια» να χρεοκοπούμε...

  2. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα προάσπιζε το δικαίωμα της «αιωνιότητας» των φοιτητών. Ίσως δε, η εμπειρία της «αιωνιότητας» («ο παλιός είναι...αλλιώς») να δικαιολογεί και την προώθηση της επαναφορά της ψήφου στις φοιτητικές παρατάξεις ως προς την εκλογή των πρυτανικών αρχών: Πράγματι, υπάρχει περισσότερο έμπειρος υποψήφιος από τον…«παλιό» φοιτητή που να μπορεί να αξιολογεί τον καθηγητή του;

  3. Η δυνατότητα μετατροπής ειδικού Προσωπικού (πιθανόν χωρίς Διδακτορικό Δίπλωμα) σε μόνιμα μέλη ΔΕΠ χωρίς επίσημη προκήρυξη θέσεων ΔΕΠ, αφενός μεν «κλείνει» την πόρτα σε υποψηφίους οι οποίοι ενδεχομένως να διέθεταν καλύτερα προσόντα, αφετέρου δε επιταχύνει την φυγή επιστημόνων στο εξωτερικό. Και αυτό, συνεπές με την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ καθώς, «πιέζοντας» τους νέους επιστήμονες να βρουν εργασία εκτός Ελλάδος, μειώνει ριζικά το ποσοστό ανεργίας στην...Ελλάδα!

Τέτοιες ενέργειες, αν και συνεπείς με την ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ, υποβαθμίζουν την ποιότητα της Πανεπιστημιακής Παιδείας. Προφανώς μάλιστα εξηγούν τον λόγο για τον οποίο, σύμφωνα με τον τελευταίο Πίνακα διεθνούς κατάταξης της Quacquarelli Symonds, μόνο το ΕΜΠ εμφανίζεται (με πτωτική πάντως θέση) ανάμεσα στα 400 καλύτερα ΑΕΙ παγκοσμίως. Πάντως, όσον αφορά ειδικότερα τον Τομέα των Οικονομικών και της Οικονομετρίας, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών διατηρεί την θέση του (στην διεθνή κατάταξη) ως 101! Αν και κατά της «Αριστείας», ας έχει λοιπόν την παραπάνω θετική κατάταξη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών υπόψιν του ο ΣΥΡΙΖΑ μήπως, ελέω νέας αποτυχίας Μνημονιακών στόχων, χρειασθεί να εμπλουτίσει το οικονομικό του επιτελείο με «νέο αίμα» τεχνοκρατικών στελεχών.

* Ο κ. Κώστας Μήλας είναι Καθηγητής και Πρόεδρος του Ερευνητικού Τομέα στο Τμήμα Οικονομικών, Χρηματοοικονομικών και Λογιστικής, University of Liverpool.