Του Αντώνη Πανούτσου
Μια από τις αγαπημένες μου ιστορίες είναι το απόφθεγμα του πρωθυπουργού της Κίνας Τσου Εν Λάι. Ο οποίος όταν το 1972 στην επίσκεψη του Νίξον στο Πεκίνο ερωτήθηκε για την σημασία της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 απάντησε ότι είναι πολύ νωρίς για να εκφραστεί γνώμη. Πιστεύω ακράδαντα στην ανάγκη χρονικής απόστασης από τα γεγονότα. Όχι για να φανούν οι καλοί ή οι κακοί, που τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει στην ιστορία, αλλά για να μπορεί να εξεταστεί η σημασία μιας περιόδου στην πορεία μιας χώρας. Κάτι που ισχύει για την 21η Απριλίου του 1967.
Τη δικτατορία που μια πλευρά παρά τη λογική προσπαθεί να την φορτώσει στη δεξιά. Ο Αλέξανδρος Παπαδόγγονας, που για τη συμμετοχή του στο κίνημα του ναυτικού βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, ήταν βασιλικός. Ο Σπύρος Μουστακλής, που από τα βασανιστήρια έπαθε εγκεφαλικό, είχε πολεμήσει στην αντίσταση με τον ΕΔΕΣ και μετείχε στο εκστρατευτικό σώμα της Κορέας. Ο Τάσος Μήνης, που επίσης βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, είχε πολεμήσει στο Ελ Αλαμέιν.
Και μια άλλη πλευρά να προσπαθεί να δικαιώσει τη δικτατορία. Με επιχειρήματα τύπου «ο κόσμος τότε κοιμόταν με ανοιχτά παράθυρα». Το οποίο μπορεί σε μεγάλο βαθμό να ισχύει, αλλά το ίδιο ίσχυε και πριν από τη δικτατορία αφού για τα «ανοιχτά παράθυρα» δεν χρειάζονται συνταγματάρχες αλλά δημοκρατικές κυβερνήσεις που να έχουν ψηφιστεί για να τα κρατήσουν ανοιχτά και πολίτες που να τα είχαν προτεραιότητα. Για να μην κοροϊδευόμαστε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι από τις ελάχιστες φορές που ήταν συνεπής στις υποσχέσεις του. Μπορεί να μην κατάφερε να αφοπλίσει τα ΜΑΤ, όπως είχε υποσχεθεί ο Αλέξης Τσίπρας το 2008 στην Μυτιλήνη, αλλά και την ομάδα ΔΕΛΤΑ κατάργησε και μια αστυνομία υποτελή του κράτους των Εξαρχείων μπόρεσε να δημιουργήσει. Παράδειγμα η ιστορία ενός φίλου μου. Του οποίου το όνομα και την ιδιότητα δεν γράφω, αφού ανώνυμα δεν μιλάνε μόνο οι άνθρωποι στις δικτατορίες αλλά και στις δημοκρατίες όταν ο νόμος δεν παύει να τους προστατεύει.
Ο φίλος μου έχει σχέση με τον χώρο της επικοινωνίας και πριν 12 περίπου χρόνια αγόρασε ένα κτίριο στα Εξάρχεια για να στεγάσει τα γραφεία του. Πριν λίγο καιρό αντιεξουσιαστές έκαναν επιδρομή και το λεηλάτησαν. Η λεηλασία επαναλήφθηκε την περασμένη εβδομάδα και όταν ο φίλος πήγε στην αστυνομία για να καταθέσει, αφού οι αστυνομικοί του έδειξαν με τη συμπεριφορά τους ότι η κατάθεση είναι τυπική, κάποιος τον συμβούλευσε ότι αν θέλει να βγάλει άκρη θα πρέπει να έρθει σε επαφή με την «πολιτοφυλακή των Εξαρχείων». Ο φίλος δεν γουστάρει αλλά το σκέφτεται. Και όποιος το σκέφτεται είναι σίγουρο ότι το κάνει. Ο φίλος θα έχει γίνει υποτελής κάποιων αντιεξουσιαστών, που τον φορολογούν σε είδος με την κυβέρνηση της χώρας του, που τον φορολογεί σε χρήμα, να αδιαφορεί να τον υπερασπίσει.
Ο Τζον Ανταμς, πρωτεργάτης της αμερικανικής επανάστασης της ανεξαρτησίας και δεύτερος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, έγραψε ότι σε μια κοινωνία που η δικαιοσύνη και ο νόμος δεν μπορούν να προστατεύσουν την περιουσία του πολίτη η αναρχία και η τυραννία θα επικρατήσουν. Μια κυβέρνηση που η συμβουλή της στον πολίτη που βλέπει τους κλέφτες να έχουν μπει σπίτι του είναι να κάνει ότι κοιμάται και στον επιχειρηματία που κοιτάζει την επιχείρηση του να λεηλατείται να υποταχθεί στο παρακράτος, υποδαυλίζει την αναρχία ή την τυραννία. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται δικτατορίες ή πολιτοφυλακές αλλά δημοκρατικές κυβερνήσεις αποφασισμένες να τηρήσουν το νόμο.
