Όσα δεν ακούσαμε  στη Βουλή

Όσα δεν ακούσαμε στη Βουλή

Του Χάρη Θεοχάρη

Συζητήσαμε, λοιπόν, στο Κοινοβούλιο  για τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Συζητήσαμε για τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και την ίδια ώρα  η χώρα διαλύεται.

Την ίδια ώρα η ανεργία μειώνεται με τη φυγή των νέων μας από τη χώρα.

Την ίδια ώρα η μεσαία τάξη διαλύεται από την υπερφορολόγηση.

Την ίδια ώρα η απλήρωτη και η μαύρη εργασία δημιουργεί ανασφάλεια τους εργαζομένους.

Την ίδια ώρα μικρομεσαίοι- απελπισμένοι από τα χρέη- έχουν σταματήσει να πληρώνουν, εφορία, ταμεία, δάνεια.

Την ίδια ώρα  όλοι φοβισμένοι από τα μέτρα που έρχονται, έχουν σταματήσει να καταναλώνουν οδηγώντας την οικονομία στον «πάγο».

Την ίδια ώρα τα ψέματα οδηγούν σε πλήρη απαξίωση όλο το πολιτικό κατεστημένο.

Την ίδια ώρα  οι νέοι απελπίζονται και οι μεγαλύτεροι φοβούνται για το αύριο.

Την ίδια ώρα επιχειρηματίες κρύβουν κέρδη σε χώρες με καλύτερη φορολόγηση ή μεταφέρουν επιχειρήσεις στο εξωτερικό.

Την ίδια ώρα  πρόσφυγες δεν παίρνουν την αξιοπρεπή αντιμετώπιση που τους αξίζει.

Την ίδια ώρα οι μετανάστες κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα ξυπνώντας ξενοφοβικά αντανακλαστικά στην κοινωνία.

Εμείς, λοιπόν, εδώ μιλάμε για διαφθορά, διαπλοκή και παρεμβάσεις.

Και τι λέμε; Τίποτε. Υπονοούμενα. Ψιθύρους. Υποψίες. Και χυδαίους συμψηφισμούς.

Η διαφθοράς σας, η διαφθορά μας.

Η διαπλοκή σας, η διαπλοκή μας.

Τα πρωτοσέλιδα στα ΜΜΕ σας, τα πρωτοσέλιδα στα ΜΜΕ μας.

Οι προσλήψεις σας, οι προσλήψεις μας.

Και ύβρεις, χυδαίες και αποκρουστικές.

Και φυσικά, λέξη για τα προβλήματα του κόσμου που μας ακούει.

Δυο λόγια,λοιπόν, για το τί θα έπρεπε να ακούσουμε από κόμματα και αρχηγούς που θέλουν να αλλάξουν τη χώρα:

Το πρόβλημα της χώρας είναι πολιτικό, όχι οικονομικό. Το πολιτικό κατεστημένο της μεταπολίτευσης οικοδόμησε μια δημοκρατία λαβωμένη με μόνο σκοπό να μπορεί να απομυζά πόρους και ψήφους υπέρ της επιβίωσής του.

Αυτό είναι διαφθορά.

Εδώ βρίσκεται η μεγάλη συμφωνία του πολιτικού συστήματος που την κρύβουν μέσω ιδεολογικών ψευδομαχών. Όποιος κερδίσει τις εκλογές, ελέγχει όλες τις εξουσίες και κάνει ό,τι θέλει. Έτσι γεννιέται η διαφθορά και η διαπλοκή. Όλα, στο όνομα της αποτελεσματικότητας της εκτελεστικής εξουσίας. Της αποτελεσματικότητας που δεν έρχεται ποτέ.

Αυτό είναι η διαφθορά.

Όποιος κερδίσει τις εκλογές, ορίζει διοικήσεις δημοσίων φορέων και οργανισμών, κομματικοποιεί το κράτος, παίρνει αποφάσεις μέσω των μετακλητών, σπάει τη συνέχεια της δημόσιας διοίκησης, κάνει ρουσφέτια, προάγει τους φίλους, καταστρέφει κάθε έννοια αξιοκρατίας, διαλύει το ηθικό των δημοσίων υπαλλήλων απωθώντας τους ικανούς.

Αυτό είναι η διαφθορά.

Ορίζει φίλους σε θέσεις που ελέγχουν τη ροή του χρήματος, χρήμα που μετά πηγαίνει σε «φιλικές» επιχειρήσεις και ΜΜΕ. Δίνει προμήθειες, διαγωνισμούς, αναθέσεις, σχεδιάζει φωτογραφικά, υποθηκεύει με τα έργα την ανάπτυξη και το μέλλον της χώρας για να βοηθήσει «υποστηρικτές».

Αυτό είναι η διαφθορά.

Ορίζει διοικήσεις Τραπεζών, ελέγχει τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, βοηθάει στις αναδιαρθρώσεις δανείων, μειώνει πρόστιμα, επιταχύνει επιστροφές φόρων, επιταχύνει αδειοδοτήσεις.

Αυτό είναι η διαφθορά.

Παρεμβαίνει στη δικαιοσύνη για να βοηθήσει «κολλητούς» αλλά κυρίως για να καλύψει τα ίχνη, τις αποφάσεις, τις ευθύνες. Για να καταπατήσει δικαιώματα ανυπεράσπιστων και πολλές φορές ανυποψίαστων πολιτών.

Αυτό είναι η διαφθορά.

Αυτά τα έκαναν οι προηγούμενοι, τα κάνουν και οι νυν. Και τις λίγες φορές που είχαμε εξαιρέσεις, ήταν γιατί κάποιοι είχαν το ηθικό ανάστημα να πάνε κόντρα στο ρεύμα ή γιατί η Ευρώπη μας έβαλε κανόνες και δεσμεύσεις που μας εμπόδιζαν να κάνουμε όσα κάνουμε απροκάλυπτα. Και μερικοί από τους κανόνες αυτούς ήρθαν και με τα μνημόνια και τις συμφωνίες. Κανόνες που θα έπρεπε να τους θεσμοθετήσουμε μόνοι μας αλλά έστω και έτσι κάτι είναι.

Κανόνες που δεν θέλουν όσοι μας προτρέπουν να φύγουμε από την Ευρώπη ή το Ευρώ.

Αυτές οι εξαιρέσεις είναι λίγες και δεν αρκούν.

Για αυτό πρέπει να πούμε: Φτάνει πια. Φτάνει πια η διαφθορά και η διαπλοκή.

Και  καλώ όλους να κάνουμε τις μόνες αλλαγές που μπορούν να μειώσουν – εξάλειψη της διαφθοράς δεν νοείται – το πρόβλημα στη χώρα μας:

- Θεσμική κατοχύρωση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και της διάκρισης των εξουσιών

- Ολοκλήρωση της επανάστασης του Βενιζέλου, εκατό χρόνια μετά, με αφαίρεση της δυνατότητας ορισμού Γενικών Γραμματέων και διοικήσεων οργανισμών από τα κόμματα

- Δραστική μείωση των μη ελεγκτικών αρμοδιοτήτων του Δημοσίου (πχ αδειοδοτικών), ώστε να πάψουν οι συχνές επαφές δημοσίου ιδιωτών

- Δραστική απόσυρση του Δημοσίου από κάθε παραγωγική δραστηριότητα ώστε να μειωθούν οι προμήθειες και οι εν γένει δυνατότητες μίζας, σπατάλης και διαπλοκής

- Δικαστικό έλεγχο σε κάθε δαπάνη ακόμη και των μυστικών από ειδικό δικαστικό σώμα

- Εκτεταμένη χρήση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και των ανοικτών δεδομένων για την δραστική μείωση των «ρουσφετολογικών» πολιτικών παρεμβάσεων

Ο κόσμος θέλει από εμάς λύσεις

Οι λύσεις αυτές, μπορούν να έχουν μία συγκεκριμένη ισορροπία στο μοίρασμα των βαρών ή μία άλλη, ανάλογα με την ιδεολογία του καθενός μας.

Ο κόσμος όμως ξέρει, πως τα βάρη που μοιράζουμε είναι μεγαλύτερα ή μικρότερα ανάλογα με το πόσο αποτελεσματικοί είμαστε στην πάταξη της διαφθοράς. Ανάλογα με το αν ενεργούμε στο όνομα του Ελληνικού λαού που εκπροσωπούμε ή στο όνομα δικών μας συμφερόντων.

Ο κόσμος, πρέπει να αποδοκιμάσει την ανούσια λασπολογία και συκοφαντία.

Ο κόσμος πρέπει να επιδοκιμάσει όσους προσφέρουν σωστή περιγραφή των προβλημάτων αλλά κυρίως όσους προσφέρουν λύσεις και την αξιοπιστία πως θα τις υλοποιήσουν.

Μόνο τότε θα βγούμε από την κρίση που μας στραγγαλίζει.