Του Γιάννη Κουζηνού
Πέντε μέρες σε ατελείωτες ουρές έζησαν οι Βενεζολάνοι το διάστημα μεταξύ 20 και 24 Ιουνίου. Σε 24 σημεία σε όλη την χώρα, πολλές φορές κάτω από δυνατή βροχή, χιλιάδες πολίτες για πρώτη φορά στάθηκαν υπομονετικά σε τεράστιες ουρές με την θέληση τους και όχι γιατί τους το επέβαλε η ανάγκη για επιβίωση αλλά η ανάγκη για επιβεβαίωση της θέλησής τους για αλλαγή.
Η μετά χιλίων βασάνων και εμποδίων πρώτη φάση της διαδικασίας, όπως την επέβαλε το CNE Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο, διεξήχθη με επιτυχία για την αντιπολίτευση που το προωθεί, αφού επιτευχθεί η επικύρωση των απαιτούμενων υπογραφών που χρειάζονται για την εκκίνηση της δεύτερης φάσης πριν από το τελικό δημοψήφισμα ανάκλησης του προέδρου Μαδούρο. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, αφού τα επίσημα αποτελέσματα θα δοθούν από το CNE σε ένα μήνα στις 26 Ιουλίου. Ένα ολόκληρο μήνα για να επαληθεύσουν 409.313 υπογραφές!
Το CNE επέβαλε για πρώτη φορά στα χρονικά της χώρας καινούριες χρονοβόρες διαδικασίες για την διενέργεια του δημοψηφίσματος ανάκλησης σε τρεις φάσεις κάτι που δεν είχε γίνει το 2004 στο αντίστοιχο δημοψήφισμα ανάκλησης κατά του Τσάβες αφού δεν προβλέπεται με κανέναν νόμο αλλά ούτε στο αναθεωρημένο σύνταγμα της χώρας το 1999.
Το 2004 η αντιπολίτευση έπρεπε να συλλέξει υπογραφές ίσες με το 20% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στης τελευταίες προεδρικές εκλογές για να γίνει αποδεκτή η διενέργεια του δημοψηφίσματος ανάκλησης. Πράγμα που έγινε και αμέσως μετά έγινε το δημοψήφισμα που ανέδειξε τον Τσάβες νικητή αφού το 58% ψήφισε όχι στην ανάκληση του από την προεδρία. Για τα έκτροπα εκείνης της εποχής και για την περίφημη λίστα του Τάσκον θα αναφερθώ σε επόμενο κείμενο.
Πίσω στο σήμερα όμως και επειδή αντίθετα με το 2004 το αποτέλεσμα εάν τελικά το δημοψήφισμα ανάκλησης διεξαχθεί θα είναι η απόλυτη συντριβή του Τσαβισμού και του προέδρου Μαδούρο άλλαξαν και οι κανόνες του παιχνιδιού.
Για την πρώτη φάση το CNE ζήτησε περίπου 200.000 υπογραφές. Η αντιπολίτευση συνέλεξε και κατέθεσε πάνω από 1.800.000 υπογραφές μέσα σε λίγες ημέρες.To CNE έβγαλε άκυρες πάνω από 600.000 υπογραφές με διάφορες δικαιολογίες, ακόμα και ορθογραφικά λάθη, μεταξύ των οποίων και του τελευταίου προεδρικού υποψηφίου Ενρίκε Καπρίλες αλλά και της συζύγου του πολιτικού κρατουμένου Λεοπόλδο Λόπεζ, Λίλιαν Τιντόρι.
Αφού έκανε τελικά δεκτές περίπου 130.000 υπογραφές, άρχισε και ο παραλογισμός και προσπαθήστε να καταλάβετε την διαδικασία που υπεβλήθη. Μεταξύ 20 και 24 Ιουνίου οι πολίτες της Βενεζουέλας που επιθυμούσαν να υπογράψουν για την πρώτη φάση της έναρξης ή όχι του δημοψηφίσματος ανάκλησης έπρεπε να προσέλθουν σε 24 σημεία σε όλη την χώρα για την επικύρωση της υπογραφής τους με δακτυλικό αποτύπωμα. Επειδή η διαδικασία δεν ήταν ακόμα αρκετά πολύπλοκη το CNE απαίτησε την επικύρωση αριθμού υπογραφών ίσων με το 1% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων όχι στην επικράτεια αλλά σε κάθε πολιτεία ξεχωριστά!
Προπηλακισμοί ανθρώπων που περίμεναν με τις ώρες για την επικύρωση των υπογραφών τους, φωτιές και μπλόκα από την αστυνομία και ρίψη δακρυγόνων, μηχανήματα του CNE που δεν λειτουργούσαν για ώρες δεν στάθηκαν δυνατά να ανακόψουν το κύμα του κόσμου που έκανε το καθήκον του όπως του το επέβαλε η συνείδησή του.
Εκατοντάδες ψαρόβαρκες γεμάτες με κόσμο ταξίδεψαν για δέκα ώρες στο Δέλτα του Ορινόκο για να βρεθούν στο κέντρο επικύρωσης των υπογραφών στην πρωτεύουσα της πολιτείας. Υπερήλικες με τα μπαστουνάκια τους στάθηκαν για ώρες στις τεράστιες ουρές με επιμονή και υπομονή. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, μια γερόντισσα 105 ετών που το CNE είχε ακυρώσει την υπογραφή της με την δικαιολογία ότι ήταν καταγεγραμμένη σαν… πεθαμένη. Η γερόντισσα υπέγραψε, έβαλε το δακτυλικό της αποτύπωμα και δήλωσε χαμογελαστή ότι θα πεθάνει μόνο αφού ψηφίσει για την ανάκληση του Μαδούρο.
Όλη αυτή η διαδικασία και ταλαιπωρία του κόσμου, μόνο για να περάσουμε στη δεύτερη φάση όπως την απαιτεί το CNE και θέλει σε τρεις ημέρες συλλογή υπογραφών ίσες με το 20% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στις τελευταίες προεδρικές εκλογές. Αν και εφόσον επιτευχθεί και αυτός ο στόχος τότε και μόνο τότε ξεκινάει το δημοψήφισμα ανάκλησης. Όλα αυτά φυσικά εκτός απροόπτου που μπορεί να είναι οτιδήποτε στην χώρα της «μπολιβαριανής επανάστασης».
Και επειδή η επικαιρότητα μας δίνει το παράδειγμα για να συγκρίνουμε τις διαδικασίες, πιο απλά και εύκολα βγήκε η Μεγάλη Βρετανία από την Ευρωπαϊκή Ένωση με δημοψήφισμα από το να αποφασίσει ο λαός στη Βενεζουέλα την ανάκληση η όχι του «σοσιαλιστή» προέδρου της.
