Οι απελάσεις είχαν την δική τους ιστορία

Στις 17 Ιανουαρίου του 2017 στην Εφημερίδα των Συντακτών αλλά και σε κάποια sites δημοσιεύτηκε μια είδηση στην οποία είχε δοθεί μικρή σημασία. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ Ρώσος «διπλωμάτης» είχε απελαθεί από την Ελλάδα και σε αντίποινα οι Ρώσοι είχαν απελάσει τον επικεφαλής του γραφείου Τύπου της ελληνικής πρεσβείας στη Μόσχα Πέτρο Τσαρούχη, ο οποίος δεν είχε κλείσει εβδομάδα στο συγκεκριμένο πόστο.

Οι αμοιβαίες απελάσεις που είχαν γίνει το 2016, είχαν κρατηθεί μυστικές. Όταν έγιναν γνωστές εντυπωσίασαν αφού το έτος 2016 είχε ανακηρυχθεί από τις δύο χώρες «έτος ελληνορωσικής φιλίας». Στα ρεπορτάζ προστίθεται η πληροφορία ότι η απέλαση του Ρώσου διπλωμάτη είχε γίνει μετά την ανάληψη των καθηκόντων, από τον ιδιαίτερα ενεργητικό προερχόμενο από το Κίεβο Αμερικάνο πρεσβευτή Τζέφρι Πάιατ, κάτι  που όπως ήταν φυσικό διέψευσε το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών. Στο θέμα κρατήθηκαν χαμηλοί τόνοι με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, χαριτολογώντας να δηλώνει «Τώρα είμαστε πάτσι 1-1».

Ο Σεργκέι Λαβρόφ θα βρισκόταν πίσω 2-1 όταν τον Δεκέμβριο του 2017 ο Τζέφρι Πάιατ παρενέβαινε ευθέως στην πρόταση ιδιωτικοποίησης  του λιμένα της Θεσσαλονίκης, λέγοντας σε εκδήλωση του Ελληνο-αμερικανικού Επιμελητηρίου στην Αθήνα: «Yπάρχουν περιπτώσεις επενδύσεων στην Ελλάδα που προβληματίζουν, όπως είναι η ιδιωτικοποίηση του λιμένος Θεσσαλονίκης, που είναι ακόμη ασαφές ποιοι είναι οι επενδυτές». Η κυβέρνηση έβαλε το θέμα στον πάγο παρά το ότι ανάμεσα στις τρεις εταιρίες που να αναλάμβαναν το έργο ήταν η «Belterra Investments Ltd.» του Ιβάν Σαββίδη, που οι σχέσεις του με την κυβέρνηση δεν είχαν ακόμα διαταραχθεί.

Χθες η υπεύθυνη Τύπου του State Department, Χέδερ Νάουερτ, ανέβασε tweet στο οποίο επικροτούσε την απέλαση των δύο ρώσων διπλωματών προσθέτοντας την στήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης και ζητώντας από την ρωσική κυβέρνηση να σταματήσει την αποσταθεροποιητική της πολιτική. Μιλάμε για γιγάντια kolotoumba από τον ΣΥΡΙΖΑ που πριν τις ευρωεκλογές του 2014 διακήρυττε «Με ένα πανευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας και συνεργασίας με τη συμμετοχή και της Ρωσίας. Ευρώπη που θα απαγορεύει την αποστολή στρατιωτών εκτός συνόρων. Ευρώπη χωρίς ΝΑΤΟ και ευρωστρατό. Ούτε ένα ευρώ, ούτε ένας στρατιώτης για νατοϊκές εκστρατείες!». Τίποτα λιγότερο όμως από ότι θα περίμενε κάποιος από το ευθυμογράφημα που ήταν η διακήρυξη των ευρωεκλογών και από έναν αναγνωρισμένο πανευρωπαϊκά πρωταθλητή του αθλήματος της κωλοτούμπας όπως ο Αλέξης Τσίπρας.

Το εύλογο ερώτημα όμως είναι που βρίσκεται το κακό; Ακόμα και αν ήταν η ΝΔ στην εξουσία τα ίδια δεν θα είχε κάνει; Όχι. Και ο λόγος είναι σαφής. Η ΝΔ στις σχέσεις της με την Ε.Ε και τους Αμερικάνους μπορεί να μην είχε την ίδια πολιτική ισχύ αλλά ήταν σύμμαχος. Ο οποίος μπορούσε να διαφωνήσει. Όπως έγινε στο Βουκουρέστι για την ονομασία της ΠΓΔΜ.

Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που πριν γίνει κυβέρνηση φώναζε Go Back Mrs. Merkel, έξω από το ΝΑΤΟ και Αμερικάνοι φονιάδες των λαών. Και ηττήθηκε.  Όταν μετά την ήττα του άρχισε να κάνει εκπτώσεις, Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι τον είχαν του χεριού τους. Οι Αμερικάνοι που ιδιαίτερα την εποχή του Τραμπ δεν φημίζονται για την λεπτότητα τους επεμβαίνουν τόσο ανοιχτά στα εσωτερικά της χώρας όσο δεν θα το έκαναν την εποχή του gunboat diplomacy. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ bides its time, το πάει ήσυχα μέχρι τις επόμενες εκλογές τα πάντα και δεν θελήσει να γράψει ιστορία τα πάντα μπορούν να διορθωθούν. Αν προσπαθήσει να γράψει, με την εκτίμηση που του έχουν, θα δώσει πολλά και θα πάρει ελάχιστα.