Οι πολίτες υποφέρουν από δύο Μάντρες. Η μία είναι στην Αττική. Η άλλη είναι το μαντρί των κομμάτων. Μερικά από τα οποία δεν έχουν κανέναν ιδεολογικό λόγο ύπαρξης. Είναι «φτιαχτά». Και σαν φτιαχτά αποτελούν πλέον πρόβλημα για τη λειτουργία της Δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού. Τέτοια είναι το Ποτάμι και οι ΑΝΕΛ. Το απέδειξαν για μια ακόμα φορά χτες.
Ολόκληρο το κυβερνητικό επιτελείο έχασε εκατοντάδες εργατοώρες, που τις πληρώνει ο ελληνικός λαός, να βγάζουν ανακοινώσεις για σενάρια αποστασίας και αποσταθεροποίησης του πολιτεύματος, επειδή ένας- ακόμα- βουλευτής της συγκυβέρνησης εγκατέλειψε το σκάφος από το φόβο ότι στις επόμενες εκλογές δεν θα βρει ούτε την ψήφο του στη Θεσσαλονίκη όπου εκλέγεται.
Όλα αυτά, επειδή οι Μακεδόνες έχουν εξαγριωθεί με την αυθαίρετη και κρυφή από τα κόμματα και το λαό συμφωνία αναγνώρισης μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας στους σλαβομακεδόνες των Σκοπίων.
Το κωμικοτραγικό είναι, ότι οι ΑΝΕΛ και η κυβέρνηση κατηγορούν την αντιπολίτευση, τον Μαρινάκη, τον Σαββίδη (!) και άλλα κέντρα (της προπαγανδιστικής φαντασίας τους), για απόπειρα εκτροπής την ώρα που την εκτροπή την έχουν κάνει οι ίδιοι οι ΑΝΕΛ! Οι οποίοι, παρ όλο που χαρακτήρισαν και καταδίκασαν τη συμφωνία με τα Σκόπια σαν επιζήμια για τη χώρα, την ψήφισαν στη Βουλή δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση! Αυτό κι αν είναι εκτροπή!
Τα σενάρια αποστασίας που έχει βγάλει η κυβέρνηση είναι για γέλια. Και για γέλια είναι οι αντιδράσεις από το άλλο φτιαχτό κόμμα, το Ποτάμι, που ο αρχηγός του- και ατάλαντος πολιτικός, πετυχημένος κοινωνικός ρεπόρτερ Θεοδωράκης- και οι βουλευτές του μπερδεύονται αν θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που κινδυνεύει να πέσει ή όχι!
Χτες το πρωί ο βουλευτής του Ποταμιού Δανέλης δήλωσε ότι το κόμμα του θα στηρίξει την κυβέρνηση αν φύγουν οι ΑΝΕΛ. Το μεσημέρι ο Θεοδωράκης δήλωσε ότι το κόμμα δεν θα συμπλεύσει με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Δεν μας είπε, όμως, αν θα τον στηρίζει σαν μειοψηφία με ψήφο ανοχής!
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η Ελλάδα έχει περάσει περιόδους όπου πολλά μικρά, προσωποπαγή ή κατασκευασμένα από συμφέροντα κόμματα εμφανίστηκαν στο προσκήνιο. Τα οποία εξαφανίστηκαν μόλις πέρασε η αιτία της ύπαρξής τους. Και το πολιτικό σκηνικό επέστρεψε στο κλασσικό ιδεολογικό σχήμα συντήρηση- κέντρο- αριστερά. Εκεί, δηλαδή που ανήκει η συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων.
Το αντιπροσωπευτικό καθαρό ιδεολογικό σχήμα εκφράζεται από την ακροδεξιά Χρυσή Αυγή, τη συντηρητική ΝΔ, το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ, το κομμουνιστικό ΚΚΕ, και τον αριστερίστικο ΣΥΡΙΖΑ. Συν όλα τα μικρά κομμάτια των κομμάτων που εκφράζουν ιδεολόγους της επανάστασης και της οικολογίας.
Τα υπόλοιπα κόμματα που γέννησε η κρίση, ο τυχοδιωκτισμός και τα συμφέροντα, σαν τους ΑΝΕΛ και το Ποτάμι, όπως και το κόμμα του περιθωριακού τηλεαστέρα Λεβέντη (που μοιάζει πιο λογικός από τους αισχρούς και παραλογιζόμενους μέσα στη Βουλή, τέτοια κατάντια!) είναι θνησιγενή μορφώματα με ημερομηνία λήξης. Η οποία πλησιάζει.
Αυτή την ημερομηνία λήξης την ξέρουν οι βουλευτές των ΑΝΕΛ που εγκαταλείπουν το καράβι, όπως και οι βουλευτές του Ποταμιού, που προσπαθούν να σωθούν είτε στη μητρική αγκαλιά του ΚΙΝΑΛ είτε στου ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το νέο ΠΑΣΟΚ. Από τα απομεινάρια του σημιτικού εκσυγχρονισμού, που είναι το Ποτάμι, και τα απομεινάρια του διαπλεκόμενου ΠΑΣΟΚ των Σπίρτζηδων, των Μαρδάδων και των Κουρουμπλήδων, που είναι και το 90% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Κρατικοδίαιτοι, απατεωνίσκοι, φυγόπονοι, μοχθηροί και φανατικοί στη μεγάλη τους πλειονότητα. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ.
Και η αριστερά; Έχει πολύ χρόνο ακόμα για να συγκολλήσει τα δεκάδες κομμάτια της, που σπαράσσονται από ιδεολογικές διαφωνίες για το γένος των αγγέλων. Η ώρα της ωριμότητας δεν έχει έρθει ακόμα για την αριστερά. Η οποία έχει να αντιμετωπίσει και τη δυσφήμιση από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως το μεγαλύτερο πλήγμα στην ιστορία της.
Για τη συντηρητική παράταξη ούτε λόγος. Δεν πέφτει από το 30% βρέξει-χιονίσει. Έχοντας διαφεύγοντες ψηφοφόρους κυρίως στους ΑΝΕΛ, στη Χρυσή Αυγή και στον Λεβέντη. Και σε όσους τυχοδιώκτες ψηφοφόρους περιμένουν ποιο τάξιμο θα πιστέψουν περισσότερο πριν από τις εκλογές. Μαγαζί γωνία.
Οι ανοησίες περί αποστασίας και πληρωμένων από επιχειρηματικά κέντρα είναι για ανόητους. Τα επιχειρηματικά κέντρα ποτέ, εκτός από την περίοδο Σημίτη, δεν είχαν πιο πιστή και συμφέρουσα κυβέρνηση για να κερδίζουν. Το ομολογούν και τα ίδια τα επιχειρηματικά συμφέροντα με τους διθυράμβους, που επιφυλάσσουν για την κυβερνητική πολιτική και την … πρόοδο της οικονομίας! Πρόοδο μόνο γι αυτούς. Για το λαό ζόρια και περικοπές.
Η Ελλάδα βαδίζει πάλι προς τη γνωστή εικόνα των λίγων και περιεκτικών, αντιπροσωπευτικών ιδεολογικών κομμάτων. Το Ποτάμι και οι ΑΝΕΛ εξεμέτρησαν το ζην. Δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Δεν αντιπροσωπεύουν παρά ελάχιστους στην ελληνική κοινωνία. Το μεν πρώτο σαν κατασκευασμένο διασπαστικό κομμάτι του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ και οι δεύτεροι σαν δήθεν αντιστασιακοί δεξιοί απέναντι στις …δεξιές πολιτικές των δανειστών! Παράνοια.
Οι πραγματικοί αποστάτες είναι τα κόμματα εξουσίας, που έχουν μετατρέψει την εξουσία τους σε μαγαζάκια εκμετάλλευσης ψηφοφόρων. Έχοντας αποστατήσει από την αποστολή τους, που είναι η ιδεολογική στέγη και η χριστή διαχείριση του δημόσιου συμφέροντος. Των πολιτών. Όλα τα άλλα είναι λάσπη στον ανεμιστήρα. Για να μη βλέπουν οι πολίτες τη βρώμα της εξουσίας. Ιδίως αυτής.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
