Του Κώστα Μήλα*
Διαβάζουμε ότι οι «Καραμανλικοί» έχουν αναθαρρήσει με αφορμή την προοπτική απευθείας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τους πολίτες και την πιθανότητα ο "νέος" πρόεδρος να είναι ο Κώστας Καραμανλής. Το θέμα θίγει και το liberal.gr μέσω σειράς άρθρων υπέρ/κατά Καραμανλή. Επανέρχομαι στο θέμα αυτό από καθαρά οικονομική "γωνία". Δεν γνωρίζω εάν ο τέως πρωθυπουργός ενδιαφέρεται για το αξίωμα του ΠτΔ.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, η λύση Καραμανλή μάλλον θα αποτελέσει «βαρίδι» για το πολίτευμα, αφού, προτού δώσει νέα "ώθηση" στο αξίωμα του ΠτΔ, θα πρέπει πρώτα ο κ. Καραμανλής να "απολογηθεί" για τα λάθη του παρελθόντος. Αλλιώς, στερείται αξιοπιστίας η υποψηφιότητα του η οποία επίσης θα πλήξει το αξίωμα του ΠτΔ.
Πράγματι, ο κ. Κώστας Καραμανλής πρέπει επιτέλους να μιλήσει για την προηγούμενη διακυβέρνηση της χώρας από τον ίδιο και ειδικότερα για το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 το οποίο, από αρχική εκτίμηση στο 2% του ΑΕΠ, κατέληξε στο «εξωφρενικό» 15,6% του ΑΕΠ.
Θα μπορούσε λοιπόν να δηλώσει (μεταξύ άλλων) ότι μέρος του ελλείμματος, το οποίο αυξήθηκε από το 6,8% του ΑΕΠ το 2007 στο 9,9% του ΑΕΠ το 2008 και μετά στο 15,6% του ΑΕΠ το 2009, οφείλεται στη διεθνή χρηματοοικονομική κρίση η οποία «σάρωσε» την ανάπτυξη και «φούσκωσε» το έλλειμμα. Αληθεύει όμως το παραπάνω επιχείρημα, ή ευθύνεται, ως επί το πλείστον, η οικονομική πολιτική του πρώην πρωθυπουργού;
Για να απαντήσω στο ερώτημα αυτό εκτιμώ ένα απλό οικονομετρικό υπόδειγμα (VAR) της ελληνικής οικονομίας στη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών το οποίο εξετάζει την αλληλεπίδραση των παρακάτω μεταβλητών: (α) δημοσιονομικό έλλειμμα (ως % του ΑΕΠ), (β) ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ, (γ) ανταγωνιστικότητα τιμών της οικονομίας και (δ) spread μεταξύ του 10-ετούς ελληνικού και του αντίστοιχου γερμανικού ομολόγου (ως δείκτη επενδυτικής αβεβαιότητας). Χρησιμοποιώ ως εξωγενή παράγοντα την επίδραση από τα διεθνή επεισόδια (χρηματο)οικονομικών κρίσεων τα οποία προσεγγίζω από το δείκτη (χρηματο)οικονομικών κρίσεων της βάσης δεδομένων της καθηγήτριας Carmen Reinhart(Πανεπιστήμιο του Harvard).
Προσομοιώνω λοιπόν την επίδραση του παραπάνω δείκτη στην ελληνική οικονομία και το δημοσιονομικό έλλειμμα με χρηματοοικονομική κρίση αλλά και χωρίς χρηματοοικονομική κρίση (υποθέτουμε δηλαδή ότι ο δείκτης παραμένει, μετά το 2007, στο επίπεδο του 2007). Καταλήγω στο αποτέλεσμα ότι η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση αύξησε το έλλειμμα του 2008 από το 9,5% στο 9,9% και το έλλειμμα του 2009 από το 14,3% στο 15,6%.
Όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, η επίδραση της διεθνούς χρηματοοικονομικής κρίσης στο έλλειμμα είναι ιδιαίτερα μικρή καθώς η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή εξακολουθεί να ευθύνεται για έλλειμμα ύψους 14,3% του ΑΕΠ το 2009. Αυτό, αν και σε καμία απολύτως περίπτωση δεν δίνει άφεση αμαρτιών στους προκατόχους της κυβέρνησης Καραμανλή, φέρνει και πάλι στο προσκήνιο την έλλειψη βούλησης του πρώην πρωθυπουργού να ζητήσει κάποιο είδος «συγγνώμης» για τα οικονομικά πεπραγμένα της κυβέρνησης του.
Κατά τη γνώμη μου, χωρίς να έχουν «ξεκαθαρισθεί» όλα τα παραπάνω, δεν πρέπει να "προχωρήσει" ενδεχόμενη υποψηφιότητα Καραμανλή. Αλήθεια, τι γνώμη έχει για μια τέτοια υποψηφιότητα ο νυν πρόεδρος της ΝΔ;
*Ο κ. Κώστας Μήλας είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, University of Liverpool
