Η Ελλάδα δεν αναζητά απλά και μόνο έναν καλό πρωθυπουργό, έναν λογιστή – πρωθυπουργό, όπως ήταν ο κ. Σημίτης. Η χώρα αυτή την στιγμή ψάχνει την ψυχή της, τις αρχές της, την επιβίωσή της. Ψάχνει τον τιμονιέρη που θα την βγάλει στην απέναντι όχθη. Έναν άνθρωπο που να ομιλεί την γλώσσα της κοινής λογικής και να είναι αποφασισμένος να κάνει την «δουλειά».
Στο ερώτημα αν το πρόσωπο αυτό μπορεί να είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η άποψη του γράφοντος είναι πως ναι! Ο Κυριάκος ήταν το αουτσάιντερ της εσωκομματικής μάχης στην Νέα Δημοκρατία. Το πήρε το κόμμα. Και μάλιστα έχει πετύχει να μην αντιμετωπίζει σημαντική εσωκομματική «πίεση», όπως είχε συμβεί με άλλους προέδρους του κόμματος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν για τα trolls ο «Κούλης», το «παιδί» που δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον Τσίπρα. Έχει αποδειχτεί ότι τον Αλέξη τον έχει βάλει για τα καλά κάτω στις δημοσκοπήσεις. Δεν βρισκόμαστε ακόμη σε προεκλογική περίοδο και η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων βρίσκεται ήδη σε ποσοστά μεγαλύτερα του 10%.
Δεν υπάρχει πολιτικός που να έχει δεχτεί μεγαλύτερο bullying απ' αυτό που δέχτηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όπως είχε συμβεί και με τον πατέρα του. Να μην ξεχνάμε την λυσσασμένη προσπάθεια ενός «συστήματος» να αποδείξει ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν «γρουσούζης». «Γρουσούζης» ο αείμνηστος, «Κούλης» ο υιός του! Βλέπετε κάποια ομοιότητα; Κάποιο μοτίβο; Σύμφωνοι! Η Αριστερά δεν είχε μηχανισμούς. Αλλά απέκτησε! Να μην ξεχνάμε ότι ο πρώτος διορισμός που έκανε ο κ. Τσίπρας ήταν εκείνος του Γιάννη Ρουμπάτη στην ΕΥΠ. Ενός παλιού δημοσιογράφου που ήξερε όσο κανένας άλλος τα μυστικά και τις πρακτικές του ΠΑΣΟΚ…
Η αριστερή προπαγάνδα προσπάθησε να περάσει την ιδέα ότι αυτό το πρόσωπο για το οποίο μιλάμε, ο νέος ηγέτης της χώρας, είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Και μάλιστα το επιχείρησε δια μέσου δηλώσεων εκλεκτών πρώην στελεχών των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή του νεώτερου, τα οποία «βρήκαν» στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα τον νέο… Εθνάρχη. Οι άνθρωποι σύγκριναν τον Αλέξη Τσίπρα με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή! Τόσο καλά…
Μα καλά, χρειάζεται η χώρα κάποιον ηγέτη; Προφανώς! Πρόκειται για ιστορική αναγκαιότητα. Αυτή την αναγνωρίζουν οι… απέναντι. Και προσπαθούν να αποδείξουν ότι αυτό το πρόσωπο είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Αλλά δεν είναι! Αν ήταν θα το ξέραμε. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Να είμαστε ειλικρινείς: Η οικονομική ευμάρεια είναι το μόνο διαβατήριο επιβίωσης της χώρας. Και οικονομική ευμάρεια δεν σημαίνει ρυθμούς ανάπτυξης 2% ή 3%, αλλά αληθινό καλπασμό της οικονομικής δραστηριότητας. Σημαίνει να γίνουμε και πάλι κυρίαρχοι στην περιοχή. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και γι αυτό θεωρούμε ότι ήταν λάθος του κ. Τσίπρα να ανοίξει σε αυτή την φάση όλα τα εθνικά θέματα. Αυτό το κάνει κάποιος όταν βρίσκεται σε θέση ισχύος και όχι σε προφανή αδυναμία, όπως συμβαίνει με εμάς σήμερα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να κάνει την διαφορά για την χώρα. Όπως την έκανε μέχρι σήμερα με την βαριά ηττημένη κεντροδεξιά. Να μην ξεχνάμε σε ποιο σημείο βρισκότανε η κεντροδεξιά το 2015. Κι ακόμη ότι οι «δυνάμεις του ναι» ήταν μειοψηφία. Ο Κυριάκος, λοιπόν, κατάφερε ήδη μία μεγάλη πολιτική ανατροπή. Εκτός κι αν οι πολιτικοί του αντίπαλοι δεν θεωρούσαν μέχρι χτες «τελειωμένο» και «εύκολο αντίπαλο» τον Κυριάκο. Σήμερα δεν τολμούν να πουν κάτι τέτοιο. Επειδή είναι «τελειωμένοι» οι ίδιοι.
Οι άνθρωποι κρίνονται από τα έργα τους. Ο γράφων υποστηρίζει απλά ότι η μέχρι σήμερα διαδρομή του κ. Μητσοτάκη δείχνει έναν άνθρωπο που ξέρει να κερδίζει. Κι η χώρα αυτή την στιγμή χρειάζεται έναν τέτοιον άνθρωπο. Έναν πολιτικό ηγέτη που να μπορεί να χαρίσει τον αέρα της νίκης σε έναν λαό που κουράστηκε την μιζέρια και τις απανωτές ήττες.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
