Ο ελέφαντας στο δωμάτιο

της Μαρίας Χούκλη

Εκτός απροόπτου, τέσσερα από τα έξι κόμματα που μπήκαν στην γερμανική Βουλή ξεκινούν οσονούπω διαπραγματεύσεις για να διερευνήσουν την πιθανότητα σύμπηξης κυβερνητικής συνεργασίας. Οι συνομιλίες θα είναι εξαντλητικές, καθώς πρώτα θα συμφωνήσουν επί των θέσεων και μετά θα μοιράσουν υπουργεία που ασφαλώς θα είναι και αυτό το ζήτημα μέρος του παζαριού. Όλοι οι επίδοξοι εταίροι δείχνουν να μην επιθυμούν νέες εκλογές, ουδείς άλλωστε το εκστόμισε, η λάτρης της σταθερότητας Angela Merkel δεν θέλει κυβέρνηση μειοψηφίας -ποτέ δεν υπήρξε έπειτα από νωπή εκλογική αναμέτρηση τέτοια κυβέρνηση και επομένως μόνη οδός είναι η συγκρότηση του τρικολόρε συνασπισμού.

Μεταξύ μας, ούτε οι ακροδεξιοί του AfD θα ήθελαν νέα προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, υπό τον κίνδυνο -τώρα που ακτινογραφήθηκε η δύναμη των κομμάτων- να διευρυνθεί το δημοκρατικό μέτωπο και να χάσουν όσα κέρδισαν την Κυριακή. Χριστούγεννα και βάλε προβλέπουν ορισμένοι  ότι θα  καταλήξουν οι συνομιλίες των 4. Εντωμεταξύ, η Merkel θα παραμείνει στη θέση της ως υπηρεσιακής καγκελαρίου και  το γερμανικό κράτος θα δουλεύει κανονικά as usual. Οι δημόσιες υπηρεσίες θα λειτουργούν, οι επαγγελματικές ομάδες δεν θα κατεβαίνουν στους δρόμους για να αποσπάσουν προνομιακές ρυθμίσεις, η αστυνομία θα αστυνομεύει και δεν θα έχει να αντιμετωπίζει κάθε βράδυ τη ρουτίνα των μολότοφ, η διαχείριση του προσφυγικού θα συνεχίζεται ομαλά, οι πολίτες θα πηγαίνουν στη δουλειά τους περιμένοντας απλώς να μάθουν τα ονόματα των υπουργών τους, πολλές πολλές μέρες αφότου αφότου ψήφισαν τα κόμματα της αρεσκείας τους. Πλην δραματικών εξελίξεων, σε λίγο καιρό θα ξεχάσουμε ότι η Γερμανία ψάχνει κυβέρνηση.

Το ίδιο δεν έχει συμβεί και με την Ολλανδία;

Στην πατρίδα του Jeroen Dijsselbloem έγιναν βουλευτικές εκλογές  τον περασμένο Μάρτιο, πήγε  26 ο Σεπτέμβριος και ακόμη δεν έχει σχηματιστεί κυβέρνηση. Δηλαδή,  κοντά 200 μέρες η χώρα πορεύεται με προσωρινή κυβέρνηση, με υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον απελθόντα που είναι όμως ο μέλλων,  με υπουργό Οικονομικών τον μετά βεβαιότητας τέως και με την κυβερνητική ατζέντα να τελεί υπό διαμόρφωση από τους εταίρους στο νέο σχήμα. Επαναλαμβάνω, έξι ολόκληρους μήνες μετά την κάλπη μια χώρα δουλεύει σαν ρολόι και η οικονομία της, όχι μόνο δεν υφίσταται κανέναν κραδασμό ή δεν υποβαθμίζεται από τους οίκους  αξιολόγησης, αλλά  τρέχει με ζηλευτούς ρυθμούς ανάπτυξης, καλύτερους απ''ο,τι η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Γερμανία!

Οι  εκλογές έγιναν στις αρχές της Άνοιξης και έκτοτε ο Mark Rutte κάθεται στο τραπέζι  των διαπραγματεύσεων για τη συγκρότηση της νέας τετρακομματικής κυβέρνησης του, δίχως η χώρα του να παράγει πρωτοσέλιδα στα διεθνή media, ούτε τα ολλανδικά media να πιέζουν τους πολιτικούς, παρόλο που -θυμίζω- από τις κάλπες βγήκαν δεύτερη πολιτική δύναμη και  αξιωματική αντιπολίτευση, οι ακροδεξιοί του Geert Wilders.

Οι Κάτω Χώρες πέρασαν και εκείνες από τις συμπληγάδες της κρίσης, κρίση έστω με τα ολλανδικά δεδομένα. Εθνικοποιήθηκαν τράπεζες, αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, έγιναν περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες. 

Πέντε χρόνια μετά, οι δείκτες της οικονομίας ακμάζουν, το ένα τρίτο του ΑΕΠ προέρχεται από τις εξαγωγές, μεγάλες εταιρίες τεχνολογιών αιχμής ανακοινώνουν επενδύσεις δισεκατομμυρίων.  Η ευμάρεια, είναι αλήθεια, δεν έχει μοιραστεί ισομερώς και υπάρχουν τμήματα του πληθυσμού που δεν έχουν καρπωθεί μέρος της οικονομικής άνθισης αλλά γίνεται συζήτηση για αυξήσεις μισθών για παράδειγμα των δασκάλων στη  πρωτοβάθμια εκπαίδευση και μάλιστα φαίνεται πως σ αυτό έχει βάλει το χεράκι του ο απερχόμενος Jeroen Dijsselbloem και οι Εργατικοί, απειλώντας σε διαφορετική περίπτωση να οδηγήσουν σε κατάρρευση τις συνομιλίες.

Ποια είναι τα θέματα που απασχολούν τους κυβερνητικούς εταίρους;

Η ευθανασία, ιατρικά πειράματα στα έμβρυα, το κλίμα, το μεταναστευτικό, η αγορά εργασίας, οι αμυντικές δαπάνες. Συζητούν εξαντλητικά επί τόσους μήνες πώς θα φθάσουν σε κοινά αποδεκτές θέσεις για να ορκιστούν κυβέρνηση (ίσως κλείσει το θέμα μέχρι το τέλος της εβδομάδας) με αμοιβαίες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς.  

Άσκηση για το σπίτι: όπου Ολλανδία και Γερμανία, βάλτε την Ελλάδα. Τα συμπεράσματα δικά σας.