Ντουρούτι και Γιώργος Πετρόχειλος

Του Θανάση Χειμωνά

Η Τετάρτη που μας πέρασε διέθετε πλούσια αντιεξουσιαστική αγωνιστική κίνηση. Το «αντιεξουσιαστική» μάλλον συζητήσιμο. Η κίνηση συνολικά, για γέλια και για κλάματα.

Πρώτα, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ρουβίκωνας έκανε πουρνό πουρνό ντου στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού. Εκεί, τα μέλη του κατηγόρησαν on camera έναν γιατρό (χωρίς ωστόσο να φαίνεται το πρόσωπό του) πως παίρνει φακελάκια από ασθενείς, απειλώντας τον πως αν το ξανακάνει αρχικά θα βγάλουν τα στοιχεία του στη φόρα και εν συνεχεία θα του σπάσουν το κεφάλι (sic). Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν οι κατηγορίες ευσταθούν. Ακόμα όμως και αν ο συγκεκριμένος γιατρός κολυμπάει στην διαφθορά, ακόμα και αν αποτελεί μετεμψύχωση του Μένγκελε εγώ δεν βλέπω ούτε απονομή δικαιοσύνης ούτε αναρχικό ακτιβισμό. Βλέπω απλώς ένα τσούρμο ύποπτους «αγανακτισμένους» πολίτες να «παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους». Πρακτικές που θυμίζουν άλλες εποχές, άλλους ιδεολογικούς χώρους και τριτοκοσμικές χώρες. Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη ομάδα προβαίνει σε τέτοιες ενέργειες. Πριν μερικούς μήνες, ο Ρουβίκωνας είχε πραγματοποιήσει ανάλογη «Επιχείρηση-Αρετή» στον Πεδίον του Άρεως αναζητώντας έμπορους ναρκωτικών και παιδεραστές (ξαναsic).

Σε ό,τι αφορά τον γιατρό πάλι, αν όντως παίρνει φακελάκια γιατί δεν έβγαλαν με τη μία τη φάτσα και το όνομά του στη σέντρα; Προς τι η –ανώνυμη- προειδοποίηση; Γιατί κάποιες κακές γλώσσες θα μπορούσαν να καταλήξουν στο συμπέρασμα πως το "Αν ξαναπάρεις φακελάκι θα δημοσιοποιήσουμε τα στοιχεία σου" ουσιαστικά σημαίνει: "Δώσε μας κατιτίς για να μην δημοσιοποιήσουμε τα στοιχεία σου".

Τουλάχιστον, ο Ρουβίκωνας παραμένει συνεπής: Επιτίθεται στους πάντες εκτός από τους κυβερνητικούς. Και λίγο-πολύ κάνει (έστω και για το θεαθήναι) αυτό που το κράτος (του ΣΥΡΙΖΑ) δεν μπορεί. Έχω την εντύπωση πως αυτή η πρακτική έχει συγκεκριμένη ονομασία. Παρακράτος λέγεται.

Λίγες ώρες αργότερα βγήκε στο φως της δημοσιότητας ένα άλλο επεισόδιο (το οποίο συνέβη το περασμένο Σάββατο) με πρωταγωνιστές «αναρχικούς». Θεωρητικά σαφώς πιο σοβαρό καθώς δεν είχαμε απλό προπηλακισμό όπως στον Ευαγγελισμό αλλά βίαιη καταστροφική επίθεση σε κατάστημα. Στην πραγματικότητα όμως, το γεγονός προσφέρει άφθονο γέλιο. Η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση Αντισπισιστικός Πυρήνας Σφυροφόρων Καταδρομέων που λέτε επιτέθηκε με βαριοπούλες εναντίον του κρεοπωλείου «Ο Γιάννης», στην Οδό Καλλιδρομίου, στα Εξάρχεια. Δεν θα μπω στην ουσία του κατά πόσο είναι έγκλημα να τρώει κανείς κρέας ή όχι. Σέβομαι κάθε άποψη. «Σφυροφόροι Καταδρομείς» όμως; Really? Και είναι δυνατόν να αυτοαποκαλείσαι αναρχικός και να κάνεις επίθεση στο κρεοπωλείο «Ο Γιάννης»; Θα έκαναν ποτέ επίθεση στο κρεοπωλείο «Ο Γιάννης» οι Μπάαντερ-Μάινχοφ ή οι Ερυθρές Ταξιαρχίες;

Ο αντιεξουσιαστικός χώρος έχει σε μεγάλο βαθμό  αλωθεί τα τελευταία  χρόνια στη χώρα μας. Από τότε που η «Επανάστα» έγινε trendy. Αλλά και από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβε πως μπορούσε να τον «αξιοποιήσει» για να αναρριχηθεί στην Εξουσία. Έτσι κι αλλιώς, η έννοια «Αναρχικός» περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα ερμηνειών. Αναρχικός ας πούμε ήταν και ο θρυλικός  Ισπανός Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι. Ως αναρχικός όμως αυτοπροσδιοριζόταν και ο ηθοποιός Γιώργος Πετρόχειλος όταν στην ταινία «Χούλιγκανς» ούρλιαζε πως «Η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols» λίγο πριν αρχίσει να χορεύει έξαλλα με τα εσώρουχά του υπό τους ήχους μιας μουσικής που θύμιζε τα Στρουμφάκια.

Έχω την αίσθηση πως οι κύριοι που ανέφερα σε τούτο το άρθρο καμία σχέση δεν έχουν με τον πρώτο. Αντίθετα, θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό τον δεύτερο. Και όλοι ξέρουμε που έχει ενταχθεί (στην πραγματική του ζωή) ο δεύτερος σήμερα.