Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους τρομοκράτες ως ιδεολόγους - αγωνιστές

Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους τρομοκράτες ως ιδεολόγους - αγωνιστές

Την πρακτική της κυβέρνησης να αντιμετωπίζει τους τρομοκράτες της 17Ν « όχι ως κατά συρροή δολοφόνους, αλλά περίπου ως... ιδεολόγους κοινωνικούς αγωνιστές», καταγγέλλει μιλώντας στο liberal, o βουλευτής της ΝΔ και τομεάρχης Δικαιοσύνης, Νίκος Παναγιωτόπουλος.

Όπως εξηγεί αργά αλλά σταθερά ικανοποιεί αιτήματά τους, βελτιώνει τις συνθήκες κράτησής τους, τους επιφυλάσσει πλέον μια ευνοϊκή μεταχείριση κάνοντας χρήση της επιείκειας των θεσμών της Πολιτείας που αυτοί προσπάθησαν να καταλύσουν διά της τρομοκρατικής-εγκληματικής τους δράσης.

Την ίδια ώρα για την πυρκαγιά στο Μάτι υπογραμμίζει ότι επικοινωνιακή διαχείριση της τραγωδίας έτσι ώστε να περιορισθούν οι κυβερνητικές ευθύνες και να μείνει στο απυρόβλητο ο κ Τσίπρας εξόργισαν τη κοινή γνώμη, ενώ χαρακτηρίζει την Π. Πολάκη ανεκδιήγητο. Τέλος τονίζει ότι η ΝΔ δε θα προχωρήσει σε παρεμβάσεις στη δικαιοσύνης αλλά σε μεταρρυθμίσεις στην συνταγματικά κατοχυρωμένη λειτουργική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.

Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Διαμάντη

- Ο Δημήτρης Κουφοντίνας αλλά και ο Σάββας Ξηρός μεταφέρθηκαν από τις φυλακές Κορυδαλλού. Κάποιοι είπαν ότι πρόκειται για σχέδιο, άλλοι τόνισαν ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει την ατζέντα. Η δίκη σας θέση ποια είναι;

Καταρχάς υποστηρίζουμε ότι οι καταδικασμένοι τρομοκράτες πρέπει να εκτίουν την ποινή τους σε φυλακές υψίστης ασφαλείας -αυτές που έσπευσε να καταργήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ λίγους μήνες αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας- και όχι σε ανοικτού τύπου σωφρονιστικά καταστήματα όπου οι συνθήκες φύλαξης είναι ασφαλώς πιο χαλαρές.

Ας μη ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι έξ αυτών - σίγουρα οι δύο μεταχθέντες- δεν έχουν εκφράσει καμία μεταμέλεια για τα εγκλήματά που διέπραξαν, δεν έχουν δηλώσει τη παραμικρή μετάνοια για τη δολοφονική τους δράση.

Παρά ταύτα, η κυβέρνηση τους αντιμετωπίζει όχι ως κατά συρροή δολοφόνους, αλλά περίπου ως... ιδεολόγους κοινωνικούς αγωνιστές. Αργά αλλά σταθερά ικανοποιεί αιτήματά τους, βελτιώνει τις συνθήκες κράτησής τους, τους επιφυλάσσει μια όχι κ τόσο διακριτική πλέον ευνοϊκή μεταχείριση κάνοντας χρήση της επιείκειας των θεσμών της Πολιτείας που αυτοί προσπάθησαν να καταλύσουν διά της τρομοκρατικής-εγκληματικής τους δράσης. Έτσι όμως προσβάλλει όχι μόνο τη μνήμη αυτών που έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες των εκτελεστών της 17Ν, αλλά και το κοινό περί δικαίου αίσθημα ολόκληρου του ελληνικού λαού.

- Με ερώτησή σας στη Βουλή καταγγείλατε ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης όφειλε να ζητήσει τον πλήρη έλεγχο των παραγόντων που οδήγησαν στο θάνατο περισσότερους από 90 συμπολίτες μας. Γιατί θεωρείται ότι δεν έγινε κάτι τέτοιο; Έχει κάτι να φοβηθεί;

Έχει πλέον καταστεί προφανές ότι η διαχείριση της καταστροφικής πυρκαγιάς στο Μάτι ήταν μια τεράστια κ τραγική εκ του αποτελέσματος αποτυχία. Ήδη έχουν προκύψει παραιτήσεις αρμοδίων, αλλά η αρχική θέση της κυβέρνησης ήταν ότι δεν έγινε κανένα λάθος, οι χειρισμοί ήταν οι καλύτεροι δυνατοί κ έφταιγαν πολλά και διάφορα -η κλιματική αλλαγή, η αυθαίρετη δόμηση, οι παθογένειες του παρελθόντος- αλλά κανείς αρμόδιος. Όμως ήδη γνωρίζουμε για τεράστια προβλήματα συντονισμού, κραυγαλέα έλλειψη επικοινωνίας κ αστοχία στη κατανομή των δυνάμεων πυρόσβεσης, απουσία σχεδίου κ εντολών εκκένωσης, το απόλυτο αλαλούμ κατά τις απολύτως κρίσιμες ώρες.

Η επικοινωνιακή διαχείριση της τραγωδίας έτσι ώστε να περιορισθούν οι κυβερνητικές ευθύνες και να μείνει στο απυρόβλητο ο κ Τσίπρας εξόργισαν τη κοινή γνώμη. Και ύστερα ήρθε ο ανεκδιήγητος κ Πολάκης να δηλώσει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι όλα πήγαν καλά, αλλά οι 92 νεκροί θόλωσαν την εικόνα του τελικού αποτελέσματος -για να πειστεί και ο πλέον δύσπιστος πολίτης ότι η συνολική προσέγγιση της κυβέρνησης στην πολύνεκρη τραγωδία δεν είναι μόνο κυνική, αλλά κ απάνθρωπη.

-Το αφήγημα της κυβέρνησης για τα αίτια της πυρκαγιάς στο Μάτι κινείται γύρω από την ανεξέλεγκτη δόμηση και την ύπαρξη των αυθαιρέτων. Είναι τελικά αυτό το πρόβλημα ή τα αίτια πρέπει να αναζητηθούν κάπου αλλού;

Θεωρούμε ότι η διεξαγόμενη έρευνα της δικαιοσύνης για τα αίτια και τις πιθανές ευθύνες της πολύνεκρης τραγωδίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορισθεί στο ζήτημα της αυθαίρετης δόμησης. Βέβαια και σε αυτό το επίπεδο, οι 1600 και πλέον ανεκτέλεστες αποφάσεις κατεδάφισης αυθαιρέτων ...κατόπιν ενεργειών και παρεμβάσεων υπουργών της κυβέρνησης εδώ και τρία χρόνια απλά προσθέτουν στο συνολικό κάδρο της παθογένειας και εν ενεργεία υπουργούς.

Όμως από κει και πέρα, στο ζήτημα της αναζήτησης, του επιμερισμού και της απόδοσης ευθυνών υπάρχει το δεδομένο σωρείας λανθασμένων χειρισμών που ανάγονται σε πράξεις και παραλείψεις προσώπων που είχαν την αρμοδιότητα και επομένως το βάρος της διαχείρισης της συγκεκριμένης κατάστασης. Όλα πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος και λεπτομερειακά. Το να περιορίζει κανείς το πρόβλημα στην αυθαίρετη δόμηση ισοδυναμεί με απόπειρα απόκρυψης αυτών των ευθυνών, ή έστω προσπάθεια «θολώματος» της εικόνας, όπως θα το διατύπωνε ο κ Πολάκης.

-Ο πρωθυπουργός ανέλαβε την πολιτική ευθύνη της τραγωδίας. Εκτιμάται ότι αυτό θα έπρεπε να «συνοδεύεται» και από παραιτήσεις;

Όταν ο κ Τσίπρας ανέλαβε γενικώς κ αορίστως την αφηρημένη πολιτική ευθύνη για την τραγωδίας, η εικόνα του -αλλά κ η συνολική εικόνα της κυβέρνησής του- είχε ήδη υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά στα μάτια της κοινής γνώμης.

Οι παραιτήσεις που ακολούθησαν έγιναν πολύ αργά -too little, too late, όπως λένε οι Αγγλοσάξονες- για να πιστωθεί κάποια ευθιξία στους κυβερνώντες. Άλλωστε μόλις πριν από λίγες μέρες οι παραιτηθέντες δήλωναν και χαρακτηρίζονταν αλάνθαστοι...

Αν η κυβέρνηση επιδείκνυε στην ουσιαστική διαχείριση της κρίσης την ίδια σπουδή και μεθοδικότητα που επέδειξε στην επικοινωνιακή της διαχείριση, τότε σίγουρα η καταστροφή θα ήταν μικρότερη. Αυτό όμως δεν συνέβη. Και δεν θα μπορούσε να συμβεί αν αναλογιστούμε την παροιμιώδη διαχειριστική ανικανότητα που την διακρίνει παντού.

- Η Νέα Δημοκρατία επιμένει να μιλά για ένα τέταρτο Μνημόνιο, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζει φιέστες για την έξοδο από το Μνημόνιο. Τελικά πόσο καθαρή είναι αυτή η έξοδος;

Το τρίτο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, άλλως Μνημόνιο, θα λήξει τον Αύγουστο. Η τραγωδία στο Μάτι μάλλον δεν θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να διοργανώσει φιέστες, αν και ο κ. Κουβέλης έδωσε απτόητος τον τόνο τις προάλλες, δηλώνοντας ότι αντιλαμβάνεται τον πόνο «αλλά στις 21/8 βγαίνουμε από τα μνημόνια» - τι είναι άραγε 92 νεκροί μπροστά σε τόση ευτυχία;

Η πραγματικότητα όμως επιμένει, και καταρρίπτει το αφήγημα της καθαρής εξόδου. Μετά τον Αύγουστο θα παραμείνουν τα συμφωνημένα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα -3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022, 2,2% μέχρι το 2060- που εγγυώνται την ασφυκτική παράταση της λιτότητας. Θα παραμείνουν η ασφυκτική εποπτεία από τους ευρωπαϊκούς εποπτικούς μηχανισμούς και η υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας στο υπερταμείο μέχρι το 2115.

Οι περικοπές συντάξεων ύψους πλέον των 3 δισ. έχουν ήδη ψηφιστεί από την κυβερνητική πλειοψηφία και θα τεθούν σε ισχύ από 1/1/2019, μαζί με τη μείωση του αφορολόγητου. Η υπερφορολόγηση απομυζά το διαθέσιμο εισόδημα των εξαντλημένων από τα βάρη νοικοκυριών, το ασφαλιστικό σύστημα καρκινοβατεί όπως και η επενδυτική δραστηριότητα, ενώ το τραπεζικό σύστημα αδυνατεί να τροφοδοτήσει την πραγματική οικονομία με ρευστότητα. Όλο και περισσότεροι διαβιούν στο όριο ή και κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ οι πλέον προσοντούχοι της αγοράς εργασίας αναζητούν καριέρα στο εξωτερικό λόγω έλλειψης προοπτικής στη χώρα.

Με αυτές τις πραγματικές συνθήκες η έξοδος στις αγορές είναι εξαιρετικά επισφαλής άσκηση. Ποια «καθαρή έξοδος» λοιπόν; Το μόνο που φαίνεται μπροστά είναι πολλή και δύσκολη ανηφόρα....

- Έχετε πολλές φορές καταγγείλει ότι η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε ωμές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη. Ποιες θα είναι οι παρεμβάσεις της ΝΔ σε περίπτωση που αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.

Οι παρεμβάσεις της ΝΔ στη δικαιοσύνη ασφαλώς και δεν έχουν καμία σχέση με τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στη δικαιοσύνη. Οι τελευταίες έχουν να κάνουν με συστηματική και μεθοδευμένη απόπειρα χαλιναγώγησης και εργαλειοποίησης της δικαιοσύνης, προκειμένου αυτή να εξυπηρετεί τις πολιτικές επιδιώξεις της κυβέρνησης, όπως για παράδειγμα η στοχοποίηση και εξόντωση πολιτικών αντιπάλων και πάσης φύσεως αντιφρονούντων.

Τρανό παράδειγμα αυτών των μεθοδεύσεων η σκευωρία της Novartis, που στηρίχθηκε σε επικεφαλής ως προς την αξιοπιστία τους μάρτυρες και αναπέμφθηκε άρον άρον από την Βουλή στη τακτική δικαιοσύνη.

Εμείς στη ΝΔ δεν μιλάμε για παρεμβάσεις, αλλά για μεταρρυθμίσεις στην συνταγματικά κατοχυρωμένη λειτουργική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα έχουν ως στόχο την βελτίωση τόσο της ταχύτητας, όσο και της ποιότητας απονομής της σε όλες της βαθμίδες κρίσης και όλα τα επίπεδα.

Και τούτο γιατί αντιλαμβανόμαστε τη Δικαιοσύνη όχι μόνο ως βασικό πυλώνα του κράτους δικαίου, αλλά και σαν δυνητικό μοχλό ανάπτυξης, εάν κ εφόσον λειτουργεί γρήγορα κ αποτελεσματικά. Τα προβλήματα του συστήματος είναι πολλά, τόσο σε επίπεδο βασικών υποδομών όσο και σε αυτά της εύρυθμης διεξαγωγής της δίκης στα ποινικά, αστικά και διοικητικά δικαστήρια. Και βέβαια δεν θα πρέπει ν/αγνοήσουμε ούτε την ανάγκη βελτίωσης του προβληματικού σωφρονιστικού συστήματος, ούτε την αντιμετώπιση του φαινομένου της πολυνομίας και κακονομίας που υπονομεύει την εύρυθμη απονομή δικαιοσύνης. Όμως το στοίχημα είναι τεράστιο, και αποτελεί μεταξύ άλλων και βασική στρατηγική προτεραιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Συνεπώς υπάρχει πολλή, πάρα πολλή δουλειά μπροστά μας.