Του Νίκου Ρωμανού*
Το σημερινό άρθρο το υποσχέθηκα σε έναν φίλο στο Twitter που μου ασκεί σταθερά πολύ έντονη κριτική… Σε ένα από τα πολλά επικριτικά του σχόλια με προκάλεσε να γράψω για την διαφθορά και την διαπλοκή. Του το υποσχέθηκα! Και εγώ σε αντίθεση με αυτόν που ψήφισε ο Twitterικός μου φίλος τις τηρώ τις υποσχέσεις μου…
Η διαφθορά και η διαπλοκή είναι παγκόσμια φαινόμενα. Φαινόμενα που συναντιούνται σε όλα τα διαφορετικά επίπεδα της καθημερινότητας, της κοινωνίας και της ζωής μας. Η φοροδιαφυγή, το ρουσφέτι, το σβήσιμο προστίμου, το «κονέ» που σε έφτιαξε στον στρατό, το φακελάκι, το ποσοστό επί μιας συμφωνίας στον μεσάζοντα, το γρηγορόσημο, το πολιτικό μαύρο χρήμα, τα «στραβά μάτια» σε μια παρανομία, ο αυθαίρετος ημιυπαίθριος, η φωτογραφική διάταξη κοκ αποτελούν μερικά μόνο παραδείγματα. Βασική αρχή που όσο και αν μας είναι δυσάρεστο ΠΡΕΠΕΙ να θυμόμαστε είναι πως η διαφθορά μοιάζει με τον χορό. Θέλει δύο… Για την ακρίβεια θέλει τουλάχιστον δύο… Οπότε για κανένα είδος διαφθοράς και διαπλοκής δεν φταίει ΠΟΤΕ μόνο ένας ή μόνο μια κατηγορία συμπολιτών μας.
Σημαντικό είναι επίσης να θυμηθούμε πως στην Ελλάδα τους όρους «διαπλοκή» και «διαπλεκόμενα» εισήγαγε στον δημόσιο διάλογο ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σήμερα ο Αλέξης κάνει σημαία του τους όρους που εισήγαγε στον δημόσιο διάλογο ο πατέρας του Κυριάκου (με την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας) με καθυστέρηση 20 ετών… Και κάπως έτσι φτάνουμε να θεωρείται πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του συλλογικού μας υποσυνείδητου το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς… Γιατί; Πως; Από πού και ως που; Δεν μπήκαμε ποτέ στην διαδικασία να αναρωτηθούμε. Δεν μπήκαμε ποτέ στην διαδικασία να το αμφισβητήσουμε λογικά. Το ότι από την μία πλευρά είχαμε ένα κόμμα που αυτοπροσδιοριζόταν ως πιο ηθικό και «θεωρητικά» δεν είχε κυβερνήσει (αν και κυβερνούσε επί χρόνια τα ιδεολογικά κινήματα, τον συνδικαλισμό, τις τοπικές κοινωνίες, τους κοινωνικούς φορείς κτλ), ενώ από την άλλη είχαμε κόμματα που κυβερνούσαν, εναλλάσσονταν στις θέσεις ευθύνης αλλά δεν άρθρωσαν ποτέ δομημένο αντίλογο, μας κατέστησε υποσυνείδητα κοινωνούς αυτής της πεποίθησης: "Ο Σύριζα θα τιμωρήσει τους διεφθαρμένους", Ο Σύριζα θα χτυπήσει τη διαπλοκή", "Ο Σύριζα είναι καθαρός, δεν είναι σαν τους άλλους", ”Δεν τον «κρατάνε» όπως τους προηγούμενους” κοκ.
Η πρώτη διαπίστωση προϋποθέτει πως αποδεχόμαστε οτί η απονομή δικαιοσύνης εξαρτάται από το ποιός κυβερνάει κάθε στιγμή. Γιατί φυσικά η αποκάλυψη σκανδάλων, η διασφάλιση κανόνων, η εύρεση και τιμωρία ενόχων κτλ δεν είναι δουλειά των πολιτικών στις πολιτισμένες χώρες. Είναι δουλειά της δικαιοσύνης και των ανεξάρτητων αρχών. Ο μόνος τρόπος με τον οποίον εμπλέκονται οι πολιτικοί είναι ο άθλιος νόμος περί ευθύνης υπουργών η αλλαγή του οποίου απαιτεί συνταγματική αναθεώρηση την οποία ζήτησε ο Σαμαράς και αρνήθηκε ο Τσίπρας οδηγώντας τη χώρα σε εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 (και πριν από αυτό την είχε ζητήσει ο Καραμανλής και την είχε αρνηθεί ο ΓΑΠ). Αν δεν αλλάξει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών ώστε ο πολιτικός να έχει την ίδια ακριβώς αντιμετώπιση με τον απλό πολίτη τότε κοροιδευόμαστε όταν μιλάμε για πόλεμο στη διαφθορά.
Ξεκινώντας λοιπόν από αυτήν την «στρεβλή» βάση πάμε να δούμε τι έγινε σε αυτόν τον τομέα το 2012-2014 (επί του κακού και διεφθαρμένου Σαμαρά) και τι έγινε το 2015-2016 (επί του καλού και πατριώτη Τσίπρα).
2012-2014
1. Καταδίκη και φυλάκιση Άκη
2. Καταδίκη Γιάννου
3. Φυλάκιση Κοντομηνά
4. Φυλάκιση Κουρή
5. Εισαγγελική ''Ερευνα για το Αθήνα 2004 ( Γιάννα Αγγελοπούλου)
6. Εξεταστική επιτροπή για την λίστα Λαγκάρντ
7. Φυλάκιση Παπαγεωργόπουλου
8. Φυλάκιση Λαυρεντιάδη
9. Φυλάκιση μελών και ηγετικής ομάδας Χρυσής Αυγής
10. Απομάκρυνση γιατρών με φακελάκια, διεφθαρμένων δημοσίων υπαλλήλων, διευθυντών πολαιοδομίας κτλ (με ταυτόχρονη εισαγγελική έρευνα για όλες τις αντίστοιχες υποθέσεις).
11. Απομάκρυνση δημοσίων υπαλλήλων με πλαστά πτυχία
12. Καθιέρωση οικονομικού εισαγγελέα
13. Αύξηση προστίμων για φοροδιαφυγή
14. Αύξηση εσόδων από φοροδιαφυγή
15. Αύξηση ξένων επενδύσεων (βασικό εμπόδιο στις οποίες αποτελεί διαχρονικά η διαφθορά)
2015-2016
1. Αποφυλάκιση πολλών από τους παραπάνω συμπεριλαμβανομένων και όλων των μελών της ΧΑ (με τους οποίους τώρα ετοιμάζονται να ψηφίσουν τον εκλογικό νόμο).
2. Επ'αόριστον αναβολή της δίκης Siemens
3. Ψήφιση νόμου για τριγωνικές συναλλαγές (2015) με εξαιρέσεις και δωράκια σε μεγαλοδιαπλεκόμενους φίλους
4. Ψήφιση σκανδαλώδους διάταξης για τις πολιτικές offshore με ακόλουθη κωλοτούμπα μετά την κατακταυγή (και ψήφιση νέας καταφανώς αντισυνταγματικής διάταξης)…
5. Επιστροφή γιατρών με φακελάκια και λοιπών διεφθαρμένων δημοσίων υπαλλήλων με τον Νόμο Κατρούγκαλου.
6. “Επιστροφή” δημοσίων υπαλλήλων με πλαστά πτυχία
7. «Κατάργηση» Διαύγειας: Ψήφιση τροπολογίας (2015) που εισήγαγε εξαιρέσεις στον μέχρι τότε θεμελιώδη αρχή του προγράμματος, πως η έναρξη ισχύος των διοικητικών πράξεων ταυτίζεται με την ημερομηνία ανάρτησης τους. Η τροπολογία έδινε περιθώρια μέχρι το τέλος του επόμενου έτους για την ανάρτηση μιας διοικητικής πράξης, καταργώντας ουσιαστικά στην πράξη την θεμελιώδη αρχή της «Διαύγειας»…
8. Κατάργηση ΕΣΡ
9. «Καπέλωμα» ΚΕΕΛΠΝΟ (χαρακτηριστικό παράδειγμα η στελέχωση ΜΕΘ όπου ο Υπουργός ακύρωσε και υποκατέστησε κανονικότατα το ΚΕΕΛΠΝΟ).
10. Φωτογραφική επιβολή ορίου ηλικίας στα εν ενεργεία μέλη όλων των Ανεξαρτήτων Αρχών (επιβλήθηκε με το Νόμο Κατρούγκαλου 4325/2015).
11. Μαγείρεμα μέσω φωτογραφικών διατάξεων και άμεσων πρωτοφανών παρεμβάσεων στην επετηρίδα της Δικαιοσύνης και την διοικητική ιεραρχία ανεξάρτητων αρχών.
12. Άρση της ανεξαρτησίας της επιτροπής Ανταγωνισμού, με αλλαγή του χάρτη πειθαρχικών παραπτωμάτων της επιτροπής (μεταξύ άλλων). Χαρακτηριστικά, πειθαρχικό παράπτωμα θεωρείται πλέον η μη συμμόρφωση με απόφαση ή πράξη του αρμόδιου υπουργού…
13. Αλλαγή του νόμου για τις προμήθειες δημοσίων έργων ώστε να επιτρέπονται οι απευθείας αναθέσεις (σε άσυλα και χώρους υποδοχής λαθρομεταναστών χωρίς δημοσίευση διαγωνισμού).
14. Νόμος Παπαγγελόπουλου που αποδυναμώνει συνολικά την δικαιοσύνη…
15. Προκλητική μείωση προστίμων για φοροδιαφυγή
16. Μείωση ξένων επενδύσεων (βασικό εμπόδιο στις οποίες αποτελεί διαχρονικά η διαφθορά)
17. Δημοσιοποίηση Μεγαλοοφειλετών- Τραγέλαφος: Η συντριπτική πλειοψηφία των ονομάτων στην λίστα ήταν φυλακισμένοι, πτωχευμένοι και πεθαμένοι επιχειρηματίες… Με αποτέλεσμα φυσικά το εν δυνάμει έσοδα να μην έχουν καμία σχέση με αυτά που παρουσιάστηκαν…
18. Νέος νόμος για τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες. Δεν θα σταθώ στον τρόπο, στα κίνητρα, στα συμφέροντα που εξυπηρετεί κτλ. Θα σταθώ μόνο στην ουσία του σκεπτικού. Μας είπαν πως δεν αντέχει η διαφημιστική αγορά αυτήν την στιγμή πάνω από 4 άδειες. Δεν στέκομαι ούτε στα χαρακτηριστικά και την αξιοπιστία της υποτιθέμενης μελέτης που εξάγει αυτό το συμπέρασμα. Αν υιοθετούν την νομοθέτηση ανώτατου αριθμού τηλεοπτικών αδειών με βάση το τι αντέχει η αγορά γιατί να μην γίνει το ίδιο και για τις άδειες δημοσιογράφων, sites, ραδιοφωνικών σταθμών, σκιτσογράφων, δικηγόρων, γιατρών, χασάπικων, εστιατορίων, ηλεκτρολόγων κτλ… Και αφού μας πουν πόσες άδειες κάθε ειδικότητας αντέχει η αγορά, να μας πουν και πόσους δημοσίους υπαλλήλους αντέχει η τσέπη μας…
Επιπλέον, μειώνοντας τις άδειες μένουν λιγότεροι εν δυνάμη «διαπλεκόμενοι» να μοιραστούν την ίδια πίτα. Αρά ουσιαστικά κάθε «διαπλεκόμενος» παίρνει μεγαλύτερο κομμάτι. Επομένως ενδυναμώνουν τους συγκεκριμένους επιχειρηματίες με αποτέλεσμα να μπορούν να ασκήσουν μεγαλύτερη επιρροή. Πολύ απλά αυξάνουν την διαπλοκή! Την ενδυναμώνουν!
19. Καμία σοβαρή απάντηση, καμία συζήτηση, καμία αποπομπή στελέχους ή υπουργού για οποιαδήποτε από τις δεκάδες υπόθεσεις με οσμή σκανδάλου που είδαν το φως της δημοσιότητας. Παραθέτω χαρακτηριστικά τις υποθέσεις Φλαμπουράρη και Κατρούγκαλου, τις αποκαλύψεις Βαρουφάκη, Γκαλμπρέιθ, Βγενόπουλου, Πρέσβη Βενεζουέλας, Ψυχάρη, Τριανταφυλλόπουλου, offshore Αυγής κοκ. Η λίστα είναι πολύ μεγάλη… Τέτοια συγκάλυψη, τέτοια άκρα του τάφου σιωπή για ότι και αν αποκαλύπτεται ή συζητιέται δεν θυμάμαι ποτέ ξανά. Οι «παλιοί» θυμάμαι να διώχνουν υπουργούς επειδή είχαν αδήλωτο τον κηπουρό τους στο ΙΚΑ. Οι «νέοι» τους κρατάνε (μαζί με όλα τους τα σόγια) ακόμα κι αν έχουν αδήλωτη πώληση ΑΕ στην εφορία...
Κάντε τη σύγκριση και συμπεράνετε μόνοι σας ποιός πολέμησε την διαφθορά περισσότερο. Ποιος την πολέμησε στην πράξη και ποιος την πολέμησε όπως έσκισε τα μνημόνια. Ποιος ισχυροποίησε και ποιος αποδυνάμωσε την δικαιοσύνη και τις ανεξάρτητες αρχές που είναι τα μόνα όπλα ενός ευνομούμενου κράτους στην μάχη αυτή… Κάντε την σύγκριση και συμπεράνετε μόνοι σας ποιος έχει το ηθικό πλεονέκτημα…
και ποιος το μυθικό πλεονέκτημα…
*Ο Νίκος Ρωμανός είναι Επιχειρηματίας - Ψυχολόγος, MBA, BA Psychology
