Μπουμ...

Μπουμ...

Το κακό είναι ότι στο τέλος ο καθηγητής με το αγγελικό πρόσωπο, ο δόκτωρ Σόιμπλε, έχει πάντα δίκιο! Το καλό είναι ότι οι Γερμανοί έχουν ήδη δώσει πολλά λεφτά για να αφήσουν το πλοίο να βυθιστεί αύτανδρο. Το κακό είναι ότι δώσαμε σε παιδιά σπίρτα και τα στείλαμε να φυλάξουν την μπαρουταποθήκη. Το πολύ κακό είναι ότι δεν είχαμε άλλους να στείλουμε. Άρα; Η μπαρουταποθήκη θα σκάσει...

Το να παρακαλάει κανείς να σκάσει η χώρα για να δικαιωθεί πολιτικά είναι βλακεία πρώτου βαθμού! Χειρότερα, συναγωνίζεται τον Ηλίθιο και τον Πανηλίθιο. Το να μην βλέπουμε, όμως, την πραγματικότητα, επειδή αυτή δεν μας αρέσει, είναι εξίσου κουτό. Η χώρα, δυστυχώς, πάει από το κακό στο χειρότερο. Και γι'' αυτό δεν φταίει ούτε ο Σόιμπλε, ούτε η Μέρκελ. Φταίει ο λαϊκισμός του πολιτικού μας συστήματος και η επιμονή του ελληνικού λαού να πιστεύει ότι υπάρχει τρόπος να κάνουμε το τέλειο έγκλημα. Να μην πληρώσουμε τα οφειλόμενα!

Καταλαβαίνουμε την αγωνία των πολιτικών στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ να χρεώσουν στον κ. Τσίπρα το μοιραίο. Είναι αλήθεια ότι η κατάσταση έχει επιδεινωθεί σημαντικά τους τελευταίους μήνες, καθώς έγιναν όλα όσα έπρεπε να κάνει κάποιος ο οποίος ήθελε οπωσδήποτε να αυτοκτονήσει. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι η κατάσταση ήταν προηγουμένως ιδανική. Καλύτερη; Σαφέστατα. Αλλά όχι ότι αυτή που θα μας οδηγούσε σε μία βιώσιμη ανάπτυξη.

Είναι αλήθεια ότι η Οικονομία είχε αρχίσει πριν από έναν χρόνο να παρουσιάζει σοβαρά σημάδια ανάκαμψης. Σαν να σηκώνει κάποιος ελαφρά τα βλέφαρα έπειτα από μία μακρά περίοδο που βρισκότανε σε κώμα. Για τους συγγενείς είναι ένα σημάδι από τον Θεό, αλλά για τον ίδιο τον ασθενή δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα συνέλθει...

Το πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η έλλειψη παραγωγικής βάσης. Οι πολιτικές δυνάμεις αρέσκονται να διαπιστώνουν το πρόβλημα, αλλά παραμένουν πιστές σε πρακτικές οι οποίες και είναι υπεύθυνες για το γεγονός ότι βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε. Να είμαστε ξεκάθαροι: Η χώρα δεν κινδυνεύει να σκάσει, επειδή στο τιμόνι της είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Θα έσκαγε αργά ή γρήγορα.

Αυτό μπορεί να στεναχωρεί ορισμένους που αδυνατούν ακόμη και σήμερα να κατανοήσουν την ολέθρια συνεισφορά των σοσιαλδημοκρατών τα τελευταία πέντε χρόνια και με τη χώρα να βαδίζει σταθερά προς την Κόλαση της χρεοκοπίας, αλλά είναι μία πραγματικότητα. Εκτός κι αν ο ΕΝΦΙΑ, η εκδικητική στάση του ΟΑΕΕ προς τα άεργα και χρεοκοπημένα πρώην ασφαλισμένα μέλη του και η καταστροφή της μεσαίας τάξης ήταν έργα κάποιου πράκτορα του εχθρού που είχε μυστικό έργο να δυσφημίσει τον καπιταλισμό!

Η επόμενη ημέρα θα είναι οδυνηρή για όλους μας. Για τους φίλους και τους αντιπάλους του Αλέξη Τσίπρα. Οι επόμενες ημέρες μετά από το «μπουμ» δεν θα είναι ευχάριστες. Το αντίθετο, θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Η αποτυχία της κυβέρνησης Τσίπρα δεν είναι κάτι που θα πρέπει να εύχεται ούτε ο χειρότερος εχθρός του. Στην πραγματικότητα θα είναι μία βαθιά μαχαιριά στην καρδιά του ελληνισμού.

Αν υπήρχε συγκροτημένη πολιτική αντιπρόταση στη λαίλαπα της σημερινής κυβέρνησης, θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπήρχε μία πιθανότητα να βγει κάτι καλό από αυτό το ναυάγιο, αν μπορεί ποτέ να υποστηρίξει κανείς κάτι τέτοιο. Αλλά δεν υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο. Όχι υπό τις παρούσες συνθήκες και με βάση τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς. Τουλάχιστον, όχι ακόμη!

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]