ΜΜΕ ακούσιοι κυβερνητικοί σύμμαχοι

Του Γιάννη Παντελάκη

Η κυβέρνηση διαθέτει ένα ισχυρό πλεονέκτημα το οποίο σε μας τους δημοσιογράφους δεν αρέσει ν'' αναφερόμαστε. Την αναξιοπιστία πολλών δημοσιογράφων και ΜΜΕ που λόγω του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν, μετατρέπονται σ'' έναν πολύτιμο σύμμαχό της. Είναι σχεδόν κοινά αποδεκτό ότι η κυβέρνηση είναι ικανή να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, να επικαλείται ανυπόστατα επιχειρήματα και να μεταθέτει το κέντρο ενδιαφέροντος σημαντικών αποφάσεων. Τα κάνει όλα αυτά με εξαιρετικά αποτελεσματικό τρόπο, η στρατηγική της είναι επιτυχημένη. Η απάντηση σ αυτήν, δεν θα μπορούσε να προέλθει από πουθενά αλλού παρά από τα μέσα ενημέρωσης.

Όταν ένα συντριπτικά μεγάλο μέρος των ΜΜΕ και εκπροσώπων του έχουν χάσει σε σημαντικό βαθμό την αξιοπιστία και εγκυρότητά τους, οι απαντήσεις στην κυβερνητική προπαγάνδα δεν μπορούν να είναι πειστικές. Η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται το αντικειμενικό αυτό δεδομένο της αναξιοπιστίας και πολλαπλασιάζει τις δόσεις προπαγάνδας. Κάθε ημέρα και εμφανίζεται πιο επίμονη στην διαστρέβλωση των γεγονότων, ακόμα και των δικών της αποφάσεων που δεν δέχονται δεύτερη ανάγνωση. Η κυβέρνηση θα δώσει πολλές αναγνώσεις. Με το μνημόνιό της, η κυβέρνηση έχει δεσμεύσει την χώρα μέχρι το 2022 τουλάχιστον. Παρόλα αυτά ισχυρίζεται ότι τον Αύγουστο μας βγάζει από τα μνημόνια. Αυτή την ολοφάνερη προπαγάνδα επιχειρούν ν'' αποκαλύψουν πολλά ΜΜΕ αλλά συχνά δεν τα καταφέρνουν καθόλου ικανοποιητικά.

Αρκετοί πολίτες-όπως δείχνουν όλες οι μετρήσεις των διαθέσεων της κοινής γνώμης-υιοθετούν την κυβερνητική εκδοχή παρότι πρόκειται για ένα σκαστό ψέμα.Πολλά Μέσα αδυνατούν να πείσουν την κοινωνία για το ποια είναι η αλήθεια παρότι σε πολλές περιπτώσεις έχουν το αντικειμενικό δίκιο με το μέρος τους. Το αυτονόητο, δεν είναι πάντα αυτονόητο όσο και αν φαίνεται τέτοιο. Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ιδιαίτερα ο πρώτος, πέτυχαν πριν καν αναλάβουν την εξουσία να εκμεταλλευτούν ένα αντικειμενικό πρόβλημα πολλών ΜΜΕ. Τις σχέσεις διαπλοκής που είχαν και την αναξιοπιστία που τα συνόδευε. Το δεύτερο παρεπόμενο του πρώτου. Το πρόβλημα μεγεθύνθηκε και οι λογικές των «βοθροκάναλων» (κατά τον άκομψο χαρακτηρισμό Πολάκη), έπιασαν τόπο σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Ακριβώς και επειδή είχαν μια πραγματική βάση.

Την ίδια εποχή που ο Τσίπρας αναζητούσε υπόγειες συμμαχίες με εκπροσώπους ισχυρών Μέσων Ενημέρωσης, πολλαπλασίαζε την κριτική του σ αυτά. Η στρατηγική αυτή πέτυχε σε μεγάλο βαθμό και όχι μόνο πριν κερδίσουν την εξουσία αλλά και έως τώρα. Η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει την δική της διαπλοκή, μειώνει προκλητικά τους φόρους στους καναλάρχες, επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό πολλά ΜΜΕ, ωστόσο εξακολουθεί να εμφανίζεται ως η αντίπαλός τους.

Απέναντι σ αυτή την πραγματικότητα, πολλά ΜΜΕ που θα μπορούσαν ν αποκαλύψουν την πραγματικότητα ακόμα και όταν επιχειρούν να το κάνουν, αυτό γίνεται με αναποτελεσματικό τρόπο. Η χαμένη τους αξιοπιστία δεν βοηθά, πολλοί που βλέπουν τηλεόραση, διαβάζουν εφημερίδες ή ιστοσελίδες, δεν τα πιστεύουν. Μια χθεσινή έρευνα (της εταιρείας Pew) που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε 38 χώρες, έδειξε ότι οι Έλληνες έχουν την χαμηλότερη εμπιστοσύνη στα Μέσα Ενημέρωσης, βρισκόμαστε στην τελευταία θέση σε όλες τις κατηγορίες (αμερόληπτη και έγκυρη παρουσίαση των γεγονότων κ.α.).