Του Γιάννη Κουζηνού
Τα πιόνια στην σκακιέρα έχουν στηθεί από καιρό. Μια παρτίδα για πολύ γερά νεύρα. Τουλάχιστον για τα νεύρα των "θεατών" πολιτών που διψάνε για ένα γρήγορο τέλος και διευθέτηση του στοιχήματος. Το αποτέλεσμα της παρτίδας είναι προφανές πλέον ότι είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Όχι μεταφορικά αλλά κυριολεκτικά. Οι πολίτες θεατές έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ του ενός παίκτη και μάλιστα τον πιέζουν για πιο επιθετική τακτική. Θεωρητικά, δηλώνουν διατεθειμένοι να θυσιαστούν σαν πιόνια για να έρθει η πολυπόθητη νίκη σε μια κατά μέτωπο επίθεση κατά του αντιπάλου. Όπως όμως και στο σκάκι, έτσι και στην πολιτική είναι αδύνατο να αντιληφθούμε πλήρως την τακτική παρά μόνο λίγο πριν το τέλος της παρτίδας.
Πέρα από τον στόχο που είναι διαφορετικός αλλά ξεκάθαρος για τις δύο πλευρές,το καθεστώς προσπαθεί να παραμείνει στην εξουσία και η αντιπολίτευση προσπαθεί να φέρει την αλλαγή, είναι φανερό ότι οι δύο παίκτες παίζουν όχι μόνο με διαφορετική τακτική αλλά και με διαφορετικούς κανόνες.
Η αντιπολίτευση μέχρι σήμερα ακολουθεί με θρησκευτική ευλάβεια τους κανόνες που πηγάζουν από το Σύνταγμα και τους νόμους και η κυβέρνηση εδώ και καιρό κινείται εντελώς εκτός ορίων του Συντάγματος χρησιμοποιώντας σαν δικαιολογία πάντα την δέσμευση της στον λαό, τον Τσάβες και την επανάσταση. Σε ποιον λαό όμως έχουν δεσμευθεί; Στον λαό που κάποτε τους έδωσε την εξουσία; Στον λαό που έδωσε 65% στους αντιπροσώπους της αντιπολίτευσης στις τελευταίες εκλογές για το Κοινοβούλιο ή στον λαό που στις δημοσκοπήσεις σε ποσοστό 85% ζητούν την παραίτηση του Μαδούρο και προκήρυξη νέων εκλογών; Με αλλά λόγια τα ρητορικά βέλη περί λαού προέρχονται από μια άδεια φαρέτρα. Αυτός όμως είναι και ο λόγος που αυτά τα βέλη δεν βρίσκουν πια στόχο.
Δημιουργούν όμως μεγάλο εκνευρισμό στον κόσμο που όχι μόνο έχει κουραστεί με αυτή την αδιέξοδη ρητορική αλλά η ανέχεια η πείνα και η απελπισία του τον έχει κάνει ανυπόμονο και απαιτητικό με την αντιπολίτευση. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι στην αντιπολίτευση θα παίξουν το χαρτί της νομιμότητας μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Μέχρι να γίνει απόλυτα ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος ειρηνικής και Δημοκρατικής αλλαγής της πολιτικής κατάστασης στην χώρα.Εάν και εφόσον το Ανώτατο Δικαστήριο δεν σταματήσει την διαδικασία, την άλλη εβδομάδα στις 26-27-και 28 Οκτωβρίου θα διεξαχθεί η δεύτερη φάση για την ενεργοποίηση του δημοψηφίσματος ανάκλησης.
Στην αντιπολίτευση το γνωρίζουν,και ίσως πρέπει να γίνει κατανοητό και από τον κόσμο,ότι οτιδήποτε και να γίνει χαμένο θα είναι το καθεστώς. Εάν τελικά το Ανώτατο Δικαστήριo αναβάλει η ακυρώσει την διαδικασία θα λύσει τα χέρια της αντιπολίτευσης που θα μπορέσει να μιλήσει ελεύθερα για κατάλυση του πολιτεύματος και πιθανώς θα είναι και η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της υπομονής του κόσμου.Αν από την άλλη δεν τολμήσουν αναβολή και ακύρωση είναι σίγουρο ότι το αποτέλεσμα θα είναι σαρωτικό.
Να υπενθυμίσω εδώ ότι το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο ζητά συλλογή υπογραφών ίσες με το 20% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων σε κάθε πολιτεία ξεχωριστά,όρος που είναι αντίθετος και με την συνήθη πρακτική στην χώρα,το Σύνταγμα και την κοινή λογική. (Είδηση της τελευταίας στιγμής. Χθες τα ξημερώματα το Ανώτατο Δικαστήριο της Βενεζουέλας έκρινε Συνταγματικό τον όρο του Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου για συλλογή υπογραφών ίσες με το 20% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων σε κάθε πολιτεία ξεχωριστά. Για να καταλάβετε τον παραλογισμό φανταστείτε ένα δημοψήφισμα που στην επικράτεια το ναι θα έπαιρνε λόγου χάρη 65% αλλά επειδή σε ΕΝΑ νομό το αποτέλεσμα θα ήταν αντίθετο θα κέρδιζε το όχι.)
Με αυτό τον αντισυνταγματικό όρο,τον οποίο η αντιπολίτευση δεν αποδέχεται,υπάρχει σοβαρή πιθανότητα ο στόχος να μη επιτευχθεί. Τυπικά τουλάχιστον αφού αν η αντιπολίτευση καταφέρει να μαζέψει 7-8 εκατομμύρια υπογραφές,περισσότερες δηλαδή από της ψήφους που έλαβε κατά την εκλογή του ο Μαδούρο, στην ουσία ο λαός θα έχει μιλήσει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο. Το πολιτικό κόστος,αν σε αυτή την περίπτωση τολμήσουν να ανακοινώσουν ότι ο στόχος δεν επετεύχθη,θα είναι τεράστιο και δυσβάστακτο. Θα ήταν καλό λοιπόν πριν αρχίσουμε τις πορείες χωρίς γυρισμό προ το Προεδρικό Μέγαρο να κάνουμε λίγη ακόμα υπομονή ωσότου όλα τα πιόνια και όλη η τακτική να ξεδιπλωθεί στην σκακιέρα. Έτσι κι αλλιώς ο "Βασιλιάς" είναι πλέον γυμνός και έχει ήδη πέσει. Μένουν μόνο μερικές κινήσεις ακόμα…
