Κώστας Κούρκουλος: Εκπαιδεύοντας τον Μπαρμπαρούση

Δεν γέννησε ο ΣΥΡΙΖΑ τα τέρατα. Και η βία και η διαφθορά και η εθνικιστική παράνοια που μας κατακλύζει τις τελευταίες μέρες, υπήρχαν από πριν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε κάτι άλλο: Επικαλούμενος το «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστεράς, νομιμοποίησε όλα αυτά τα τέρατα της ιστορίας μας ως «δικαιώματα του λαού» και ακολούθως τα εκμεταλλεύτηκε εργαλειακά, για να κατακτήσει ή να «μονιμοποιήσει» την εξουσία του.

Αυτήν ακριβώς την ιστορική ατιμία είχαμε ξεχάσει, όταν πριν λίγες μέρες ακούσαμε τα γρυλίσματα του ναζιστικού υποκόσμου μέσα στην Βουλή. Και επειδή κανείς πια δεν θυμάται πώς φτάσαμε ως εδώ και πώς έγινε δυνατόν να ακούγονται μέσα στη Βουλή οι προγλωσσικές υλακές για συλλήψεις και εκτελέσεις του πρωθυπουργού ή του ΠτΔ, ας το θυμίσουμε.

Η βία, λόγω της έξαρσής της την περίοδο της χούντας, είχε απονομιμοποιηθεί εντελώς με την μεταπολίτευση. Έκτοτε, ουδείς τολμούσε να σηκώσει χέρι, χωρίς αυτό να «κοπεί». Ώσπου ήρθε η κρίση και μαζί μ' αυτήν ο ΣΥΡΙΖΑ! Ο οποίος, επικαλούμενος το «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστεράς, αναβίωσε τους βρυκόλακες της προδικτατορικής ακροδεξιάς.

Έτσι, είδαμε οργανωμένες αντισυγκεντρώσεις, που τις βάφτιζαν «αυθόρμητες κινητοποιήσεις των αγανακτισμένων πολιτών». Όπως ακριβώς στην εποχή των παρακρατικών της «καρφίτσας». Με αποτέλεσμα να εξαπολυθεί πρωτοφανής μαζική τρομοκρατία, με απειλές για κρεμάλες και λιντσαρίσματα, εναντίον όσων είχαν τη γενναιότητα να πουν ότι είχαμε κρίση και το ήθος να αποδεχθούν ότι όλοι πρέπει να συνεισφέρουμε στην αντιμετώπισή της.

Νομιμοποιώντας όμως τη βία ως κανονικότητα, προετοίμασαν την κοινωνία να την αποδεχθεί ως κανονική, «από οπουδήποτε και αν προερχόταν». Διότι, η επίκληση «ανώτερων αρχών» εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ για την δικαιολόγηση των δικών του κανιβαλισμών, ίσχυε και για τους κανιβαλισμούς των άλλων. Και εν προκειμένω, των χρυσαυγιτών. Αφού και οι Ναζί «αρχές» επικαλούνται. Και ως γνωστόν, μία από τις παραλείψεις του Θεού είναι ότι δεν όρισε, τίνος οι «αρχές» είναι ανώτερες. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι η Χ.Α. τόλμησε να «σηκώσει χέρι» και να «τραβήξει μαχαίρι», μόνον όταν η βία νομιμοποιήθηκε από την αριστερά.

Για τους σκοπούς όμως του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη πιο σημαντικό και από την τρομοκράτηση των αντιπάλων του, ήταν ο στιγματισμός τους. Αφού το νόημα της οργανωμένης βίας που εξαπολύθηκε, ήταν σαφές για τα θύματά της: «Για να σε κυνηγάει ο λαός, άρα …. είσαι ένοχος»! Πόσο μάλλον αν κρύβεσαι και δεν εμφανίζεσαι στον «λαό», για να υποστείς την τιμωρία σου!

Έτσι προέκυψε η χειρότερη μορφή συκοφαντίας. Η συκοφαντία της βίας. Απέναντι στην οποία δεν υπάρχουν ούτε ερωτήσεις, ούτε επιχειρήματα. Η οποία, ακριβώς γι' αυτό, αποδείχτηκε το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, αφού εκμηδένιζε ηθικά τους αντιπάλους του.

Γι' αυτό ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνον προστάτευσε, αλλά και υπέθαλψε τη βία κατά των αντιπάλων του, «απ' όπου και αν προερχόταν». Έτσι, έφτασε στο σημείο ο κ. Τσίπρας, να εκθειάζει τη βία των χρυσαυγιτών που διέλυσαν την παρέλαση της Θεσσαλονίκης, ως «εκδήλωση πατριωτισμού». Ενώ, την ίδια στιγμή, «εκπαιδεύοντας» ιδεολογικά τον κάθε Μπαρπαρούση στην «κοινοτοπία του κακού», διακήρυσσε: «Αυτοί που μας κυβερνάνε δεν είναι Έλληνες».

Όταν δε, με αδικαιολόγητη αργοπορία, παρενέβη η δικαιοσύνη και συνέλαβε βουλευτές της ΧΑ, στον ΣΥΡΙΖΑ έγιναν προστάτες της «κοινοτοπίας του κακού»! Έτσι, στην αρχή μας τρέλαναν με τον δήθεν «σκεπτικισμό» τους: – «Μα δεν υπάρχουν στοιχεία για εγκληματική οργάνωση», μας έλεγαν.

Και όταν τους δείχναμε τους νεκρούς μας, που ήταν η αδιάψευστη μαρτυρία του θανάτου που σκόρπιζαν οι ναζί, ανελάμβαναν τον ρόλο της παραπλάνησης οι «συνταγματολόγοι» του ΣΥΡΙΖΑ. Οι οποίοι, με ήθος πολλών «κατρούγκαλων», μας απαντούσαν: - «Δεν επιτρέπει το Σύνταγμα συλλήψεις βουλευτών, με την διαδικασία του αυτοφώρου»! Κρύβοντας όμως ότι το Σύνταγμα (άρθρο 62), επιτρέπει ρητά τις συλλήψεις βουλευτών με την διαδικασία του αυτοφώρου, στα αυτόφωρα κακουργήματα!