Για να καταλάβει κανείς ακριβώς τι συζητήθηκε, τι συμφωνήθηκε στο χτεσινό Eurogroup και τι θα εφαρμοστεί από δω και πέρα πρέπει απαραιτήτως να επικεντρωθεί σε μια φράση του πρωθυπουργού, στη Βουλή, που σηματοδοτεί ένα τέλος σ'' αυτό που ξέραμε σαν αριστερά και ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλοι καλοί συνάδερφοι θα αναλύσουν τη χτεσινή οικονομική εξέλιξη στις Βρυξέλλες. Εδώ θα δούμε την πολιτική στροφή 90 μοιρών του κ Τσίπρα στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Για την ακρίβεια, στη δική του πολιτική, που θα υποχρεωθεί να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή, ΣΥΡΙΖΑ επι της ουσίας ισχύος δεν υπάρχει. Τον Τσίπρα ψηφίζει ο κόσμος.
Είπε, λοιπόν, ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στον Κ. Μητσοτάκη: «Μπορείτε να μας κατηγορήσετε για αυταπάτες, αλλά όχι ότι λέγαμε ψέμματα.»
Η φράση αυτή πέρασε στα ψιλά των χτεσινών αναλυτών, είτε γιατί δεν αξιολογήθηκε είτε γιατί κανείς πια δεν δίνει τόση σημασία στις συνεχείς αλλαγές πλεύσης του πρωθυπουργού. Αυτή, όμως, δεν είναι σαν τις άλλες.
Και δεν είναι σαν τις άλλες γιατί μέσα στη βαριά λέξη «αυταπάτες» περιέχονται όλα όσα εξήγγελλε προεκλογικά ότι θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα επαναστατικά συνθήματα, με τα οποία φόρτισε το λαό για να έρθει στην εξουσία και όλες τις μαγκιές, που πουλούσε δήθεν στους δανειστές, όπως οι διαρκείς αντιστάσεις και οι νίκες που κατήγαγε στο στίβο των διαπραγματεύσεων, νομίζοντας ότι οι Βρυξέλλες είναι τα κομματικά γραφεία των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ και οι συνομιλητές άσχετοι θεωρητικάριοι.
Η φράση αυτή θα μπορούσε να μεταφραστεί πιο πυκνά στο απλό «καληνύχτα αριστερά, καλημέρα νεοπασόκ». Και σε παλιά παπανδρεϊκά: “Mea culpa”.
Και δεν θα ήταν άστοχη, αν συνυπολογίσει κανείς ότι 10 μέλη του υπουργικού συμβουλίου προέρχονται από τα υπόλοιπα του ΠΑΣΟΚ, ενώ από κει αντλούνται όλο και περισσότεροι πρόθυμοι γραμματείς, διοικητές, αξιωματούχοι υπηρεσιών και οργανισμών, μια και οι γλίσχρες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία δε φτάνουν για να στελεχωθεί μονοκομματικά ένα καθεστώς, που τώρα χτίζεται.
Με τη φράση του προχτές ο κ Τσίπρας έδωσε το σύνθημα στους αξιωματούχους του ΣΥΡΙΖΑ «τέρμα οι αυταπάτες». Που σημαίνει πολιτική ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές των δανειστών, χωρίς ανάγκη για δικαιολογίες και αριστερές κενολογίες στο λαό. Μόνο όσες αερολογίες χρειάζονται για να παρουσιάζονται τα βάρη ως οφέλη. Για τα βάρη έχει βρεθεί ο ένοχος: Θα φταίνε τα ΜΜΕ. Όπως, άλλωστε, είπε κι ο ίδιος χτες στο Eurogroup, τη συμφωνία την επιβάλλει η ανάγκη για αλληλεγγύη από την Ευρώπη…
Το επίσημο διαζύγιο με τις αυταπάτες συμπορεύεται με το έντονο φλέρτ Τσίπρα - ευρωσοσιαλιστών, με το οποίο ο πρωθυπουργός επιδιώκει να απαγκιστρωθεί από τα στενά, για τις φιλοδοξίες του, σύνορα της αριστεράς και να γίνει ένας ηγέτης μιας ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Ένας Ανδρέας στη θέση του Ανδρέα κατ αρχήν. Και ένας Καραμανλής, ίσως, αργότερα… Με μεγάλη και μακρά σε χρόνο εκλογική πελατεία.
Ο κ Τσίπρας και οι υπουργοί του δεν θα σταματήσουν τα ψέμματα , παρουσιάζοντας τις υποκύψεις στις απαιτήσεις των δανειστών σαν δικές τους προτάσεις (όπως εχτές στο Γιούρογκρουπ) και κάνοντας το άσπρο μαύρο σε κάθε πρώτη ευκαιρία. Με μια διαφορά. Και αυτή ακριβώς είναι η σημασία της φράσης του πρωθυπουργού προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης:
Από δω και στο εξής η πολιτική της κυβέρνησης θα ακολουθεί τις επιταγές της τρόικας, «χωρίς αυταπάτες». Επειδή είναι σαφές ότι ο κ Τσίπρας διέβη τον Ρουβίκωνα. Για την ακρίβεια, και τους δύο Ρουβίκωνες… Γιατί στο σταυροδρόμι, που έφτασε πριν λίγες μέρες, εν όψει και νέου οικονομικού φιάσκου, που δεν θα το άντεχε η χώρα, αποφάσισε να πάει οριστικά δεξιά.
Και δεν ρίσκαρε τίποτε. Επειδή το 36% που πήρε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου ψήφισε εν γνώσει του και επί της ουσίας «ναι» στα μνημόνια. Γιαυτό τον ψήφισε. Και δεν του κάηκε καρφάκι αν ο κ Τσίπρας πήρε ένα υπερήφανο «όχι» και το 'κανε «ναι» στο δημοψήφισμα.
Αυτό το 36% δεν έχει έρμα και ιδεολογία. Είναι, στην πλειοψηφία του (γιατί υπάρχουν ακόμα και μερικοί αγνοί αιθεροβάμονες), μια πούλπα από πασόκους, που μετακόμισαν εκλογικά στον ΣΥΡΙΖΑ προσδοκώντας χάρες, θεσούλες, ρουσφέτια και λιγότερη δουλειά με περισσότερα δικαιώματα και λιγότερες υποχρεώσεις. As usual. Οι αριστεροί εγκατέλειψαν ήδη το πειρατικό του κ Τσίπρα είτε προς τη ΛΑΕ, είτε προς την αποχή και την ανένταχτη πορεία.
Τέρμα, λοιπόν οι αυταπάτες, είναι η νέα γραμμή του πρωθυπουργού. Ο οποίος θα προσπαθήσει έτσι να ακολουθήσει μια ευρωπαϊκή συντηρητική πολιτική φόρων και μια ελληνική κρατισμού, που θα επιβαρύνει κι άλλο τα βαλάντια των πολιτών, ελπίζοντας ότι πριν το πληρώσει ακριβά θα βρει πρόθυμους γνώστες, που θα αναλάβουν τα νευραλγικά υπουργεία για να κάνει κι άλλες 90 μοίρες στροφή προς τις επενδύσεις και την καπιταλιστική ανάπτυξη!
Το μόνο που έχει να ελπίζει ο λαός είναι να ζαλιστεί ο πρωθυπουργός απ' τις πολλές στροφές πριν ζαλιστεί ο ίδιος.
Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης
