K. Ζαχαριάδης: Το πολιτικό κέντρο καθορίζεται από κοινωνικούς συσχετισμούς

K. Ζαχαριάδης: Το πολιτικό κέντρο καθορίζεται από κοινωνικούς συσχετισμούς

 «Το λεγόμενο κέντρο στην Ελλάδα δεν είναι ένας αυτοτελής ιδεολογικός και πολιτικός χώρος. Καθορίζεται από τους εκάστοτε πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς και εν μέρει σηματοδοτεί την κατεύθυνση προς την οποία κινείται ο πολιτικός ανταγωνισμός» δηλώνει στο Liberal o βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης. Ο ίδιος αναφέρει πως «είναι πραγματικά δύσκολο στοίχημα να προσεγγίσουμε το κέντρο, αλλά θα το καταφέρουμε με επιμονή και υπομονή».

Συνέντευξη στον Νικόλα Ταμπακόπουλο

Θα δώσει ο κεντρώος χώρος την επόμενη κυβέρνηση;

Ο ελληνικός λαός θα δώσει την επόμενη κυβέρνηση. Πέρα από αυτό, όμως, το λεγόμενο Κέντρο στην Ελλάδα δεν είναι ένας αυτοτελής ιδεολογικός και πολιτικός χώρος. Καθορίζεται από τους εκάστοτε πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς και εν μέρει σηματοδοτεί την κατεύθυνση προς την οποία κινείται ο πολιτικός ανταγωνισμός.

Δεν ταυτίζονται κατά τη γνώμη μου ο μεσαίος χώρος και το πολιτικό κέντρο. Η οριοθέτηση περιλαμβάνει πολλές και διαφορετικές παραμέτρους και σχετίζεται προφανώς και με την οικονομική κατάσταση των πολιτών και με τις προσδοκίες τους. Περιλαμβάνει επίσης τη χρονική συγκυρία και τις ανάγκες της εποχής, πχ, μετά την πανδημία η στήριξη της Δημόσιας Υγείας για όλους, ποιων πολιτικών δυνάμεων αίτημα είναι; Μόνο της Αριστεράς, της Αριστεράς και του Κέντρου ή όλων των Ελλήνων από όπου και αν προέρχονται, ό,τι και αν ψηφίζουν;

Όταν η Αριστερά ζητούσε ευρωπαϊκές κοινές λύσεις στην οικονομική κρίση χρέους, η Δεξιά και μερίδα του Κέντρου μιλούσε για λεφτόδεντρα και ανεδαφικές διεκδικήσεις. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ κατήγγειλε την -απ’ το παράθυρο- πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ η κυβέρνηση Μητσοτάκη μιλούσε για καθυστέρηση και λαϊκισμό. Σήμερα, μιλάμε για ενδεχόμενες κρατικοποιήσεις ενεργειακών κολοσσών στη Γαλλία, τη Γερμανία, τον πυρήνα της καπιταλιστικής Ευρώπης.    

Είναι η ώρα να συζητήσουμε ξανά, τι είναι μετριοπαθές, κεντρώο, ακραίο, λαϊκό, λαϊκίστικο. Τι σημαίνει μέσα σε πολλαπλές κρίσεις κέντρο… Τι λέει το κέντρο για τη στεγαστική πολιτική, για την πραγματική αγοραστική δύναμη του μισθού, για την ποιότητα του κοινωνικού κράτους και των δημόσιων υποδομών. Οι κρίσεις μας αναγκάζουν όλους να γνωριστούμε και να τοποθετηθούμε ξανά στα ερωτήματα της εποχής και να δούμε ποιες λύσεις και ποιες ιδέες αντέχουν στο χρόνο και ποιες γκρεμίζονται στις πρώτες δυσκολίες.  

Η ταύτιση που επιχειρείται ορισμένες φορές του πολιτικού κέντρου με την μεσαία τάξη, πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα;

Είναι μια μηχανιστική αντίληψη για την κοινωνική αντιστοίχιση με την οποία δεν συμφωνώ. Κατά την άποψή μου, η μεσαία τάξη συνδέεται ευθέως με δύο θέματα: πρώτον με την ανισότητα και δεύτερον με την κοινωνική κινητικότητα. Με λίγα λόγια, όταν η ανισότητα διευρύνεται, η μεσαία τάξη πιέζεται και συρρικνώνεται και συνακόλουθα μειώνεται η κοινωνική κινητικότητα. Για παράδειγμα, η εκπαίδευση, τα πτυχία, οι επαγγελματικές δεξιότητες και ο τρόπος που τα αντιλαμβάνονται η κυρία Κεραμέως και ο κύριος Μητσοτάκης είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγήν, κατά τη γνώμη μου, για τη μεσαία τάξη. 

Για αυτό υποστηρίζω ότι είναι η ώρα να γίνει η πραγματική συζήτηση για τη μεσαία τάξη, το εύρος της και τον ρόλο της. Όσο μεγαλώνουν οι ανισότητες τόσο περισσότεροι πόροι φεύγουν από τους αδύναμους και τους μεσαίους για να πηγαίνουν στους ισχυρούς. Μια μεσαία τάξη για να είναι ισχυρή σημαίνει και ισχυρό κοινωνικό κεφάλαιο, ισχυρές δημόσιες υποδομές, ισχυρό πολιτικό και κοινωνικό αποτύπωμα.

Μεσαία τάξη είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομία, οι υπάλληλοι, οι επιστήμονες, οι επαγγελματίες. Μεσαία τάξη είναι αυτοί που στήριξαν οικονομικά την πατρίδα στα δύσκολα, είναι αυτοί που θα συμμαχήσουμε κοινωνικά και οικονομικά για να κάνουμε τη χώρα ισχυρή ξανά. Σίγουρα δεν είναι τα λευκά κολλάρα του χρηματιστηρίου που έστησαν την μεγαλύτερη φούσκα της μεταπολίτευσης ούτε τα «γαλάζια» golden boys του κ. Μητσοτάκη σε ΔΕΚΟ, δεν είναι η κομματικοδίαιτη επιχειρηματικότητα που ζει μέσα από το πελατειακό κράτος και τις απευθείας αναθέσεις του κ.Μητσοτάκη. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα διεκδικήσει ψήφους κυρίως από τα δεξιά του και προς τα κέντρο ή από τα αριστερά του;

Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία διεκδικεί την ψήφο κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας. Απευθυνόμαστε με το πρόγραμμά μας σε κάθε ψηφοφόρο. Θέλουμε να εκπροσωπήσουμε το πλειοψηφικό προοδευτικό ρεύμα που ξαναχτίζεται από την ανάγκη έκφρασης της πλειοψηφίας των πολιτών.

Το διακύβευμα είναι να φύγουν οι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, που ευνοούν με τρόπο εξωφρενικό και απροκάλυπτο τα συμφέροντα πολύ λίγων σε βάρος της πλειονότητας των πολιτών. Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία κάνει ένα ευρύ άνοιγμα στην κοινωνία.

Θέλουμε να αγκαλιάσουμε όλες τις προελεύσεις από την ιστορική Αριστερά και την πολιτική Οικολογία μέχρι τους προοδευτικούς κεντρώους, τους σοσιαλιστές, τους σοσιαλδημοκράτες, τους κοινωνικά και πολιτικά δημιουργικούς πολίτες, τους δημοκράτες, απ΄ όπου κι αν προέρχονται. Σήμερα ως αξιόπιστη αξιωματική αντιπολίτευση, αύριο ως ο κορμός της προοδευτικής κυβέρνησης.

Έχουμε ευθύνη απέναντι στη χώρα να οργανώνουμε ιδεολογικά και πολιτικά την κυβερνητική προοδευτική πρόταση απέναντι σε αυτή τη νεοσυντηρητική, οπισθοδρομική κυβέρνηση. Αυτός είναι και ο λόγος που ζητάμε εκλογές. Πιστεύουμε βαθιά ότι αυτή η κυβέρνηση κάνει ζημιά στην Ελλάδα και τους Έλληνες. 

Ο κεντρώος χώρος που αποτελεί έναν εκ των βασικών πυλώνων υπέρ των μεταρρυθμίσεων μπορεί να συνταχθεί με κεντροαριστερές, και σοσιαλδημοκρατικές λογικές που λοξοκοιτούν προς τα αριστερά;

Κατ’ αρχήν από που προκύπτει ότι ο κεντρώος χώρος είναι βασικός πυλώνας υπέρ των μεταρρυθμίσεων και κατά δεύτερον για τι είδους μεταρρυθμίσεις μιλάμε; Ποιος θεωρεί μεταρρύθμιση της ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ; Ποιος θεωρεί μεταρρύθμιση το συνταξιοδοτικό που φόρτωσε με 50δις το ελληνικό δημόσιο; Τι μεταρρύθμιση είναι αυτή που στον επισιτισμό καταργεί το πενθήμερο;

Οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να είναι ουδέτερες. Κάποιοι ωφελούνται, κάποιοι χάνουν. Ποιος ωφελείται και ποιος χάνει είναι το ερώτημα. Είδαμε όλοι τι έγινε με την uber και τους οδηγούς ταξί. Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε όχι. Σήμερα αποδεικνύεται ότι πολλές κυβερνήσεις που είπαν ναι, υποστήριζαν μεγάλα συμφέροντα ενάντια στην εργασία. 

Αυτό προτείνουμε εμείς και δεν λοξοκοιτάζουμε Αριστερά. Είμαστε το μεγάλο αριστερό ευρωπαϊκό κόμμα, που προτείνει λύσεις για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Σε έναν κόσμο με απανωτές κρίσεις και ανακατατάξεις οι μεταρρυθμίσεις είναι αυτονόητες και απαραίτητες.

Τμήματα του κέντρου προσεγγίζουν ήδη το προοδευτικό πολιτικό σχέδιο, πράγμα που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση μιας προοδευτικής συμμαχίας για έξοδο από τις πολλαπλές κρίσεις, που επιδεινώνει καθημερινά ο κ. Μητσοτάκης. Οι πολίτες, την κρίσιμη ώρα, θα κληθούν να επιλέξουν.

Οι ίσες αποστάσεις δεν συνιστούν μετριοπάθεια, αλλά αδυναμία πολιτικής επιλογής. Οι πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι έχουν και μνήμη και κρίση. 

Μπορεί η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση να προσεγγίσει το κέντρο τη στιγμή που οι δημοσκοπήσεις έχουν δείξει ότι πέραν της κυριαρχίας Μητσοτάκη, ο Αλέξης Τσίπρας έρχεται τρίτος μετά τον Νίκο Ανδρουλάκη;

Είναι πραγματικά δύσκολο στοίχημα, αλλά θα το καταφέρουμε με επιμονή και υπομονή. Πιστεύω ότι μοναδικός τρόπος προσέγγισης είναι οι κοστολογημένες, τεκμηριωμένες και εφαρμόσιμες προτάσεις διακυβέρνησης, η ειλικρίνεια και το χτίσιμο δεσμών εμπιστοσύνης με αυτούς τους ανθρώπους. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μπορεί πλέον και να ακούει και να μετασχηματίζει τα δίκαια αιτήματα των πολιτών που δοκιμάζονται, σε δράσεις και πολιτικές.