Του Σάκη Μουμτζή
Ο Β.Βενιζέλος ήταν σαφής και απλός. Είπε το αυτονόητο που κάποιοι καιροσκόποι και ανόητοι το αμφισβητούν.
Ευθύς εξ αρχής ήταν ολοφάνερο πως η κίνηση των Τσίπρα-Κοτζιά να «κλείσουν» το Σκοπιανό ζήτημα, αποσκοπούσε κυρίως στην διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας και στην αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, όπως άλλωστε και τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διατυμπάνιζαν.
Τελικά την Νέα Δημοκρατία όχι μόνον δεν την διέσπασαν, αλλά την δυνάμωσαν κι άλλο. Το μόνο που πέτυχαν ήταν να κάνουν μιαν αναδιάταξη πτωμάτων. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Διέλυσαν δύο κόμματα και ανασυνέθεσαν τον χώρο τους με τα ρετάλια της πολιτικής. Και όλα αυτά για λίγους μήνες εξουσίας παραπάνω.
Σειρά έχει τώρα η ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών. Το ζήτημα είναι κορυφαίο και ουσιαστικά αποτελεί μια δεύτερη ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Όπως και στην αρχική ψήφο εμπιστοσύνης δεν απαιτείτο το 151, έτσι και σε αυτήν αρκεί η σχετική πλειοψηφία. Τυπικά η συμφωνία των Πρεσπών θα επικυρωθεί.
Όμως ο πρωθυπουργός επιζητεί την απόλυτη πλειοψηφία για να αποδείξει πως διαθέτει την κοινοβουλευτική στήριξη. Αντιστρόφως, αν δεν τα καταφέρει βρίσκεται μπροστά σε ένα οξύ πολιτικό πρόβλημα. Η μεν συμφωνία θα κυρωθεί ούτως ή άλλως, αλλά η κυβέρνηση του θα υποστεί μια σημαντική πολιτική ήττα.
Βέβαια, όλα αυτά ελάχιστη σχέση έχουν με την πραγματικότητα, καθώς αφορούν τον μικρόκοσμο της πολιτικής τάξης. Οι διεργασίες που γίνονται στο βάθος της κοινωνίας θα φέρουν τον μεγάλο σεισμό. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, σε ποσοστό 70%, έχει αποφασίσει. Αποδοκιμάζει την συμφωνία.
Συνεπώς, όσες ευτελισμένες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες και αν πετύχει ο Α.Τσίπρας, το πικρό ποτήρι δεν θα αποφύγει να το πιει. Δεν θα αποφύγει την λαϊκή ετυμηγορία που συμπυκνώνεται απόλυτα στο «φύγετε».
Το δίλημμα είναι ξεκάθαρο, όπως προκύπτει και από τα λόγια του Β.Βενιζέλου. Ή θα ψηφίσουν την συμφωνία των Πρεσπών δίνοντας παράταση ζωής σε μια κυβέρνηση-κουρελού ή θα την καταψηφίσουν επισπεύδοντας τις εκλογές και την λύτρωση της πατρίδος μας. «Ναι μεν, αλλά» δεν υπάρχει.
Και αυτό το δίλημμα δεν το θέτει κάποιο «εθνίκι». Κάποιος ακροδεξιός. Το έθεσε ο τέως αρχηγός της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που διάγει την ωριμότερη φάση του πολιτικού του βίου, κατά γενικήν ομολογία.
Τελικά, στην ψηφοφορία για την συμφωνία των Πρεσπών θα αποκαλυφθούν οι πάντες. Οι δήθεν «Καραμανλικοί» που θα ψηφίσουν την συμφωνία, οι δήθεν αντι-λαϊκιστές που θα στηρίξουν τους λαϊκιστές, οι δήθεν πατριώτες που θα συμπορευθούν με τους εθνομηδενιστές. Και όλα αυτά για λίγους μήνες ακόμα πεντάστερα ξενοδοχεία, λιμουζίνες, πρωθυπουργικά αεροπλάνα και ελικόπτερα, και για τα πιο «λιγούρια», μερικά iphone ακόμα.
Όμως, δεν θα αποφύγουν ούτε την λαϊκή βούληση ούτε τους εισαγγελείς στην συνέχεια, όσα δεκανίκια και αν βρουν σήμερα.
