Photo by Wil Riera/Bloomberg via Getty Images/Ideal Image
Του Γιάννη Κουζηνού
Ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας Jose Luis Rodriguez Zapatero επισκέφθηκε το Σάββατο 4/6 τον φυλακισμένο ηγέτη της αντιπολίτευσης Λεοπόλδο Λόπεζ σε μια συνάντηση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έκπληξη, καθώς στα δυο χρόνια του εγκλεισμού του μόνο οι δικηγόροι του και τον τελευταίο χρόνο μόνο η σύζυγός του είχαν πρόσβαση στο κελί του.
Η συνάντηση κράτησε περίπου 90 λεπτά και δεν υπάρχει καμία πληροφορία από κανένα εμπλεκόμενο για το τι συζητήθηκε. Ο Jose Luis Rodriguez Zapatero αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση αλλά και από το συγγενικό περιβάλλον του Λόπεζ δήλωσαν ότι δεν γνωρίζουν τι ειπώθηκε.
«Δεν ξέρουμε ποιος και γιατί επέτρεψε αυτή την συνάντηση αλλά ήταν οπωσδήποτε μια έκπληξη» έγραψε στο Twitter ο συνονόματος πατέρας του πολιτικού κρατουμένου ηγέτη της αντιπολίτευσης.
Όλα αυτά μέχρι χθες, όταν στον λογαριασμό του Λεοπόλδο Λόπεζ στο Facebook που διαχειρίζεται η σύζυγος του Λίλιαν Τιντόρι αναρτήθηκαν τα παρακάτω από μέρους του ίδιου του Λόπεζ.
«Θέλω να σας ενημερώσω για την συνάντηση μου με τον Zapatero και να σας μεταφέρω την γνώμη μου για το δημοψήφισμα ανάκλησης του προέδρου, τους πολιτικούς κρατούμενους και την ανθρωπιστική κρίση στην Βενεζουέλα. Ευχαριστώ τον Πρόεδρο Jose Luis Rodriguez Zapatero, ο οποίος έλαβε την άδεια να με επισκεφθεί, για το ενδιαφέρον του και την χειρονομία του. Πολλοί πρόεδροι προσπάθησαν να με επισκεφθούν περισσότερα από δύο χρόνια, αλλά ο Πρόεδρος Θαπατέρο ήταν ο μόνος στον οποίο επετράπη από την κυβέρνηση. Μιλήσαμε για το διάλογο και τις πιθανές διαδρομές του για να επιτευχθεί μια λύση για την βαθιά κρίση της Βενεζουέλας. H σημασία του διαλόγου δεν μπορεί να είναι να κερδηθεi χρόνος, διότι ο λαός της Βενεζουέλας δεν έχει πλέον χρόνο. Ένας πραγματικός διάλογος πρέπει να δώσει λύσεις για την Βενεζουέλα, πρέπει να έχει σαφείς όρους όπως με εκείνους που κατέθεσε η Ενότητα (MUD Mesa de la Unidad Democratica- Democratic Unity Roundtable- συνασπισμός της αντιπολίτευσης) Εξέφρασα την ανησυχία μου για το τι συμβαίνει στη χώρα, την εμβάθυνση της ανθρωπιστικής κρίσης, καθώς και την ανάγκη να ανοίξει κανάλι ανθρωπιστικής βοήθειας. Τόνισα τη σημασία της απελευθέρωσης όλων των πολιτικών κρατουμένων και πριν από την δικιά μου απελευθέρωση, να ελευθερωθεί πρώτα η Βενεζουέλα! Η κυβέρνηση θα πρέπει να επιτρέψει την επίσκεψη της Επισκοπικής Διάσκεψης, των συναδέλφων μου στη MUD και όλους τους πρώην προέδρους που το έχουν ζητήσει. Βενεζουέλα: όπως είπα την ημέρα που στάθηκα ενώπιον της άδικης Δικαιοσυνης, δεν θα κουραστώ ποτέ, όποιος κουράζεται ηττάται».
Πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι ο Λεοπόλδο Λόπεζ ήταν και παραμένει ο δημοφιλέστερος πολιτικός της αντιπολίτευσης με διείσδυση σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ο Λόπεζ είναι ο μόνος πολιτικός που ακόμα και ο Τσάβες στα χρόνια της παντοδυναμίας του φοβόταν. Το 2008 του απαγορεύτηκε να λάβει μέρος σαν υποψήφιος για την προεδρία με την κατηγορία ότι ο ίδιος και η μητέρα του υπεξαίρεσαν 160.000 δολάρια από την κρατική εταιρεία πετρελαίου όπου εργαζόταν. Οι κατηγορίες έμειναν κατηγορίες χωρίς να φτάσει η υπόθεση ποτέ σε δική και φυσικά δεν αποδείχτηκε ποτέ τίποτα. Του ζητούμενο όμως επετεύχθη. Ο Λόπεζ δεν κατέβηκε ποτέ υποψήφιος για την προεδρία έως τώρα. Ο πόλεμος προς τον Λόπεζ κρατάει ακόμα από το 2002 όταν έγινε προσπάθεια σύνδεσής του με το πραξικόπημα κατά του Τσάβες και ακόμα μια φορά οι κατηγορίες έμειναν στα λόγια χωρίς καμία απόδειξη. Ό,τι δεν τόλμησε ή δεν κατάφερε ο Τσάβες το κατάφερε ο διάδοχος του, Μαδούρο. O Λόπεζ καταδικάστηκε το 2015 σε σχεδόν 14 χρόνια φυλάκισης για υποκίνηση βίας κατά την διάρκεια των μεγάλων αντικυβερνητικών διαδηλώσεων το 2014 σε μια δική που χαρακτηρίστηκε παρωδία με καθαρά πολιτικά κίνητρα από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο.
Ο Jose Luis Rodriguez Zapatero θα μπορούσε να πει κανείς ότι ηγείται μιας προσπάθειας διαμεσολάβησης, με την συμμετοχή επίσης του πρώην προέδρου του Παναμά και του πρώην προέδρου της Δομινικανής Δημοκρατίας, για διάλογο μεταξύ της, πλειοψηφίας πια, της αντιπολίτευσης και του προέδρου Μαδούρο, που όπως όλα δείχνουν υποστηρίζει παρασκηνιακά αλλά έως τώρα δεν έχει κάνει καμία δήλωση για την συνάντηση Zapatero-Λόπεζ.
Ταυτόχρονα η διεθνής πίεση προς την κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο αυξάνεται, μετά και την έκθεση καταπέλτη του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών Luis Almagro και την συζήτηση στον ΟΑΚ για την ενεργοποίηση η όχι της «Carta Democratica» για την ιδιαίτερη κατάσταση, όπως αναφέρει, που επικρατεί στη Βενεζουέλα αλλά το μόνο ουσιαστικό ερώτημα που μπορώ να σκεφτώ είναι εάν ο πρόεδρος Μαδούρο και η κυβέρνηση του είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν πορεία και πολιτική.
Δυστυχώς η απάντηση είναι ένα ξεκάθαρο όχι. Περισσότερη καταπίεση και ολοκληρωτισμός, απαγορεύσεις για πορείες και συγκεντρώσεις, συνεχείς απειλές από τηλεοράσεως για κατάργηση του κοινοβουλίου των απάτριδων, όπως ονομάζει ο Μαδούρο τους εκλεγμένους με το 65% των ψήφων του λαού της Βενεζουέλας, και συνεχείς παραβιάσεις του συντάγματος, δεν αφήνουν κατά την γνώμη μου απολύτως κανένα περιθώριο για διάλογο. Είναι ξεκάθαρο πια ότι με το 70% του κόσμου να ζητά την απομάκρυνσή του από την προεδρία ο μόνος διάλογος που μπορεί να γίνει είναι στο πλαίσιο της αποδοχής από τον Μαδούρο της διενέργειας δημοψηφίσματος για την ανάκλησή του ή όχι από την προεδρία, όπως το σύνταγμα προβλέπει.
Και για βάλουμε τα πράγματα στην σωστή τους βάση, καλός ο διάλογος, καλή η έκθεση του Luis Almagro που περιγράφει την ζοφερή κατάσταση στην χώρα, αλλά όπως είπε και ο Melvin Udall στην ταινία As Good As It Gets, "I''m drowning here, and you''re describing the water".
Πολύτιμος χρόνος χάνεται μέσα σε ατελείωτες συζητήσεις σε διπλωματικό επίπεδο. Χρόνος που ο φτωχός κόσμος που υποφέρει στην Βενεζουέλα δεν έχει. Ο διάλογος και η διπλωματία δεν γεμίζουν τα άδεια από καιρό ράφια από όλα τα βασικά είδη διατροφής, δεν ταΐζουν τα παιδιά, δεν ρίχνουν τον πληθωρισμό που καταπνίγει τα εισοδήματα, δεν γεμίζουν τα φαρμακεία με τα εξαφανισμένα υπερπολύτιμα φάρμακα που χρειάζονται άμεσα οι καρκινοπαθείς, οι καρδιοπαθείς, οι ασθενείς με HIV κλπ. Χρειάζονται άμεσες λύσεις όχι αύριο αλλά χθες. Η λύση δεν είναι ο διάλογος με το πρόβλημα, που είναι αυτή την στιγμή ο πρόεδρος Μαδούρο και η κυβέρνησή του, αλλά έξοδος από το πρόβλημα δείχνοντας την έξοδο οριστικά στον «Τσαβισμό».
