«Επαναστατικό» PlayStation

Του Θανάση Χειμωνά

Η ισχυρότατη βόμβα που τοποθετήθηκε στο Εφετείο λίγο πριν τα Χριστούγεννα μάλλον πέρασε στο ντούκου λόγω και των εορταστικών ημερών που ακολούθησαν. Η αλήθεια είναι πως τέτοιας μορφής επιθέσεις αποτελούν πλέον ρουτίνα στη χώρα μας. Στο κάτω κάτω οι υλικές ζημιές που προκύπτουν από αυτές δεν επιβαρύνουν το Δημόσιο περισσότερο από τα τρόλεϊ που καίνε κατά καιρούς οι «γνωστοί-άγνωστοι» ή τα μόνιμα κατεστραμμένα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Ορισμένοι βέβαια θορυβήθηκαν. Έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου προειδοποιώντας πως την επόμενη φορά ίσως κάτι πάει στραβά και θρηνήσουμε νεκρούς. Εδώ, οι άνθρωποι αυτοί κάνουν λάθος. Είχαμε ήδη έναν νεκρό στο πρόσφατο παρελθόν λόγω αυτού του άτυπου βομβαρδισμού της Αθήνας. Απλώς δεν τον θρηνήσαμε σχεδόν καθόλου.

Στους πιο πολλούς από εσάς το όνομα Χαμί Νατζάφι δεν σας λέει τίποτα. Κι όμως… Μια ανοιξιάτικη βραδιά του Μαρτίου του 2010 ο 15χρονος Αφγανός Χαμί, η 12χρονη αδερφούλα του και η μαμά τους έκοβαν βόλτες κάπου στα Πατήσια. Κάποια στιγμή, το κοριτσάκι πρόσεξε ένα παράξενο σακίδιο μπροστά στο κτήριο της Ελληνικής Εταιρίας Διοίκησης Επιχειρήσεων. Άρχισε να το περιεργάζεται αλλά ήταν βαρύ και δεν μπορούσε να το μετακινήσει. Τότε ανέλαβε ο αδερφός της. Το σακίδιο είχε μέσα του μια βόμβα η οποία εξερράγη. Αποτέλεσμα; Ο 15χρονος Χαμί έγινε κυριολεκτικά κομματάκια, η δε αδερφή του τυφλώθηκε για πάντα. Όλα αυτά μπροστά στα μάτια της μητέρας των δύο παιδιών. Τι ειρωνεία… Μιλάμε για μια οικογένεια που έφυγε από το Αφγανιστάν και ταξίδεψε χιλιάδες χιλιόμετρα για να αποφύγει τις βόμβες των Ταλιμπάν.

Ήταν η εποχή του «Αντιμνημονίου». Των «οργισμένων νέων που τους πυροβολήσανε τα όνειρα». Μια εποχή που ήταν μόδα να μπαίνουν βόμβες σχεδόν κάθε βράδυ σε δημόσια και μη κτήρια στο κέντρο της πρωτεύουσας. Για την «Επανάσταση» ρε γαμώτο! Ώσπου ο διάβολος έσπασε το ποδάρι του.

Φυσικά, καμία οργάνωση δεν είχε τον ανδρισμό να αναλάβει την ευθύνη. Σαν να μην έφτανε αυτό, διάφοροι συριζαίοι και αριστεριστές έσπευσαν να κάνουν συγκέντρωση στον τόπο του δράματος υποστηρίζοντας πως επρόκειτο για ρατσιστικό (!) έγκλημα. Ότι δηλαδή οι ρατσιστές εβάλαν τη βόμβα θεωρώντας δεδομένο πως αυτός που θα «την πάταγε» και θα του έσκαγε στα χέρια θα ήταν αλλοδαπός και όχι κάποιος Έλληνας ρακοσυλλέκτης ή απλός περαστικός. Δεν έλειψαν βέβαια και οι σουρεαλιστές που κατηγόρησαν για το συμβάν την κυβέρνηση Παπανδρέου και το μνημόνιο…

Η αλήθεια είναι μία: Όταν σπέρνεις βόμβες δεξιά αριστερά κάποιος κάπου θα σκοτωθεί. Γι'' αυτό άλλωστε εφευρέθηκαν οι βόμβες. Για να σκοτώνουν ανθρώπους και όχι για να θρυμματίζουν τζαμαρίες.

Ανάμεσά μας βρίσκονται οι επόμενοι Νατζάφι. Ανύποπτοι συνάνθρωποί μας –Έλληνες και ξένοι- κάτοικοι τούτης της χώρας που τη μοιραία στιγμή θα βρεθούν στο λάθος μέρος. Και θα γίνουν απλώς οι επόμενες παράπλευρες απώλειες στο «αντιμνημονιακό» και «αντικαπιταλιστικό» PlayStation ορισμένων φανατικών αδέξιων μηδενιστών.