Η ταξική ιδιοτέλεια, τα λεωφορεία και ο πόνος των αγράμματων

Ο κειμενογράφος του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, ανακάλυψε ένα νέο όρο. Προφανώς έχει ξεμείνει, από τους αραχνιασμένους όρους και την ξεπερασμένη φρασεολογία της Οκτωβριανής Επανάστασης. Και προφανώς διαπίστωσε, ότι το οπλοστάσιο των εμφυλιοπολεμικών συνθημάτων, ξεπεράστηκε και αυτό. Ο νέος όρος λέγεται «ταξική ιδιοτέλεια», την οποία υποτίθεται ότι έχει ενστερνιστεί στη συμπεριφορά του ο πρωθυπουργός.

Ουδείς βέβαια καταλαβαίνει τι θέλει να πει ο ποιητής. Απλά πέταξε μια κροτίδα την ίδια στιγμή που για πολλοστή φορά η παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ στα τεκτενόμενα, οριοθετείται ανάμεσα στην χυδαία ψευδολογία και στον μαθηματικό αναλφαβητισμό. Μια παρέμβαση που καταλήγει στη γνωστή προσπάθεια υπερδιέγερσης του θυμικού των καταπονημένων πολιτών.

Δήλωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι έχει βάλει πλάτη στη μάχη κατά του covid-19, όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Που άραγε; Στις πλατείες; Στις καταλήψεις; Στο «μετά θα λογαριαστούμε»; Στην αντίδραση για τη δήθεν καταστολή; Στην αντίδραση για τη δήθεν καταπάτηση των συνταγματικών δικαιωμάτων; Ή μήπως στα υγειονομικά πρωτόκολλα;

Εδώ πέρα, το γνωστό site  του ΣΥΡΙΖΑ, left.gr, μόλις στις 5 Νοεμβρίου 2020 ανάρτησε άρθρο με τίτλο «οι μάσκες μπορεί να μην είναι ευχάριστες, αλλά δεν κάνουν κακό στη υγεία», επεξηγώντας ότι τελικά «οι μάσκες δεν μειώνουν τα επίπεδα του οξυγόνου». Μέχρι και προχτές οι μάσκες ήταν μεγάλες, ή μικρές, τα λαστιχάκια έκοβαν τα αυτιά, οι μαθητές λιποθυμούσαν από το διοξείδιο του άνθρακα και οι ηλικιωμένοι έχαναν το οξυγόνο τους.

Αιχμή του δόρατος είναι και τα λεωφορεία. Ως σταθμάρχης των παλαιών τερματικών σταθμών πίσω από τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου στην οδό Ακαδημίας, ο ΣΥΡΙΖΑ μετράει λεωφορεία, ανταλλακτικά και οδηγούς, την ίδια στιγμή που δείχνει να ξεχνά, ότι με δική του ευθύνη ακυρώθηκε ο διαγωνισμός για τη προμήθεια νέων οχημάτων.

Το ίδιο συμβαίνει με τις γνωστές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τις ΜΕΘ, με τη λέξη «επίταξη» να προσφέρει ηδονή στους απόμαχους κομμουνιστολάγνους αγωνιστές. Το ίδιο συμβαίνει και με τους δήθεν αναγκαίους διορισμούς, που σκοπό έχουν να ενεργοποιήσουν ψηφοθηρικούς εκβιασμούς.

Εκεί όμως που «χάνεται η μπάλα», που λένε και οι νεότεροι, είναι στο κομμάτι της παράθεσης στατιστικών στοιχείων και δεδομένων. Δυστυχώς το μάθημα της Στατιστικής, οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει να το έχουν περάσει. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 100η θέση των χωρών, στους θανάτους ανά εκατομμύριο, παγκοσμίως. Και όσον αφορά την αρνητική  πρωτιά της Ελλάδας που παρουσίασε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν προφανές ότι  χρησιμοποιεί βάσεις αναφοράς που δεν στέκουν. Και αυτό είναι κρίμα για έναν επίτιμο διδάκτορα των οικονομικών, από ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο της Τουρκίας.

Το χειρότερο όλων όμως είναι, η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ψαρέψει στα θολά νερά της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας που διακατέχει του πολίτες, αραδιάζοντας αριθμούς και ποσοστά που χρησιμοποιούνται επιλεκτικά, αποσπασματικά και χωρίς λογική επαγωγή. 

Γνωρίζοντας ότι η παράθεση αριθμών κουράζει, θα αναφερθούμε μόνο σε δυο παραδείγματα. 

Η επιστρεπτέα προκαταβολή μέσω των 5 διαδοχικών κύκλων της, προσφέρει στις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις ρευστότητα ύψους 5,1 δισ., εκ των οποίων το 50% είναι μη επιστρέψιμο. Μια πραγματικότητα που λησμονεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Η αύξηση της ανεργίας που καταγράφηκε στη χώρα μας κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας ήταν της τάξης του 2%, έναντι της Ισπανίας και της Ιταλίας που εμφάνισαν 6,5% και 5% αντίστοιχα. Ένα γεγονός, που διέφυγε της προσοχής του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ας απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Με πόσες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας θα ήταν ευχαριστημένος; Με πόσα λεωφορεία θα ήταν ευχαριστημένος; Με πόσες αίθουσες διδασκαλίας; Με πόσες προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού; Με πόσους διορισμούς καθηγητών και δασκάλων στα σχολεία; Όχι τίποτα άλλο, αλλά πιθανότατα οι απαντήσεις του, να φανούν χρήσιμες στην παγκόσμια κοινότητα που βάλλεται από τον covid-19.  

Ο πόνος των αγράμματων του ΣΥΡΙΖΑ είναι βαρύς και ανυπέρβλητος. Δεν φταίνε όμως σε τίποτα οι πολίτες της χώρας, που δηλητηριάζονται καθημερινά, από τις ακατάληπτες εκφράσεις, τις ιδεολογικές εμμονές και τις φούσκες μαθηματικού και οικονομικού αναλφαβητισμού, που χρησιμοποιούν οι λογογράφοι της Κουμουνδούρου.