Η προστασία του ακαδημαϊκού ασύλου και ο πόλεμος κατά της ανομίας

Η προστασία του ακαδημαϊκού ασύλου και ο πόλεμος κατά της ανομίας

Του Ιωακείμ Γρυσπολάκη

«ΘΕΛΟΥΜΕ ΧΑΟΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΠΡΥΤΑΝΗ ΚΑΙ ΜΠΑΤΣΟΥΣ στις ΕΝΤΑΤΙΚΕΣ» είναι ένα από τα δεκάδες συνθημάτων, που είναι γραμμένα στους τοίχους του υπογείου του ΟΠΑ (πρώην ΑΣΟΕΕ). Αυτό είναι το σύνθημα των αντικοινωνικών στοιχείων και εχθρών της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μας, που μέχρι τις 7 Ιουλίου ετύγχαναν της προστασίας της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα.

Η επέμβαση της Αστυνομίας ήταν δυνατή, βάσει της πρόσφατης νομοθεσίας, η οποία προστατεύει πλέον το ακαδημαϊκό άσυλο και δίνει τη δυνατότητα στην Πολιτεία να εντάξει και τους πανεπιστημιακούς χώρους στην Ελληνική Επικράτεια. Χώροι, οι οποίοι είχαν εξαιρεθεί μετά το 2016 με τον νόμο της κυβέρνησης.

Η σημερινή επέμβαση της Αστυνομίας στους χώρους ανομίας ήταν μία ενέργεια, που δίνει αισιοδοξία σε όλους μας. Ελπίζω δε να έχει συνέχεια σε εμβληματικούς χώρους κατάληψης και στα πανεπιστήμια της περιφέρειας. Μία εξ αυτών είναι η γνωστή κατάληψη στο κέντρο της Παλιάς Πόλης των Χανίων υπό την επωνυμία ROSA NERA.

Όμως, όπως τόνισα σε πρόσφατο άρθρο, αυτό δεν αρκεί. Η κυβέρνηση του προοδευτικού μεταρρυθμιστή Κυριάκου Μητσοτάκη οφείλει να προβεί σύντομα σε δύο νομοθετικές ενέργειες:

(1) την επαναφορά του νόμου 4009/2011 με τις απαραίτητες τροποποιήσεις και βελτιώσεις

και (2) την αναδιάταξη του Χωροταξικού Χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με τη δημιουργία συμπαγών πανεπιστημίων, την κατάργηση και συγχώνευση Πανεπιστημίων και δεκάδων τμημάτων, την ανασυγκρότηση της Τεχνικής Εκπαίδευσης (επαναφορά των ΤΕΙ) και την ενίσχυση των ΚΕΚ.

Στο σημείο αυτό οφείλω να παρατηρήσω ότι η επαναφορά του νόμου 4009/2011 δεν είναι απλώς μία δική μου εμμονή ή ένα στοίχημα για την δικαίωση της φίλης τέως υπουργού παιδείας ή δικής μου. Είναι μία αναγκαιότητα και μία σήραγγα υποχρεωτικής διάβασης προς την επίτευξη του στόχου αναβάθμισης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η προσέλκυση πολλών δεκάδων επιφανών διεθνούς εμβέλειας καθηγητών της αλλοδαπής στη στελέχωση των Συμβουλίων Ιδρυμάτων, ο εκ μέρους τους έλεγχος της ορθής λειτουργίας των ΑΕΙ και η αναβάθμιση που προώθησαν ήταν μετρήσιμη.

Τέλος, το Ακαδημαϊκό Άσυλο αποδίδεται στους φυσικούς χρήστες του (καθηγητές, φοιτητές, ερευνητές, εργαζόμενους) από την σημερινή κυβέρνηση. Όμως, η προστασία του θα θωρακισθεί μόνον από τις πανεπιστημιακές κοινότητες με ένα σφικτό νομοθετικό πλαίσιο, όπως ήταν ο νόμος 4009/2011, και από τη δημιουργία της πανεπιστημιακής ομάδας φύλαξης και προστασίας των χώρων. Η πρόταση για τη δημιουργία Πανεπιστημιακής Αστυνομίας σε κάθε Ίδρυμα είναι μία καθ' όλα δημοκρατική πρόταση, που σέβεται τη δημόσια περιουσία και προστατεύει τη διδασκαλία και την έρευνα. Εν τέλει, η προστασία της Δημοκρατίας και του Πανεπιστημιακού Ασύλου απαιτεί την λήψη δραστικών μέτρων.

Εμείς δεν φοβούμαστε να χρησιμοποιήσουμε τις λέξεις της Ελληνικής γλώσσας με το νόημά τους. Διότι οι λέξεις δεν είναι ένοχες. Άλλοι φοβούνται τις λέξεις και τις παραποιούν ή αλλάζουν το νόημά τους. Αυτό έπραξε ο σταλινισμός και το ίδιο έπραξε και πράττουν οι εχθροί της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας (δες ΣΥΡΙΖΑ).