Του Θόδωρου Σκυλακάκη*
Τις ημέρες αυτές με αφορμή το υβρεολόγιο του απερίγραπτου υφυπουργού παιδείας, έναντι αυτών που λένε τον αποθανόντα δικτάτορα Κάστρο δικτάτορα, πολλοί αισθάνθηκαν να ξεχειλίζουν από αγανάκτηση για την ακράτεια χυδαιότητας που χαρακτηρίζει το δημόσιο λόγο κάποιων στελεχών της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Φοβάμαι ότι έχουν άδικο. Η πραγματική χυδαιότητα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν βρίσκεται στους θεατρικούς ρολίστες που αναδεικνύουν στα πλαίσια της επικοινωνιακής τους στρατηγικής. Η πραγματική χυδαιότητα της σημερινής κυβέρνησης βρίσκεται πολύ περισσότερο στην ουσία της πολιτικής της. Χυδαιότητα που επέδειξαν τόσο έναντι των δικών τους ψηφοφόρων, όσο και των ιδεών που υποτίθεται ότι δημόσια πρέσβευαν. Χυδαιότητα που τους καθιστά σήμερα όχι απλώς αντιπαθείς, αλλά σχεδόν μισητούς όχι τόσο σε όσους εξ αρχής γνώριζαν πολύ καλά ότι επρόκειτο για αδίστακτους δημαγωγούς, όσο σε εκείνους που τους πίστεψαν και τους ψήφισαν.
Έκαναν καριέρα με το λεγόμενο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», στο οποίο υποσχέθηκαν ότι θα δώσουν τα πάντα στους πάντες, ενώ γνώριζαν ότι όταν θα έρχονταν στην εξουσία θα έγδερναν ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, πλην βεβαίως των δικών τους κομματικών τους στελεχών.
Έκαναν καριέρα καταγγέλλοντας τη διαπλοκή και τα σκάνδαλα και με την πρώτη ευκαιρία άρχισαν να κάνουν αυτά ακριβώς τα οποία κατήγγειλαν. Προσπάθησαν με θράσος να δημιουργήσουν τη δική τους διαπλοκή, με έργα και δάνεια σε ευνοούμενους διαπλεκόμενους επίδοξους καναλάρχες και επανειλημμένα πιάστηκαν «με τη γίδα στην πλάτη» να προσπαθούν να νομοθετήσουν σκανδαλώδεις διατάξεις υπέρ συγκεκριμένων συμφερόντων. Όπως π.χ. η διάταξη για τις off shore ή η διάταξη που αποσύρθηκε πριν λίγες μέρες, που δικαίωνε όσους καταθέτουν ψεύτικα τιμολόγια για να πάρουν επιδοτήσεις ή η άλλη που έκρυψε πίσω από ένα πέπλο αδιαφάνειας τις συμβάσεις με τις οποίες έκαναν απ' ευθείας αναθέσεις κα.
Έκαναν καριέρα πολλοί από αυτούς ως ακραίοι εθνικιστές και αφού ανέλαβαν την εξουσία συμπεριφέρονται με τρόπο παθητικό και χωρίς να ασκούν κανενός είδους πολιτική, όχι απλώς έναντι της ισχυρής, ακραίας και φασίζουσας Τουρκίας του Ερντογάν, αλλά και έναντι προκλητικών προσωπικοτήτων και κρατών στα βόρεια σύνορά μας, που είναι δεύτερης και τρίτης «εθνικής» στο διεθνές προσκήνιο.
Χυδαιότερη όμως απ' όλα, κατά τη γνώμη μου, ήταν η στάση τους έναντι των προσφύγων και των μεταναστών που βρέθηκαν στις ακτές μας τον τελευταίο χρόνο. Γιατί αν για τα υπόλοιπα μπορούν να επικαλεστούν την απάτη της αυταπάτης, την ασχετοσύνη τους ή την συνενοχή πολλών ψηφοφόρων τους στη δημαγωγία και την εξαπάτηση, έναντι των ανθρώπων αυτών, που μετά από ένα σχεδόν χρόνο γέροι, γυναίκες, μικρά παιδιά, άνθρωποι καταδιωγμένοι από τη μοίρα αντιμετωπίζουν την παγωνιά του φετινού χειμώνα μέσα σε σκηνές ή σε άθλιες συνθήκες, τι δικαιολογία έχουν;
Χρήματα από την Ευρώπη υπάρχουν. Κατά τον τέως δικό τους Γενικό Γραμματέα κ. Βουδούρη, 15.000 ευρώ ανά πρόσφυγα. Χρόνος υπήρχε. Έχουν περάσει εννέα μήνες από τότε που ο αριθμός τους περίπου σταθεροποιήθηκε. Χώροι υπάρχουν. Η Ελλάδα έχει εκατοντάδες χιλιάδες άδεια ακίνητα. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είχε προτείνει από την πρώτη ώρα να τους δοθούν κουπόνια τόσο για να νοικιάσουν κάπου να μείνουν όσο και να αγοράζουν τρόφιμα και άλλα αναγκαία (κάτι που έγινε για μερικές χιλιάδες με την ευθύνη του ΟΗΕ και του Δήμου της Αθήνας). Πολιτική που θα μείωνε τόσο την επιβάρυνση των τοπικών κοινωνιών με τη φυσιολογική διάχυσή τους, όσο και τα άλλα φαινόμενα βίας και παραβατικότητας που εμφανίζονται στα στρατόπεδα. Κι όμως η κυβέρνηση αυτή, πολλά στελέχη της οποίας παρίσταναν τους σούπερ ουμανιστές και τους φίλους των μεταναστών, προτίμησε να πάνε τα λεφτά σε απ' ευθείας αναθέσεις και δικές τους ΜΚΟ, για να καταλήξει η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων υπό άθλιες συνθήκες εκεί που σήμερα βρίσκονται. Με τα ίδια τα δικά τους στελέχη να τους καταγγέλλουν για ρουσφέτια και σκανδαλώδεις αναθέσεις.
Αυτούς τους ανθρώπους, τους απελπισμένους και ξεριζωμένους, που έχασαν τα πάντα βρήκαν να εκμεταλλευτούν.
Όταν λοιπόν ακούσετε το επόμενο υβρεολόγιο, από κάποιους ειδικούς περί τούτου που έχουν στρατεύσει οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, να έχετε πάντα στο μυαλό σας ότι η πιο μεγάλη χυδαιότητα που ζούμε δεν είναι όσα λένε αλλά τα όσα κάνουν. Κι αν κάτι πρέπει να συντριβεί πολιτικά δεν είναι μόνο η χυδαιότητα του λόγου, αλλά -προπαντός- η χυδαιότητα της πολιτικής πράξης που τους χαρακτηρίζει.
*Πρόεδρος της Δράσης
